Arama
Asaf Halet Çelebi'nin şiirlerinden alıntılar
Asaf Halet Çelebi, Türk edebiyatının en renkli simalarından birisi. Şiirini birden fazla kökle besleyen şair, sanki dünyaya bir rüyanın içinden düşmüş gibidir. Çocukluk, gece, aynalar şiirlerinde çokça tekrar eden kavramlardandır. Şair için ayna adeta görünenin ötesine açılan kapıdır. Bu kapıyı sizin için araladık ve Asaf Halet'in şiir dünyasını aynalardan görün istedik.
"Bulutlar götürdü kalyonları
güpe gündüz uyuyan adam
gözlerini açıp
aynasında
gördü
deryaları"
Asaf Halet Çelebi, Bedri Rahmi
💠Sevgili bir tanedir, fakat önüne, kendisine bakmak için ayna koymuştur. O aynaların her birisinde, aynanın sırrına ve temizliğine göre kendi yüzü görünmektedir.
(Asaf Halet Çelebi Bütün Şiirleri, sf. 111)
"uzat ellerini
aynaların dışına çıkalım"
Asaf Halet Çelebi, Ayna
💠 Ayna, içine türlü şekil ve suretler aksettiği halde hiçbir ses çıkarmadığı, hiçbir harekette bulunmadığı için hayran olup kalmış bir insana benzetilmiştir. Bu yüzden edebiyatta daima hayret ve hayranlıkla anılmıştır.
(Asaf Halet Çelebi Bütün Şiirleri, sf. 111)
Sivâsî ve Asaf Hâlet Çelebi'ye aynı şeyleri terennüm ettiren ne idi?
"aynalar görürüm
aynalarda rüyalar
bütün bahçeleri
kuşlarıyla
silinir."
Asaf Halet Çelebi, Rüyalar
💠Çelebi, ayna hakkında şunları söyler: "Muhtelif mânâları vardır:
a) Hakkın vücudu bir aynadır. Buradan yine Hakkın vücudu görülür.
(Asaf Halet Çelebi Bütün Şiirleri, sf. 111)
"hayal hayal içinde
dünya bir hayal dolabıdır
aynalardan geçer"
Asaf Halet Çelebi, Ayna
.💠 b) Âleminin aynasında Hak tecelli eder.
c) İnsanı Kamil de bir aynadır, oradan Hak görülür."
Çelebi'nin şiirlerindeki bütün aynalar değerlendirilirken, bunlar da göz önünde bulun durulmalıdır.
(Asaf Halet Çelebi Bütün Şiirleri, sf. 111)
"bir gün buradan gidersin
mariyya
aynalarda
seni ararım"
Asaf Halet Çelebi, Mariyya
💠 Anlaşılırlığın, açıklığın göreli olduğunu belirten Çelebi, şiirlerini kimse için değil, kendi iç dünyasını incelemek, "içindeki mağaradakiler"e "ayna tutmak" amacıyla yazdığını söyler.
(A'dan Z'ye Asaf Halet Çelebi, sf.46)