Halk ozanlarımızdan türkü seçkisi

'Senden aldım bu feryadı / Bu imiş dünyanın tadı/ Anılmazdı Veysel adı/ O sana âşık olmasa' diyordu âşıklık geleneğinin son üstadı Veysel Şatıroğlu. Bir nesil onun dizeleriyle sevmenin ve sevilmenin güzelliğini anlamıştı. Âşık geleneğinin öncü isimlerinden Âşık Veysel, 125 yıl önce bugün doğdu. Derdine sazını ortak eden tüm zamanların en büyük ozanlarından biriydi. Şiirleriyle, türküleriyle insanlara yol gösterdi. Bağlamasıyla türkülerini yediden yetmiş yediye herkese sevdiren Âşık Veysel, insanlığa sevmenin güzelliğini anlattı. Son nefesine kadar 'Kürt'ü Türk'ü ne Çerkez'i/ Hep Adem'in oğlu, kızı/ Beraberce şehit, gazi/ Yanlış var mı ve neresi' dizeleriyle birlik ve beraberliğe vurgu yaptı. Ama o sadece duygularını dile getirmekle yetinmedi, doğup büyüdüğü ekmeğini yediği köyünü de mısralarına ilmek ilmek işledi. Hayatı hakkında daha detaylı bilgi okumak için tıklayın. Uzun ince bir yoldayım Şiirlerini Türkçe yazan Yunus Emre, Türk tasavvuf edebiyatının en önemli isimlerinden biridir. Eserlerinde ele aldığı değerler ve insan sevgisiyle, yüzyıllardır Anadolu insanının gönlünde önemli yer tutar. Yunus Emre'nin kesin doğum tarihi bilinmemekle birlikte Risaletü'n Nushiyye adlı mesnevisinin sonundaki 'Söze tarih yedi yüz yediydi, Yunus canı bu yolda fidiydi' mısrasında tarih düşürme sanatını kullandığından 13. yüzyılda yaşadığı kabul edilir. Hayatı hakkında daha detaylı bilgi okumak için tıklayın. Yusuf'u kaybettim Kenan ilinde Asıl adı Ali Ruşen'dir. 1579-1581 yıllarında Anadolu Beylerbeyi'ne, Köroğlu'nun yakalanması için hükümler yazılması ve aynı yıllarda Bolu Beyi'ne başkaldırması, destan kahramanının varlığı üstüne ipuçları verir. Ozan Köroğlu'nun koçaklamaları, güzellemeleri halk şiirinde önemli bir yer tutar. Ünlü bir destana konu olmuş bir halk kahramanıdır. Köroğlu 17. yüzyılda Bolu havalisinde yaşamış, sonradan ünü bütün Anadolu'ya yayılmıştır. Babası Bolu beyi tarafından gözlerine mil çektirilerek cezalandırıldığı için Köroğlu diye tanınır. Zulme karşı ayaklanarak halkın hakkını koruması, onu destansı bir kahraman haline getirir. Benden selam olsun Bolu Beyi'ne Âşık edebiyatının yetiştirdiği önemli isimlerden olan Karacaoğlan, sevdanın ve tabiatın şairi olarak anılır. Karacaoğlan'ın şiirlerindeki dil ve söyleyiş güzelliği Türk halk şairlerinin pek çoğuna öncülük etmiş, ancak bu güzelliğe az sayıda şair ulaşabilmiştir. Günümüze miras bıraktığı şiirleri serüvenini, nağmelerde sürdürür. Araştırmacıların büyük çoğunluğu Toroslar ve Güney Anadolu'da, özellikle Maraş-Antep dolaylarında yaşadığını belirtmekle beraber Kırşehirli, Kilis, Rumeli ve Belgradlı olduğunu söyleyenler de vardır. Âşık edebiyatının en belirgin özelliklerinden biri sayılan irticali söyleyiş yeteneği ve samimiyet Karacaoğlan'da pek çok halk şairinin ulaşamadığı bir seviyededir. Buna dilinin sadeliği, mahallî ve çarpıcı unsurları ustaca kullanması da eklenince Karacaoğlan şiirinin gerçek çehresi belirlenmiş olur. Hayatı hakkında daha detaylı bilgi okumak için tıklayın. Güzel ne güzel olmuşsun Dünyanın en büyük üç ozanı arasında gösterilen Âşık Mahzuni Şerif, halk ozanlarının önemli isimlerindendir. Söz ve besteleri pek çok sanatçı tarafından sıklıkla kullanılmıştır. Eserlerinde kullandığı dil, vurgular ve söz öğeleri bakımından bir halk eğitimcisi olarak değerlendirilir. Bu nedenle bütün eserleri değer yüklü bir ozanımızdır. 12 yaşından itibaren amcası Âşık Fezali'den saz çalmayı öğrendi. Âşıklık yol ve erkânı ile tasavvuf bilgisini Şakir ve Cırık Baba'dan öğrendi. Cırık Baba, saz çalıp nefesler de söyleyen bu kara kuru mahcup delikanlıya 'Mahzuni' mahlasını verdi. Hayatı hakkında daha detaylı bilgi okumak için tıklayın. İşte gidiyorum çeşm-i siyahım Türkülerinde kendi hayatını anlatan Neşet Ertaş, sanatı kadar mütevazı kişiliği ve her konseri öncesinde sevenlerine söylediği 'Ayaklarınızın türabı, gönüllerinizin hizmetçisiyim!' sözleriyle gönülleri fethetti. Garibi, garipliği iyice içine sindirmiş olan saz ve söz ustası Neşet Ertaş, eserlerinde garibi sadece mahlas olarak kullanmadı, bazı eserlerine isim de yaptı. Bu nedenle onun eserlerini bir feryat, bir ses olarak okuyup, dinlemek gerekir. Sayısını kendisinin bile bilmediği ve çok sayıda esere imzasını atan Anadolu'nun yanık bağırlı aşığı hem bir hoca hem bir usta hem de bir ruh ikizi olarak gördüğü babasının tavsiyesi ile türkülerinin çoğunda 'garib'i mahlas olarak kullandı. Hayatı hakkında daha detaylı bilgi okumak için tıklayın. Şu garip halimden bilen şiveli nazlı, Oğuzlar'ın Avşar (Afşar) boyundan olup Âşık Mûsâ'nın oğludur. Şiirlerinde Veli adını kullanmış olması asıl adının bu olduğunu düşündürmekteyse de sözlü gelenekte bu ad bazen Ali, bazen de Mustafa olarak geçmektedir. Daha çok eski Türk ozanını hatırlatan Dadaloğlu'nun şiirlerinde tabii ve samimi bir söyleyiş vardır. Elde mevcut bütün şiirlerinde koşma, türkü, semâi, varsağı, destan gibi halk nazım şekillerini kullanan Dadaloğlu'nun manzumelerini muhteva bakımından sevda şiirleri, yurt güzellemeleri ve kavga şiirleri olarak üçe ayırmak mümkündür. Kavga şiirlerinde Köroğlu'nun, sevda şiirlerinde ve yurt güzellemelerinde Karacaoğlan'ın ve Dede Korkut'un etkisi görülür. Dili kavga şiirlerinde sert ve pervasız, diğer şiirlerinde ise içli, samimi ve sadedir. Kalktı göç eyledi Avşar elleri,

Arama

Halk ozanlarımızdan türkü seçkisi