Arama
Washington Anıtı'na Sultan Abdülmecid'den Osmanlı hediyesi
Bugün ''Washington Anıtı'' olarak bilinen yapının dünyanın en uzun dikilitaşı olduğunu biliyor musunuz? Eğer bir gün, Washington'a yolunuz düşerse bir hafta sonu birkaç saatinizi dikilitaşa ayırın. Asansörle en tepeye çıkıp şehri seyredin. Sonrasında yorgunluğu göze alıp merdivenleri inin. İçi, dışı gibi değil… 56 metre yüksekliğinde bizden bir hatırayı saklıyor. İşte, Sultan Abdülmecid'in tuğrasıyla Türk hat sanatının büyük ismi Kazasker Mustafa İzzet Efendi'nin yazısının öyküsü…
Tüm bu binaların ve yeşilliğin ortasında da upuzun bir taş yükselir. Bu yükselen taş, Beyaz Saray ve Kongre Binası (Capitol Hill) ile beraber şehrin hatta Amerika'nın sembolüdür. Boyu dolayısıyla her yerden göründüğü için aynı zamanda bir çeşit pusula görevi görür. 4 Temmuz İstiklal Günü'nün kutlamaları, her türlü açık hava toplantıları, panayırlar, nümayişler onun yükseldiği yeşil meydanda yapılır.
Bu uzun boylu taşa, Washington Monument "Washington Abidesi" denilir. Bu taş ebediyet anlamına gelen bir Mısır sembolüdür. Abide, şehre de adını veren, ABD'nin ilk cumhurbaşkanı "milletin babası" George Washington'un hatırasına dikilmiştir.
Amerikalılar, ülkelerinin kurucusu olan George Washington'ın hatırasına inşa edilecek bir anıt için proje yarışması açtılar. Yarışmaya o zamanın önde gelen mimarları katıldı, birbirinden değişik projeler geldi ve bu projeler arasından Güney Carolinalı mimar Robert Mills'in teklifi kabul gördü. Mills'in projesine göre anıt eski Mısır dikilitaşlarının bir benzeri ama çok daha yükseği olacak, bu dikilitaş geniş bir alanın ortasında yer alacak ve etrafına başkanlarla milli kahramanların heykelleri dikilecekti.
Abidenin temeli, 4 Temmuz 1848'de tören ile atıldı. İlk harç, 1793'te Kongre Binası'nın temelini atarken George Washington'un kullandığı mala ile kondu.
Abide henüz yarılandığı esnada iç savaş başladı ve ekonomik kriz yüzünden inşaata ara verildi. İnşaat, ancak yirmi beş sene sonra, zamanın başkanı Grant'ın yayınladığı bir kararname sayesinde yeniden başlanabildi. Masrafları federal hükümet karşılayacak ve anıtı Savaş Bakanlığı'nın kadrosundaki mühendisler tamamlayacaklardı. Bu sebeple abidenin yerden yarısına kadar olan kısmı ile üst tarafının rengi biraz farklıdır.