İslam uygarlığında rasathaneler
İnsanoğlu, en eski çağlardan bu yana büyüleyici yıldızlarla dolu gök kubbeyi ve gökyüzündeki her cismin hareketini hayranlıkla seyretmişti. Asırlar boyunca bilim insanları göklerde bulunan düzenin yapısını çözebilmek için sayısız girişimde bulundular. Güneş'in ve Ay'ın belirli bir zamandaki konumunu, Güneş tutulmalarının tarihini ve gezegen ve yıldızların konum değişikliklerini önceden tahmin edilebilmesini sağlayan en önemli atılım ise İslam uygarlığında gerçekleşti. Müslüman âlimler, tarihteki ilk rasathaneleri kurarak astronomi biliminin temellerini attılar.
Önceki Resimler için Tıklayınız
İslam dünyasının başka yerlerinde Hülâgu Han tarafından kurulan Meraga Rasathanesi, Uluğ Bey'in Semerkant Rasathanesi, İsfahan'daki Melikşah Rasathanesi ve Gazneli Mahmud'un Tebriz Rasathanesi gibi birçok rasathane kuruldu.
Meraga Rasathanesi 1263 yılında İran'da Tebriz'in güneyinde kuruldu ki temelleri bugün hala burada görülebilir.
Meraga'daki en yaygın uğraş yeni astronomi çizelgelerinin hazırlanmasıydı. Rasathane kütüphanesinde 40 binin üzerinde kitap bulunuyordu.
İsmi bu rasathaneyle birlikte anılan önemli astronomlar arasında Nasîrüddin et-Tûsî ve gökkuşağının gerçek sebebini açıklayan Kutbüddîn-i Şîrâzî yer alır.
Nasîrüddin et-Tûsî, dünya genelinde birkaç yüzyıl boyunca kullanılan İlhanlı Tablolarını ve sabit yıldızlar kataloğunu hazırladı.
Meraga'dan Çin'e gönderilen Müslüman bir astronomun bir gözlem aleti tasarladığı ve bu aletin Çin Seddi üzerine kurulduğu bilgisi, Yuan Hanedanlığı'nın kayıtlarında yer alır.
Semerkant Rasathanesi abidevî bir yapıydı; burada bulunan devasa boyutlardaki taştan meridyen dairesi uzun ömürlü bir kurum olan bu rasathanenin sembolü haline gelmiştir.
Meridyen dairesi üzerinde olacak şekilde bir tepeye açılan yaklaşık iki metre genişliğindeki hendeğin içine bu aletin yayının bir parçası yerleştirilmişti. Bu meridyen yayının yarıçapı İstanbul'daki Ayasofya Camisi'nin yaklaşık 50 metre olan kubbe yüksekliğine eşitti.
