İnsan ruhunun derinlerine inen Karanlığın Yüreği’nden 22 alıntı

"Onun her iç çekişini, her kelimesini, her işaretini, her bakışını bir hazine olarak görürdüm."

''Kitabı cebime attım. Emin olun, kitabı okumayı bırakmak, eski ve sağlam bir dostluğun sığınağından ayrılmak gibiydi.''

''Neyse ki, içimizdeki gerçeklik gizlidir.'2

"Düşman değillerdi; suçlu değillerdi; onlar, bu dünyaya ait olmaktan uzak, yeşilimsi bir loşluk içinde allak bullak olmuş halde yatan, hastalıklı kara gölgelerden başka bir şey değillerdi.''

''Aşırı bir keder bile sonunda şiddete dönüşebilirdi; fakat genelde hissizlik ve kayıtsızlığa dönüşür...''