Şeker Portakalı'ndan alıntılar

Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve üzgün kişiler. Jose Mauro de Vasconcelos Beni o kadar seviyordu ki, onu hayal kırıklığına uğratmamak için uslu duruyordum herhalde. Jose Mauro de Vasconcelos Günlük güneşlik havaya baktım, gökyüzünde maviden başka renk yoktu. Jose Mauro de Vasconcelos Savaşçı bir Pinage Kızılderilisi olduğunu söylüyorsun, ama bu kadar pis gezen birini görmedim ömrümde. Jose Mauro de Vasconcelos Ama ben hiçbirini sevmiyordum. Ne bunu ne öbürünü, hiçbirini. Çok dikenliydiler. Jose Mauro de Vasconcelos Kimseden hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kınlığına da uğramamış oluyorum. Jose Mauro de Vasconcelos Güneş ışığı ve tozla kaplı yollan arşınlıyorduk. Yazın geldiğini bildiren ötücü kuşlardık. Jose Mauro de Vasconcelos Çok yükseleceksin, yumurcak. Adının Jose olması boşuna değil. Jose Mauro de Vasconcelos Alçalmaya başlayan güneşi seyrettim. Mucize tam o sıra gerçekleşti. Jose Mauro de Vasconcelos Ağlamak hiçbir zaman kötü değildir, budala. Jose Mauro de Vasconcelos Senin yanındayken beni kimse azarlamıyor ve gün ışığının yüreğimi mutlulukla doldurduğunu hissediyorum. Jose Mauro de Vasconcelos Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek. Jose Mauro de Vasconcelos Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur. Jose Mauro de Vasconcelos Nasılsa ben, senin gibi bir kral değilim. İşte yaramazın tekiyim. Çok kötü bir çocuğum, evet; çok kötü bir çocuk... Başka bir şey değil. Jose Mauro de Vasconcelos Yeni ev, yeni bir hayat ve basit umutlar, basit umutlar. Jose Mauro de Vasconcelos Acı acı gülümsedim. Amazon ormanı yarım düzine kadar dikenli ve düşman portakal ağacından oluşuyordu. Jose Mauro de Vasconcelos Ağaçlar aynı anda her yanıyla konuşurlar. Yapraklar, dallar ve kökleriyle birlikte. Görmek ister misin? Kulağını gövdeme daya, kalbimin atışını dinle. Jose Mauro de Vasconcelos Seni bu halinle seviyorum işte, küçük kardeşinle uslu uslu oynarken. Böylesi daha iyi değil mi? Jose Mauro de Vasconcelos Gitmek istemiyordum, ama gururum da koşmaya zorluyordu beni. Jose Mauro de Vasconcelos Acım her türlü açlığın ötesindeydi. Jose Mauro de Vasconcelos Hiç bu kadar sevgiye susamış bir küçük yürek görmedim... Jose Mauro de Vasconcelos Ortaya çıkmakta gecikebilir. Yine de bir gün seni kesinlikle bulacaktır. Jose Mauro de Vasconcelos Canın acıyacaksa suya girme, diye mırıldandı. Artık acımıyor. Jose Mauro de Vasconcelos Birbirimize söz vermiştik, bir anlaşma yapmıştık, sırrımızı gizleyeceğimiz konusunda ölümüne bir anlaşma. Jose Mauro de Vasconcelos Bekleye bekleye umudum kırılmış gibiydi. Birden korkunç bir şey oldu! Kalbim yerinden fırlayıverdi. Jose Mauro de Vasconcelos Şimdiye kadar bütün yollan denedik, ama inanmıyor. Onun için portakal fidanı, bir insan. Çok garip, çok duyarlı ve erken gelişmiş bir çocuk. Jose Mauro de Vasconcelos Onu kestiler bile, baba; benim küçük şeker portakalı fidanım kesileli bir haftadan çok oluyor. Jose Mauro de Vasconcelos Yüreğim, midemden de çok ağrıyordu. Jose Mauro de Vasconcelos Her şey bu kadar hüzünlüyken neden her zamankinden kötü davrandım? Jose Mauro de Vasconcelos Öyle kötüyüm ki, doğmamam gerekirdi. Jose Mauro de Vasconcelos Seni yüreğimde canlandırarak öldürdüm. Sen sevdiğim tek insansın... Jose Mauro de Vasconcelos Güldü ve ay ışığının yeni gövdesi olması gereken sopayı yontmayı sürdürdü. Jose Mauro de Vasconcelos Bir sürü ağaç var, kocaman kocaman, hepsi senin olacak. Jose Mauro de Vasconcelos Gerçek olan, acımasız bir biçimde nedenini bilmeden dayak yiyen küçücük bir hayvan olarak iç yaramı bir türlü geçirmeyi başaramadığımdı. Jose Mauro de Vasconcelos Eşek pek güçlü değil gibiydi. Ama ben arabacının gönlünü almaya karar verdim. Jose Mauro de Vasconcelos Şimdi kırk sekiz yaşındayım ve zaman zaman, özlemimde, hep bir çocuk olduğum izlenimine kapılıyorum. Jose Mauro de Vasconcelos Bir gün... Bir gün... Seni bu evden uzaklara götüreceğim. Oturacağımız yer... Jose Mauro de Vasconcelos Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz? Gider gibi yaparız. Jose Mauro de Vasconcelos Bütün sokak beni görmek üzere harekete geçti. Şeytanın ta kendisi olduğum unutuldu. Jose Mauro de Vasconcelos Babam, Totoca'yı hiç dövmezdi, beni döverdi yalnızca. Çünkü kötü olan her şey vardı bende! Jose Mauro de Vasconcelos

Şeker Portakalı'ndan alıntılar

İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK DİĞER MAKALELER

Fatma Bayram anlatıyor: Dinimizi daha aktif yaşamak için ne yapmalı, nereden başlamalıyız?

Hafta sonu gezi rotası: Cunda

Yeni dünya düzeni nasıl kuruldu?

Astronomi biliminin Osmanlı macerası

FİKRİYAT GÜNDEM

İslam bilim dünyasından 10 alim 10 keşif

Uluslararası hukuk bağlamında Gazze'de yaşananlar

Şehitlerimizi uğurluyoruz: 12 Kahraman 12 Ulu Çınar

Genç Hafız'dan duygulandıran davranış

Resul-i Ekrem (SAV) Efendimize büyük edepsizlik