Arama
7 güzel adamın çıkardığı Mavera dergisinin kuruluş hikayesi
Aralık 1976 - Haziran 1984 arasındaki ilk doksan bir sayısı Ankara'da, daha sonraki sayıları İstanbul'da yayımlanan Mavera dergisinin kurucuları yedi güzel adam olarak anılan Rasim Özdenören, Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Mehmet Akif İnan, Alaeddin Özdenören ve Ersin Gürdoğan'dı. Büyük Doğu ve Diriliş dergileri çizgisinde yetişen edebiyatçıların çıkardığı bu dergi, özgün edebi anlayışı, kaliteli ürünleri ve duruşuyla başlı başına bir ekol olmayı başarmıştı. Peki derginin kuruluş hikayesi neydi? Mavera dergisine gelinceye kadar bu ekip hangi süreçlerden geçmiş ve Sezai Karakoç'u neden küstürmüşlerdi? İşte Rasim Özdenören'in anlatımıyla Mavera dergisinin kuruluş hikayesi…
"Kitap fazla ciddi, gazete fazla sorumsuz. Dergi, hür tefekkürün kalesi. Belki serseri ama taze ve sıcak bir tefekkür." Cemil Meriç'in Bu Ülke kitabında ifade ettiği gibi "Dergi hür tefekkürün kalesi"ydi ve bu tanım Mavera için de geçerli oldu. Mavera yıllar boyunca edebiyat dünyasında hür tefekkürün kalesi olma rolünü üstlendi.
Malum olduğu üzere 7 güzel adam olarak anılan Rasim Özdenören, Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Alâeddin Özdenören, Mehmet Akif İnan ve Hasan Seyithanoğlu Maraş Lisesi'nde aynı sınıfta okumuşlardı. Okuma ve yazmaya delice tutkun olan bu gençler dönemlerindeki edebiyat dergilerinin sıkı takipçisi oldular. Maddi imkanlarını edebiyat uğruna harcama, yalnızca yetişkinlik dönemlerine değil aynı zamanda ilk gençlik yıllarına da ait bir alışkanlıktı. Harçlıklarından arta kalan paralarla edindikleri Yeditepe, Dost, Seçilmiş Hikâyeler, Türk Dili, İstanbul ve Türk Sanatı gibi dergiler, buna verilebilecek en güzel örnekti. Üstelik küçük şehirlerdeki dergi ve gazete ulaşım problemlerine rağmen…
Rasim Özdenören'in evinde toplanan gençler, kendi aralarında bir lider olmadan okuma ve yazma faaliyetlerini sürdürdüler. Fakat bunun yanında çok saygı duydukları ve kendilerine rol model aldıkları biri yanı başlarındaydı: Nuri Pakdil… Pakdil, Maraş Lisesi'nde kültür ve edebiyat kolunun yayın organı olan Hamle dergisini tek başına çıkarmıştı. Dönemi için oldukça ses getiren ve bir lise öğrencisinin yayımladığı Hamle dergisi, edebiyat camiasında gelişen bir yeteneğin habercisi olmuştu. Pakdil'den sonra ekibin diğer üyeleri Hamle dergisini birkaç sayı daha çıkarmayı sürdürdü.
Bu sırada lise yıllarında beraber olan arkadaş grubu, okulu bitirdikten sonra beraberliklerine İstanbul'da devam etmişti. Artık idol olan isimlerle tanışma vakti gelip çatmıştı. Necip Fazıl ve Sezai Karakoç ile tanışan gençler, bir müddet Necip Fazıl ve Karakoç'un dergilerine gidip gelerek kadroda yer almaya başladılar.
Büyük Doğu dergisi, heyecanları taze, okuma ve yazma aşkıyla yanıp tutuşan gençler için bir okul vazifesini görmüştü. Gençler burada fikir ve sanat anlamında olgunlaşmaya başladı. Fikirsel olgunlaşmanın yanında dergiciliğin teknik kısımları ile ilgili de bilgi sahibi oldular.
Büyük Doğu'da olgunlaşan gençler, 1966 yılında yeniden Diriliş dergisini çıkarmaya başlayan Sezai Karakoç'un bizzat isteğiyle bu derginin mutfağında yer almaya başladılar. Diriliş'te tecrübelerini attıran gençler, üzücü bir haberle karşılaşacaklardı. Gençlerin bütün ısrarlarına rağmen Sezai Karakoç, dergiyi kapatacağını bildirdi.