Bir Kırım romanı: Yurdunu Kaybeden Adam

Yayınlanma Tarihi: Ocak 28, 2024 11:57 Güncelleme Tarihi: Ocak 28, 2024 12:07

Kırım, Cengiz Dağcı'nın ata toprağıdır. Nevi şahsına münhasır yazarın yaşamı, zorla koparıldığı vatanına hasretle geçmiştir. Kalemiyle Rus zulmünü tüm dünyaya duyurmuş ve romanlarında başkahraman olarak kendini seçmiştir. O, ömrü boyunca çektiği acıları sayfalara sığdırmaya çalışmış. Hayatından kesitler, kitaplarına konu olmuştur. Bunlardan biri de "Yurdunu Kaybeden Adam" eseridir. Bu romanında milleti için cephede çarpışan insanların bağımsızlık hikayesini anlatmıştır. Bu anlamda "Korkunç Yıllar"ın devamı mahiyetinde olan eserinden, sizler için alıntılar derledik.

1/30

🔸

Yurdunu kaybeden adam için hürriyetin bile bir manası kalmadığını şimdi anlıyorum. İçinde doğduğum, gülüp oynadığım yerlerde benim dilim konuşulmuyor artık.

Cengiz Dağcı

2/30

🔸

Allah'ım! Beni bu milletten yarattığın için, bin şükran sana!

Cengiz Dağcı

3/30

🔸

...Türkistan'ın istiklâli, bu ümit veya hayal, kalplerimizi günden güne, saatten saate artan bir heyecanla çarptırmaya, iyilik ve fedakârlıkla doldurmaya yetiyordu.

Cengiz Dağcı

4/30

🔸

Nogay bozkırları! Yüz yetmiş yıl, kıyılara inerken toprağını avuç avuç alıp titreyen dudaklarıyla öpen mazlum anaların; yerinden yurdundan atılan babaların "Aytır da ağlarım" diyen seslerini dinlesin. Onların sesinde sen vardın toprak! Onlar seni bırakmadılar, onlar senden kaçmadılar. Onlar yalnız sana, bir de Allah'a, bütün benlikleriyle bağlanıp yaşamak istediler. Yaşayamadılar. Yaşatılmadılar...

Cengiz Dağcı

5/30

🔸

Sibirya... Sibirya, ölümden beter! O biçareler bunu bilmiyorlar. Ben biliyorum, suçsuz, günahsız insanları, bellerine dipçik vura vura, evlerinden, ocaklarından karlı buzlu yollara attıklarını ben kendi gözlerimle gördüm. Ana diyecek yaşa gelmemiş çocukları Sibirya ormanlarına sürdüklerini ben kendi gözlerimle gördüm.

Cengiz Dağcı