Hadis ilmi ve terimleri

Ravinin hadisi bozmadan rivayet eden dürüst bir müslüman olması.

Hadis almak.

"Almak" manasına "ehaze" kök fiilinin masdarı olan ahz, Hadis İlminde genellikle hadisi rivayet etmek manasına kullanılır. Ravinin hadisi şeyh denilen muhaddisten rivayet metotlarından birisiyle almasını ifade eder.

"Kapı" anlamına gelir. Hadis kitaplarında aynı konudaki hadislerin bir arada bulunduğu kitâb başlıklı ana bölümler içinde yer alan tâli bölümlere denir. Bu bölümler, bütünün parçaları durumundadır.' Kur'ân-ı Kerim surelerine nispetle ayetler ne ise hadis kitaplarında kitaba göre bâb odur.

Misal vermek gerekirse Buhârî'nin şu babı verilebilir. (Ezandan sonra dua etmek babı). Bu bab, konusu itibariyle ezanla ilgili bir hadisi ihtiva ettiğinden kitâbu'l-ezân bölümü içinde yer alır. Burada, ezan sona erdiği zaman, duasını okuyan Müminlerin Hz. Peygamber'in şefaatine kavuşacaklarına dair bir hadis bulunur.

Hadisleri bablara göre kitâb başlıklı bölümlerde toplamak suretiyle tasnife ale'l-ebvâb metoduyla tasnif adı verilmiştir.

Âba, baba manasına gelen eb kelimesinin; ebnâ ise oğul demek olan İbn'in çoğuludur. Beraberce "babalar ve oğullar" anlamını veren bu iki kelime, baba ile evlat arasında rivayeti ifade eden bir tabir oluşturur.

Hadîs-i şerîf sahasında mütehassıs kimse. Çok sayıda hadis toplayıp, senet ve metinleriyle ezberleyen, râvilerin cerh ve ta'dîl (güvenilir olup olmadıkları) noktasından durumlarını bilen, bu ilimde ihtisas kazanıp kitaplar yazmış olan âlim. Muhaddisin çoğulu muhaddisîndir.