Arama
Eserlerine ilham olmuş 15 kişi
Sanat, ilham olarak birçok unsurdan beslenir. Kimi zaman ağaçtan düşen bir yaprak, bir deniz kenarı veya bir ölüm sanatın konusu olabilir. Edebiyatçılar da hayatın damarlarından beslenir. Hayal gücünde yetiştirdikleri kişiler kadar kendi hayatlarını da eserlerine konu yaparlar. Bazen bu sırrı çözmek zor olsa da bazıları kendisi itiraf eder. İşte, büyük yazarların eserlerine ilham olmuş 15 isim...
Soneler için, kesin olarak tanımlanamayan ve biri erkek, diğeri kadın olmak üzere iki farklı insandan ilham alındığı düşünülüyor. Sonelerin 126 tanesi "Fair Youth" olarak bilinen bir adama, 26 tanesi de "Dark Lady" olarak adlandırdığı bir kadına hitap ediyor.
Ayrıca Shakespeare, soneleri bütünüyle "Bay WH" adında bir adama da ithaf etmiş. Bu kişinin 126 soneyi ithaf ettiği kişiyle aynı olup olmadığı ya da üçüncü bir kişi mi olduğu belirlenemedi. Bazı edebiyat tarihçilerine göre de "Bay WH", Shakespeare'in ilk oyunlarına maddi destek sağlayan Henry Wriothesley olduğuna ve Shakespeare'in kimliğini korumak için baş harflerin sırasını tersine çevirdiğini iddia ediyor.
Edgar Allan Poe'nun en ünlü hikâyelerinden biri olan 'Usher Evi'nin Çöküşü'nün kahramanları, Poe'nun ikiz kardeşlerinin karanlık hikâyesini anlatıyor.
Poe'nun kardeşleri, hikâyedeki kardeşler gibi akıl sağlığından muzdaripti ve hayallerinde farklı varlıklar oluşturuyorlardı. Poe, bu benzerliği hiçbir zaman onaylamadı ancak kurgu ve gerçeklik arasında paralellik dikkat çekicidir.
Alexandre Dumas'ın romanı Vicomte of Bragelonne'nin üçüncü bölümüne ilham veren, demir maskeli efsanevi adam, 10 yıl sonra çözülemeyen kimlik gizemlerinin en kalıcılarından bir tanesiydi. Ne Dumas ne de başkaları bu kişinin gerçekte kim olduğunu bilmiyordu.
Söz konusu adam, 17. yüzyılın sonları ve 18. yüzyılın başlarında Bastille'de tutulan bir mahkûmdu. Yüzü daima gizlenmişti ve bu nedenle kimliği hiçbir zaman onaylanmadı.
Emily Dickinson'ın hayatının çoğu bir gizem olarak kaldı, bu yüzden çalışmalarına ilham veren insanlarla ilgili meselenin de belirsiz olması pek şaşırtıcı değil. İçlerinden en dikkat çekici olanıysa 1858-1861 yıllarında Dickinson'un aşk mektupları yazdığı kişinin kimliğidir.
Kişi, yazışmalarda asla isimlendirilmemiş ve yazar kimliği bilinmeyen kişiye yalnızca "Usta" şeklinde hitap ediyor.
Flaubert'in bir kadın kahraman oluşturduğu söylenirken Tolstoy'un gerçek hayatta tanıdığı bir kadından ilham aldığı söylenir.
Bazı kesimler, Anna Karenina'nın Puşkin'in kızı Maria Gartung'a dayandığını iddia ediyor. Özellikle, Anna'nın fiziksel görünümünün tanımlarının Maria'nın kendi imajından ilham aldığına inanıyorlar. Bununla birlikte, Tolstoy hiçbir zaman karaktere ilham veren herhangi bir açıklama yapmadı, bu nedenle Gartung'un Anna için model olup olmadığı belirsizliğini koruyor.