Hz. Peygamber'in (SAV) söze dair sünnetleri
Allah Resulü (SAV) her hali ile Müslümanlar için en güzel örneği teşkil ediyordu. Öyle ki müminler asırlar boyunca Resulullah'a (SAV) benzemek, onun manevi bereketinden feyizlenmek için sünnetlere sarılmış, Hak Teala'nın ipini kendileri için yol bellemişlerdi. Bu durum pek çok mecrada kendini göstermişti. Resul-i Ekrem (SAV) her alanda olduğu gibi konuşma ve söz vadisinde de bir yol gösterici idi. Etrafındakilerle tane tane, açık, bilgilendirici, az ama öz, net şekilde konuşan Peygamberimizin (SAV) söze dair sünnetlerini araştırdık.
◾ Yüce bir ahlak üzere olan ve her hareketi, eylemi ve sözü ile müminlerin kalbini ferahlatan Allah Resulü (SAV) her meselede bizlere önderlik etti. Bunlardan birisi de söz...
◾ Öyle ki güzel bir davetin yolu öncelikle söze olan hakimiyetten ve söz ile olan ilişkiden geçiyordu. Allah Resulü (SAV) nazik, etkili ve muhatabına yönelen iletişimi ile gönülleri kazanmıştı.
◾ Resul-i Ekrem'in (SAV) insanları Hak Teala'nın dini İslam'a davet ederken kullandığı üslup ve usul, tebliğin hayatiyeti açısından çok önemliydi.
◾ Asırlar boyunca Müslümanlar Allah Resulü'nün (SAV) konuşma adabını muhafaza ederek O'nun (SAV) gibi konuşma gayreti içinde oldular. Resulullah'ın (SAV) konuşma üslubu ise belli kaidelere bağlıydı.
TEKRAR EDERDİ
◾ Enes b. Mâlik (RA) tarafından nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (SAV) (önemli) bir söz söyleyeceği zaman iyice anlaşılması için üç kez tekrar ederdi...
(Buhari, İlim 30)
◾ Resul-i Ekrem (SAV) sözlerinin anlaşılması için onları tekrar ederdi. Böylece hadis-i şefiler daha kolay anlaşıldığı gibi toplum içinde dolaşıma girerek müminler arasında tekrarlanırdı.
KONUŞMAKTAN ZİYADE SUSMAK
◾ Resulullah (SAV) buyurdu:
"Allah'a ve ahiret gününe iman eden kimse ya hayır konuşsun ya da sussun!"
(Buhari, Rikak, 23)
◾ Resul-i Ekrem (SAV) fazla konuşmanın zararlı olduğunu farklı şekillerde ifade etmişti. Bu minvalde hayır konuştu ve şer konuşmak yerine sustu. Tüm müminlere de bunu tavsiye etmişti.
KÖTÜLÜKTEN UZAK
Ebu Hüreyre'den (RA) rivayet edildiğine göre Resulullah (SAV) şöyle buyurdu:
- "Gıybet nedir, bilir misiniz?"
- Allah ve Resulü daha iyi bilir, dediler.
Hz. Peygamber (SAV): - "Gıybet, din kardeşini hoşlanmadığı bir şey ile anmandır" buyurdu.
- Söylenen ayıp eğer o kardeşimde varsa, ne dersiniz?" diye soruldu.
- "Eğer söylediğin şey onda varsa gıybet ettin; yoksa, o zaman ona iftira ettin demektir," buyurdu.
(Müslim, Birr 70. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Edeb 35; Tirmizî, Birr 23)
◾ Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa (SAV) dilini temiz tuttuğu gibi müminlerin de dillerini kirletecek olan gıybet, iftira, koğuculuk gibi eylemlerden de uzak kalmalarını istemişti.