Osmanlı’nın en modern ilim kuruluşu Mekteb-i Bahriye

1828'e kadar çeşitli binalarda eğitime devam eden mektep bu tarihte 400 kişilik yeni bir bina inşaatına başlandığı için Heybeliada'daki Levent Kışlası'na taşındı.

1838'de inşaatın bitmesiyle birlikte mektep yeniden Kasımpaşa'ya nakledildi. Bu bina da mektebin ihtiyaçlarına cevap vermeyince 1846'da son olarak Heybeliada'ya taşındı.

Kayıt usulü belli bir nizama bağlanan, oldukça ciddi ve başarılı bir eğitim kurumu olan mektebe rica, minnet ile talebe alınmıyordu. Adayların hasep ve nesebi malum olacak, okuyup yazmayı bildiği gibi öğrenmeye de istekli olacaktı.

Herhangi bir bedenî özrü bulunmamakla beraber illet ve marazdan da azade; 12, nihayet 10 yaşından küçük olmayan çocuklar mektebe kayıt yaptırabilecekti. Mektepte seyrisefain, inşaiye ve harita derslerine bilhassa ehemmiyet veriliyordu. İyi bir eğitim öğretim için Avrupa'dan hocalar, mimarlar, mühendisler getirtilip, kabiliyetli talebeler de Londra'ya gönderiliyor, İngiliz gemilerinde seyir ve seyahat ettirilerek, deniz ilminde mahir zabit ve kaptanlar yetiştirilmesine itina ve gayret sarf ediliyordu.

Mektepte ciddi bir eğitim programı takip ediliyordu. Talebe, seherle beraber vuran trampet sesiyle yataklarından kalkıyor, sabah namazını camide cemaatle kıldıktan sonra cümlesi, koğuşlara gelip herkes bir saat miktarı derslerini müzakere ve mütalaa ile meşgul oluyordu. Hafif bir kahvaltıdan sonra ders trampeti vurulduğunda herkes, ders alet edevatını eline alıp ders odalarına taksim oluyordu.