Sabır hakkında yol gösterici 10 hadis

Ebû Saîd Sa'd İbni Mâlik İbni Sinân el-Hudrî radıyallahu anhümâ'dan nakledildiğine göre, Medineli Müslümanlardan bir kısmı Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'den bir şeyler istediler. O da verdi. Sonra yine istediler. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, elindekiler bitinceye kadar verdi. Verebileceği şeyler tükenince onlara şöyle hitap etti:

"Yanımda bir şeyler olsaydı, onları sizden esirgemez, verirdim. Kim dilenmekten çekinir, iffetli davranırsa, Allah onun iffetini arttırır. Kim tok gözlü olmak isterse, Allah onu başkalarına muhtaç olmaktan kurtarır. Kim de sabretmeye gayret ederse, Allah ona sabır verir. Hiç bir kimseye, sabırdan daha hayırlı ve büyük bir lütufta bulunulmamıştır."

(Buhârî, Zekât 50, Rikak 20; Müslim, Zekât 124. Ebû Dâvûd, Zekât 28; Tirmizî, Birr 77; Nesâî, Zekât 85)

Nebi sallallahu aleyhi ve sellem büyük kerem sahibiydi.

Sabır, hayatın tümünü kapsayan hayırlı bir nimet ve en güzel vasıftır.

Sabretmek için gayret edeni Allah muvaffak kılar.

Maddi ihtiyaçlar karşısında sabır insana şerefli bir hayat yaşama imkânı verir.

Asıl zenginlik gönül tokluğudur

Ebû Hüreyre radıyallahu anh'den rivayet edildiğine göre Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Gerçek babayiğit, güreşte rakibini yenen değil, öfkelendiği zaman nefsine hakim olan kimsedir."

(Buhârî, Edeb 102; Müslim, Birr 106-108)

Nefisle mücadele ve ona hakim olmak, düşmanla cihat etmekten daha zordur.

Ferdi ve sosyal zararını düşünerek öfkelenmemeye çalışmak gerekir.

Enes İbni Mâlik (ra) Resûlullah (sav)'i şöyle buyururken dinlediğini söylemiştir:

"Allah Teâlâ buyuruyor ki: "Kulumu, iki gözünü kör etmekle imtihan ettiğim zaman sabrederse, gözlerine karşılık olarak cenneti veririm."