Arama
Müslümanlara yapılan en büyük ihanet; Reci Vakası
Peygamber Efendimiz, İslam'ı tebliğ etmek ve öğretmek maksadıyla etraftaki şehirlere muallimler gönderirdi. Fakat Müslümanlar, bazen ihanete uğrarlardı. Bu ihanetlerin en büyüklerinden biri Reci Vakası idi. Peygamber Efendimizi çok üzen bu olayda, birçok sahabe şehit oldu. Şehit olanlar arasında, savaşlarda gösterdiği kahramanlıklarıyla anılan ve Peygamber Efendimizin "Kim düşmanla savaşırsa Asım gibi savaşsın." iltifatına mazhar olan Asım bin Sabit de vardı. Peki, Reci Vakası nasıl gerçekleşti? Arıların koruduğu sahabe kimdi?
Hâlid'in öldürülmesinden bir ay sonra Adal ve Kare kabilelerinden altı yedi kişilik bir heyet Medine'ye geldi. Peygamber Efendimizden kendilerine İslâm'ı öğretecek muallimler istedi.
Hz. Peygamber de suffada yetişen Âsım bin Sâbit'in başkanlığında on kişilik bir heyet gönderdi. Bu heyette Asım'dan başka; Hâlid b. Bükeyr, Hubeyb b. Adî, Zeyd b. Desine, Abdullah b. Târık ve Muattib b. Ubeyd'in bulunuyordu.
Medineli ilk Müslümanlardan olan Asım bin Sabit, Bedir Savaşı'nda müşriklerin elebaşlarından Ukbe b. Ebû Muayt'ı öldürdü. Uhud Savaşı'nda ise, Müslümanlar savaşın kazanıldığını düşünüp gafletle dağıldığında Hz. Peygamber'in yanında kaldı.
Bu savaşta azılı müşrik kadınlardan Sülâfe'nin iki oğlunu öldürdüğü için Sülâfe, onun başını getirene yüz deve vereceğini vaat etmiş, ayrıca kafatasıyla şarap içmeye yemin etmişti.
Ok atmada maharetli olan Asım bin Sabit, Müslümanlar arasında Hz. Peygamber'in okçusu olarak ün yapmıştı.
Kafile geceleri yürüyüp gündüzleri gizlenerek, Mekke ile Usfân arasında Hüzeyl kabilesine ait Hedâ bölgesinde, Recî' suyuna ulaştığında burada konaklamaya karar verdi.
Müslüman muallimlerin bu mevkiye geldiğini, Lihyânoğulları kabilesine haber verilmişti. Lihyânoğulları, yüze yakın okçudan oluşan bir grupla onları takibe aldı.
Âsım bin Sâbit ve arkadaşları izlendiklerini fark edince, kendilerini savunabilecekleri yüksekçe bir yere sığındılar. Düşman da onların çevresini sardı. Müşrikler, Müslümanlara teslim oldukları takdirde kendilerine bir zarar vermeyeceklerini, Mekkelilerden fidye almak için böyle davrandıklarını söylediler.
Bunun üzerine Âsım "Arkadaşlar! Ben, bir kâfirin sözüne güvenerek aşağı inmem!" dedi. Ardından da: "Allah'ım! Peygamberini durumumuzdan haberdar et!"!" diye dua etti. Önce ok, sonra mızrak, daha sonra da kılıçla savaşan Âsım müşriklerden bir kişiyi öldürmüş, iki kişiyi de yaralamıştı.
Müşriklerle çarpışmaya giren Müslümanlar, çetin bir mücadeleye girişti. Bunun sonunda, "Allah'ım! Ben ilk günler senin dinini korudum, sen de bugün benim cesedimi koru!" dedi ve ardından şehit oldu.
Âsım'ın başını azılı müşriklerden Sülâfe'ye götürüp yüz deveyi almak isteyen Lihyânlılar, aniden üzerine saldıran arılar yüzünden onun naaşına yaklaşamadılar.
Arıların dağılması için geceyi beklemeye mecbur kalan Lihyânlı müşrikler, bu defa da birdenbire yağmaya başlayan yağmurun meydana getirdiği sellerin Âsım'ın naaşını sürüklemesiyle emellerine kavuşamadılar.
Âsım'ın naaşı daha sonra da bulunamadı. Bu hadiseden dolayı Âsım, "Hamiyyü'd-debr" (arıların koruduğu kişi) lakabıyla anıldı.