Arama
Bir eski zaman efendisi İbnülemin'in rüya kitabı
Bir eski zaman efendisi olan İbnülemin Mahmut Kemal İnal, 33 sene boyunca Osmanlı Devleti'ne hizmet etti. Bunun yanı sıra sayısız kıymetli eser neşretti. Doğduğu yıl sebebiyle memleketin siyasi ve fikri ortamının en karmaşık zamanlarında yaşadı. Bu dönem içerisinde kaleme aldığı bir eseri dikkat çekici… Ruhsal konuları, kişisel endişelerini, korkularını, bastırılmış özlem ve duygularını ortaya koyduğu İbnülemin'in Rüyaları adlı kitabı, kendisinin bilinçaltı hakkında psikanalist okumalar yapmamızı kolaylaştıracak. İşte, İbnülemin'in psikobiyografik eseri…
Şehir Üniversitesi Taha Toros Arşivi'nde bulunan ve kendisinin el yazısıyla yaklaşık 70 varaktan ibaret olan İbnülemin'in Rüyaları, İbnülemin'in psikobiyografisine kaynak niteliğindedir.
İbrahim Öztürkçü'nün hazırlamış olduğu İbnülemin'in Rüyaları Dergâh Yayınları'ndan çıktı. Eserde İbnülemin'in 1895-1927 yılları arasında gördüğü rüyalar iki kapak arasına toplanmış. Eserin aslı İstanbul Şehir Üniversitesi Taha Toros Arşivi'nde olduğu kitabın önsözünde belirtiliyor. Kitapta İbnülemin'in rüyaları, "İbnülemin'in Sadaret ve Vezaret Rüyaları" başlığı altında anlatılmaya başlanmış.
Hafta mecmuası adına kendisiyle röportaja giden Oğuz Özdeş'in rüya görüp görmediğini ve rüyaya inanıp inanmadığını sorması üzerine İbnülemin sinirlenmiş ve kendisini azarlamıştı. "Rüyaya inanmamak kabil midir?" dedikten sonra da şöyle devam etmişti: "Her şeyden evvel, hayatımın rüya olduğuna kâniim. Diğer insanlar gibi ben de rüya görürüm. Bilhassa kedere müncer olan rüyalarım ekseriyetle tahakkuk eder."
İbnülemin'in rüyalarının genellikle "kedere müncer" olmasının hikmetini, aynı röportajda "ağlamak ve gülmek" konusunda sorulan suale verdiği cevapta buluyoruz: "Kalbim pek rakîktir. Her şeyden müteessir olurum. Kendi hüznüm derecesinde başkasının hüznüne de üzülürüm. Bu sebeple, ağlayışım gülüşümden fazladır."
Ailesinden, yakın çevresine, hususi hayatından ve kaygılarından, beklentilerine; ruh dalgalanmalarından kişilik bozukluğunu ihsas edecek isteklerine, saplantılarından nefretlerine; anne, baba ve kardeş sevgisinden bir yuva kurma özlemine, devletin üst makamlarında arzuladığı, fakat nail olamadığı görevlerden Efendimiz ve âl'ine duyduğu büyük hürmet ve muhabbete varıncaya kadar hayata ait her şey bu rüyalarda resm-i geçittedir.
Rüyaların merkezinde, İbnülemin'in içinde bir ukde olduğu anlaşılan "Sadâret, vezâret, nezâret, Mabeyn Başkâtipliği, Hilafet Başkâtipliği, Meşihat mektupçuluğu" gibi rütbelerden birinin kendisine tevcih edilme beklentisiyle alakalı meseleler bulunuyor.
Bu makamlar, rüyalarda ya aileden birinin veya bir tanıdığının veyahut velâyet sahibi insanların söylemleriyle ifade edilmiş veya müjdelenmiştir. Rüyalardan bazıları da ayrıntılara girilmeden bu beklentilerinin kısaca yazıya dökülmüş hâlidir: "1334 Şevvâli'nin 20'inci gecesi: Vezir olmuşum. Fakat tafsilâtını unuttum. Hayırdır inşallah." veya "1340 Saferi'nin 5'inci Cuma sabahı: Sadâret müsteşârı olmuşum. Tafsilâtını unuttum." örneklerinde olduğu gibi.
Rüyaların görüldüğü vakitler, genellikle sabah, sabaha yakın, sabah namazından sonra, geceleyin gibi "evkât-ı mahsusa"lardı. Rüyaların görüldüğü hicri tarihler "1328 Rebîülevveli'nin 29'uncu Pazar gecesi" şeklinde günü gününe belirtilmiş. Bazılarında "Ne vakit görüldüğü mazbût değildir." ifadesi yer almıştır.