Arama
20 yazar ve kullandıkları takma isimler
Takma ad, müstear, lakap, mahlas, hatta şimdilerde nick… Yazarlar, bazen ek gelir için bazen de özgürce yazmak için "mahlas" kullanır. Bizlere çok tanıdık gelen yazarların asıl adlarını kullanmadıklarını, bildiğimiz takma adları nasıl seçtiklerini okuyunca şaşıracaksınız.
''Bize duymak istediklerimizi söyleyen kitapları severiz...''
Eric Arthur Blair, Londra ve Paris'te Beş Parasız adlı ilk kitabınının yayımlanmasına hazırlanırken, ailesinin kendisinden utanıp rezil olmaması için takma ad kullanmaya karar verdi. George Orwell adını İngiliz kültürüne ve tabiatına olan sevgisini yansıtmak için seçti. Orwell ise yazarın vakit geçirmeyi çok sevdiği bir yer olan Orwell Gölü'nden alınmış.
''Senin bende kalabilme ihtimalini sevdim.''
Türk şiirinin önemli isimlerinden Cemal Süreya'nın asıl adı Cemalettin Seber'dir. Yazar olma kararından sonra isminde bazı değişikliklere gider ve Cemalettin'i kısaltıp yanına "Süreyya" soyadını ekler. Sonraları kaybettiği bir iddia sonucunda soyasındaki bir "y" harfinden vazgeçer ve soyadını "Süreya" olarak değiştirir. Çocukluğundan beri isimlere takıntılı olan Cemal Süreya, Ece Ayhan ile Şehir dergisinde yaptıkları konuşmalarda durumu şu şekilde açıklıyor: "Düşün: adım Cemalettin, soyadım Seber (ki anlamı yok, herkes yanlış anlıyor); Pürtelaş Mahallesi'nde oturuyoruz, sokağımızın adı da Tavukuçmaz... Okulum da ahşap bir yapı; A, B, C diye şubeleri olmayan çok küçük bir okul, Pürtelaş'ın anlamını da bilmiyorum. Yıllar sonra anladım gerçeği: O adlar (benim kendi adım dışında) ne güzel adlarmış."
Cemal Süreya ismini değiştirmesinin yanı sıra gazete yazılarında, çevirilerinde, dergi yazılarında 13 müstear ad kullanmıştır. Gazete yazılarında Osman Mazlum, Ali Fakir, Dr. Suat Hüseyin; Papirüs dergisindeki şiir çevirilerinde Hasan Basri; şiir ve desenlerinde Cemasef; karikatür ve desenlerinde Charles Suares; Çağrı gazetesinde Suna Gün; Su dergisinde Ali Hakir, Hüseyin Karayazı, Adil Fırat müstear adlarının yanı sıra Genco Gümrah, Ahmet Gürsu, Birsen Sağanak gibi adları da kullanmıştır.
"Her insan, yapmadığı tüm iyiliklerden suçludur."
1700'lerin başında François-Marie Arouet Bastille'de hapisteyken bir oyun yazdı ve onu Voltaire olarak imzaladı. Bunun nedeni geçmişi ve ailesi ile olan tüm bağlarını koparma isteğiydi. Voltaire açıklamasına göre yazar aile adı olan Arouet'i almış ve harfleriyle oynayarak onu Voltaire haline getirmiş.
"Bizi birbirimize yakınlaştıran, bana onun yüreğindeki iyiliği,
ruhundaki tatlılığı tanımayı öğreten o ilk meyve bin yaşasın !
Gerçek adı Samuel Langhorne Clemens'tir. Kaptan olmak için ehliyetini aldı ve denize olan tutkusu ona Missisipi Denizlicilik teriminde iki kulaç derinlik anlamına gelen Mark Twain mahlasını kullanmaya yöneltti.
"Yoksulum, kimsesiz, ufak tefek, gösterişsizim diye duygusuz, ruhsuz muyum sanıyorsunuz?"
Charlotte, Emily ve Anne Bronte eserlerinde Currer, Ellis, Acton Bell mahlaslarını kullanmışlardır. Kız kardeşler kadın yazarlara karşı ön yargılı yaklaşıldığı için erkek mahlasları kullandıklarını söylemişlerdir.