İslam felsefesinde en sık kullanılan 20 terim
İslam felsefesi, Müslüman filozofların ortaya koydukları felsefî düşüncenin genel adıdır. Müslüman filozoflar, Grek felsefesinden aldıkları temel felsefî kavramlar ile İslam düşüncesi içerisinde, bilhassa Kur'an'da zikredilen, felsefî kavramları alarak yeni bir terim zinciri oluşturmuşlardır. Söz konusu bu kavramlar bazen Grek felsefe geleneğinden olduğu gibi alınmış, bazen zenginleştirilmiş, bazen de doğrudan Kur'an'dan alınarak felsefî bir yoruma tabi tutulmuştur. İşte İslam felsefesinde en sık kullanılan 20 kavram…
Mantıkta akıl yürütme, muhakeme ya da uslamlama bilinen olgular ve kurallar kullanılarak yeni bilgiye ulaşılmasıdır. Akıl yürütme üç başlıkta incelenebilir; tümdengelim, tümevarım ve analoji.
İslam'da inanç olarak bağlanmayı gerekli kıldığına inanılan inanç esaslarının bütünü olarak bilinir. Akîde kelimesi Arapça "akd" kökünden gelip, "bağ", "bağlama/bağlanma", "düğümleme/düğümlenme" ve aynı zamanda "bağlılık" ve "sözleşme" anlamlarına da gelir. Terim olarak "inanç" ve "iman" anlamında kullanılmıştır. Benzer bir ifade olan kelam ise inançla ilgili felsefi tartışmalar için kullanılmıştır.
Aklın bilgi edinme alanları veya akılla elde edilen bilgiler mânasında kullanılan terim.
Analoji; iki farklı şey arasındaki benzerlik veya benzerliklerden hareket edilerek birincisi için dile getirilenlerin diğeri için de söz konusu olduğunu ileri sürmektir.
Din ve felsefe alanında genellikle hiçbir şekilde duyularla algılanamayan gerçeklikler anlamındadır. Felsefede özellikle dini düşünce akımları arasında bir düşünce biçimi olarak belirmiş ve bilinen dünyanın dışında var olan ilahi gücün dünya üzerindeki etkisinin ifadesinde çokça kullanılmıştır.
