Arama
Osmanlı’da sanatın en büyük himayecisi: Abdülhamid
Sultan II. Abdülhamid dönemi, Osmanlı topraklarında köklü değişimlerin yaşandığı, kültür ve sanatın oldukça önem kazandığı bir dönemdi. Sanatın pek çok farklı alanı ile yakından ilgili olan Abdülhamid, hem bu sanatları bizzat icra etmiş, hem de eserlerinin üretiminde yetenekli sanatkârlara destek olmuştu. Peki, Yıldız Sarayı'nda müzik, resim ve tiyatro sanatçıları için özel salonlar ayıran Abdülhamid, ressam Fausto Zonaro'yu nasıl himayesine almıştı? Onun döneminde ilk yerli piyano üretimi kim tarafından gerçekleştirilmişti? Arkeolojik eserlerin yağmalanmasını önlemek için çıkardığı nizamnamedeki hükümler nelerdi?
Dünyanın en buhranlı döneminde, devletin farklı alanlarda çok ciddi sorunlarla karşılaştığı bir zaman diliminde tahta çıkan Abdülhamid, farklı sanatsal uğraşlara sahipti.
Bunun sonucu olarak da neredeyse tüm sanat dallarında kayda değer atılımlar yaptı.
Sultan Abdülhamid, bilindiği üzere marangozluk ve ahşap ustalığı konusunda oldukça mahir bir kimseydi.
Bunun yanı sıra resim yapması, iyi derecede piyano çalması ve hat sanatında icazet alması ile sanatsal alanda ne kadar birikimli olduğunu göstermişti.
İyi bir sanatkâr olan Abdülhamid, Osmanlı devlet geleneğinde şekillenen "sanatı ve sanatçıyı himaye etme ve destekleme" konularında "hamilik" sıfatı ile büyük bir destek vermişti.
Onun himaye ettiği sanat alanları, hem gelenekli sanatlar hem de Batı sanatlarından oluşurdu. Hat, çini, resim, müzik, mimarlık, heykel, tiyatro, sinema, edebiyat, müzecilik, koleksiyonerlik, sergi düzenleme alanlarında pek çok sanatçıyı desteklemişti.
Abdülhamid'in bu konudaki en büyük hassasiyeti ise kendisinin de farklı alanlarla uğraşan mahir bir sanatkâr olmasıydı.
Ahşap oymacılığı konusunda oldukça ehil olan Abdülhamid, aynı zamanda resim, müzik ve hat sanatında da bazı çalışmalar yapmıştı. Bu nedenle bir sanat eseri ortaya koymanın, hem zorluklarını hem de hazzını bizzat yaşamış; sanat himayesinin çerçevesinde bu durum belirleyici olmuştu.
Sanatla uğraşmanın verdiği nezaket ve anlayışla gerçekleştirdiği himaye, onun sanata olana bu yakınlığı ile derinleşmişti.
Abdülhamid'in, sanat faaliyetlerine verdiği bu önemli destek, estetik kaygının da ötesinde sanatın bütünleştirme ve iletişim yönünden istifadeyi amaçlamaktaydı.