Arama
İspanyolcadan dilimize geçen kelimeler
Türkçe, bilinen ilk yazılı metinlerin görüldüğü asırlardan itibaren Çince, Moğolca, Arapça, Farsça, İngilizce, Fransızca, İtalyanca gibi Doğu ve Batı dilleriyle sürekli etkileşim halinde olmuştur. Türkçenin kelime alışverişinde bulunduğu dillerden biri de Hint-Avrupa dil ailesinin Avrupa koluna mensup İspanyolcadır. Özellikle Osmanlı- İspanyol ilişkilerinin yoğun olarak yaşandığı 16. yüzyılda, kelime alışverişi de artış göstermiştir. Peki, gündelik hayatımızda sıkça kullandığımız bu kelimeler hangileridir?
İspanyolca "boyoz" sözcüğünden alıntıdır. Yahudi İspanyolcası olan sözcük "boyo" sözcüğünün çoğuludur. Bu sözcük İspanyolca bollo "küçük ve yuvarlak hamurişi, çörek" sözcüğü ile eş kökenlidir. İspanyolca sözcük Latince bulla "yuvarlak nesne, kabarcık, top" sözcüğünden evrilmiştir.
Boyoz 1492'de Türkiye'ye yerleşen Sefaradlar tarafından Anadolu ve özellikle İzmir mutfağına katılmış, İzmir damak tadı ile özdeşleşmiş, mayasız bir hamur işidir.
İspanyolca junta "1. birlik, ittifak, 2. ihtilal komitesi" sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Latince "iuncta" sözcüğünden evrilmiştir.
İspanyolca flamenco "1. çingene, 2. Güney İspanya'da 1760'lardan itibaren duyulan bir tür çingene müziği" sözcüğünden alıntıdır. İspanyolca sözcük Flamenco "Felemenkli" özel adı ile eş kökenli olabilir; ancak bu kesin değildir.
İspanyolca canario, "Kanarya adalarına özgü bir kuş" sözcüğünden alıntıdır. İtalyanca sözcük Canaria "Atlantik'te bir takımada" özel adından türetilmiştir. Bu sözcük Latince insula Canaria "Köpek Adası" özel adından türetilmiştir. Bu sözcük Latince canis "köpek" sözcüğünden türetilmiştir. Latince sözcük Hintavrupa Anadilinde aynı anlama gelen yazılı örneği bulunmayan *kʷon- biçiminden evrilmiştir.
İspanyolca aynı anlama gelen "palabra" sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Latince parabola "simge, mesel, vecize, anlamlı söz" sözcüğünden evrilmiştir.
Yahudi İspanyolcasından alınmıştır. "Palavra" kelimesi matbuata ilk defa bundan altı yedi sene evvel [1925-26] "palavra edebiyatı" şeklinde girmiş ve ondan sonra "palavra edebiyatı", "palavracı muharrir" tabirleri herkesin ağzında klişe haline gelmiştir (Osman Cemal Kaygılı, Argo Lügatı).