Şairlerin kaleminden İstanbul için yazılmış 15 şiir
İstanbul, her dönemde edebiyatın vazgeçilmez ilham kaynağı oldu, yazarlar ve şairler İstanbul'un ihtişamını eserlerinde büyük bir titizlikle işlediler. Şairler yüzyıllarca, İstanbul'u doğal güzellikleriyle birlikte eserlerine konu edindiler. Sizler için şairlerin kaleminden İstanbul için yazılmış 15 şiiri listeledik.
Önceki Resimler için Tıklayınız
🔸 ''Sevgisi içimde yaşayıp duran
Nazlı güzellerin şirin İstanbul
Hayali kafamda hükümler süren
Görmez gözlerime görün İstanbul
Ortasında deniz kenarlar kara
Bu dünyada cennet olmuş kullara
Mehtapta sandallar ne hoş manzara
Sahildir yayladır yerin İstanbul
Gemilerin gelir peşi peşine
Şöhretin yayılmış hudut dışına
Ayrı bir güzellik başlı başına
Sevgi muhabbetin derin İstanbul"
🔸 "Bir tohumdan daha az değil
Fatihin büyük güvercin kanatları
Meleklerin sık aralıklarla
Dokunduğu toprak.
Güzel buyruklar
Gürbüz havalar
Boğaziçi bir akımdır
Bir akan sudur
Nice dergâhlar
Dinler gibi nabzını
Yeni doğan çocukların"
🔸 Bir kapalı çarşı büyür gider
Ben gönlümden başka yerde olamam
Piyano üstüne birkaç söz yani
Aşksız ve müziksiz herşey anlamsız
Şefkatten terlikler sergilenmeli
Bir çocuk yanağı ayaklarında
Varla yok arası yürüyen ilgi
Tereddüt heykeli bir sinemadır
Suskunluğu bölen kızgın bir sitem
Unutulmuş vitrinde pol ve virjini
Huzur limanına uğrar mı bilmem
Sonsuza yönelen vapurlarımız
Anı galerisi kutlu İstanbul
Fatih'ten asılar sürdürmektedir
Sokaklar insanlar hep bize küstü
Deniz kenarında bir öğle üstü
🔸 ''Yuvası saçakta kalan kırlangıç,
Yavrusu dallara emanet serçe,
Derken camiler üstünde güvercin
Minareler katından geçiyorum
Gökyüzü mahallesi İstanbul'un
Süt beyaz bir martıyım açıklarda
Gemilere ben yol gösteriyorum,
Buğday ve ilaç yüklü gemilere
Bir kanat vuruşta bulutlardayım;
Bir süzülüşte vatanım dalgalar!''
🔸 ''Sana geldim, içim ümitlerle dolu
Beni sarhoş etme İstanbul, ne olur
Bir gün ben de eririm caddelerinde
Çürür kemiklerim adım unutulur
Yine sen kalırsın dipdiri, sımsıcak
Göğü, bulutların, denizlerin kalır
Oynama İstanbul, benimle oynama
Bir gün öldürür beni bu dert, bu kahır
Ezilmiş ellerimin arasında başım
Bu yeryüzünde başka çarem kalmamış
İşte gelip kapılarına dayanmışım
Karşında yıkılmış bir duvar gibiyim
Beni sarhoş etme, başım dönüyor
Üstüme varma İstanbul, kederliyim.''
