Edebiyatımızdaki yazar ve şairlerin lakapları

18. yüzyılda, mahallileşme akımının temsilcilerinden olan Osmanlı dönemindeki Lale Devri'nin en ünlü şairi Nedim'dir. Nedîm Osmanlı'nın en meşhur divan edebiyatı şairlerinden birinin mahlası. Şöhretini Osmanlı Devleti'nin 1718 – 1730 yılları arasındaki Lâle Devri'nde kazanmıştır. Yaşamı ve eserleri ile o devrin ruhunun temsilcisi olarak kabul görmektedir.

Kâtip Çelebi ya da Hacı Halife, tarih, coğrafya, bibliyografya ve biyografya ile ilgili çalışmalar yapmış Türk-Osmanlı bilim insanı ve aydınıdır. 17. yüzyılda yaşamış ünlü Türk bilim ve fikir adamlarından biri olan Katip Çelebi, Hacı Halife (Hacı Kalfa) adıyla bilinir. Asıl adı Mustafa'dır.

Recaizade Mahmud Ekrem, Türk şair ve yazar. 19. yüzyıl Osmanlı dönemi Türk edebiyatının önde gelen isimlerindendir. Recaizade Mahmut Ekrem'i en çok etkileyen olaylardan biri üç oğlunu da genç yaşta kaybetmesi oldu. 1870lerden sonra kendini tamamen yazmaya verdi, batı edebiyatından çeviriler yaptı. "Sanat için sanat" görüşünü savunan yazar, sanatta güzellik ilkesine bağlı kaldı. Eserlerinde genellikle aşk ve ölüm temalarını işledi.

Ahmet Mithat, Türk yazar, gazeteci ve yayıncıdır. Tanzimat dönemi yazarlarındandır. Eserleriyle toplum için "hace-i evvel" olmuştur. Türk edebiyatında onun kadar eser veren başka bir sanatçı yoktur; bu nedenle "yazı makinesi" olarak tanınır.

Ahmet Necip Fazıl Kısakürek, Türk şair, romancı, oyun yazarı ve İslamcı ideolog. Necip Fazıl, 24 yaşındayken yayımladığı ikinci şiir kitabı Kaldırımlar ile tanınmıştır. 1934 yılına kadar sadece şair olarak tanınmış ve o devirde Türk basınının merkezi olan Bâb-ı Âli'nin önde gelen isimleri arasında yer almıştır. Necip Fazıl hayatını üç safhaya ayırır: 1920-1934 genç bunalımlı şair, 1934-1945- mistik şair, 1945-1983 sabık şair. Necip Fazıl, 1934 yılından itibaren daha çok mistik ve tasavvufi bir şair kimliğini kazanır.