Sednaya'dan çıkamayanlar
8 Aralık'ta Suriye'de 61 yıldır hüküm süren Baas Rejimi'nin çökmesinin ardından ülke çapında büyük bir sevinç ve bekleyiş meydana geldi. Ailelerinden koparılan mahkumların evlerine geri dönüşü, mutluluk gözyaşlarına vesile oldu. Ama dönemeyenler... Rejimin kalesi olan Lazkiye şehrinde yaşayan 150'den fazla Bayırbucaklı Türkmen, 2011-2014 yılları arasında hapishaneye atıldı. Aileleri hala bulunamayan Türkmelerin akıbetini araştırmakta.
◾ Suriye'de devrimin gerçekleşmesinin ardından insanlar kayıplarının peşinde. Esed rejimi güçleri 2011-2014 yılları arasında Lazkiye'den 150'den fazla Bayırbucak Türkmeni'ni zorla hapishaneye attı.
◾ 8 Aralık'taki özgürlüğün ardından bu tutsaklardan sadece birine ulaşıldı. Geri kalan 150'den fazla Türkmen için ailelelri büyük bir bekleyiş içinde.
◾ 23 yaşındaki Merve Hımeyş, 24 Ağustos 2013'te alıkonulan babasının Baas rejiminin düşmesinin ardından eve dönmediğini söyledi.
◾ İmam olan babasının caminin kapısında alıkonulduğunu belirten Hımeyş, güvenlik güçlerinin soru sormak için götürdüğünü ancak sonrasında kendisinden haber alamadıklarını anlattı.
◾ Hımeyş, olaydan 4 ay sonra hapisten çıktığını söyleyen kişinin başkent Şam'dan köye geldiğini, kendisini babasının gönderdiğini söylediğini aktardı.
◾ Babasının durumunun iyi olduğu mesajından sonra kendisinden bir daha haber alamadıklarını kaydeden Hımeyş, babasına dair aldıkları tek bilginin Sednaya Hapishanesi'nde tutulduğu olduğunu belirtti.
◾ Hımeyş, annesinin eşi hakkında haber almak için birçok kez Şam'a gittiğini hatta Adalet Bakanı'na bile ulaştığını ancak ne durumuna ne de yaşayıp yaşamadığına ilişkin bilgi alabildiklerini söyledi.
◾ Annesinin bir yıl önce Şam'a gittiğinde bir subayın, babasının isminin bulunmadığını söylediğini aktaran Hımeyş, "Rejimin yıkılmasının ardından babamın döneceği umudu oluştu." dedi.
◾ Hımeyş, sosyal medyada serbest kalanlara ilişkin paylaşımların kendilerine umut verdiğini dile getirerek "Hatta babamın isminin listede olduğu söylenmişti, herkes bizi arayıp soruyordu. Daha da umutlandık. Sevgiyi gördük, babam iyi biriydi, herkes onu severdi ancak dönmedi." diye konuştu.
◾ Küçük kardeşlerinin babalarını hatırlamadığını anlatan Hımeyş, yıllardır her bayramı kardeşleriyle babalarının yolunu gözleyerek geçirdiğini ifade etti.
◾ Hımeyş, "Annem bu eksikliği hissettirmemeye çalışsa da babamın yeri dolmuyor. Adını her bayram duyduğumuzda içimize acı çökerdi." diyerek duydukları özlemi anlattı.