Müslüman akademisyenlerin görme konusundaki teorileri

Günümüzde görme ile ilgili teoriler, dokuzuncu yüzyıldan itibaren, İslam uygarlığındaki bilim insanları tarafından bulunmuştur. Müslüman akademisyenler, görme konusunda Yunanlılardan iki teori almışlardır. Bunlardan biri, görebilmemizi gözümüzden yayılan ve nesneleri görünebilir kılan lazer benzeri ışınlardan, diğeri ise bir nesneyi temsil eden bir ışığın gözümüze girmesinden bahseder.

Gözün nasıl çalıştığının bulunması, İslam uygarlığının en önemli bilimsel miraslarından biridir. Al-Kindi'ye tarihin en büyük 12 beyninden biri denmiştir.

Onuncu yüzyılda, matematikçi, astronom ve fizikçi olan İbnü'l Heysem, Al-Kindî'nin çalışmalarını kanıtlamak için deneyler düzenlemiş ve görmeye ilişkin daha ayrıntılı bir teori sağlamıştır.

Al-Kindî'nin titiz deneyleri sayesinde, İbnü'l Heysem görebilmemizin asıl nedeninin gözden değil, nesnelerden yansıyarak göze giren ışık sayesinde gerçekleştiğini kanıtlamıştır.

Genellikle bilimsel teoriler, bir kanıt olmadan kabul edilirdi. İbnü'l Heysem ise teorilerini kanıtlamak için deney yapan ilk âlimlerden biriydi ve günümüzdeki Optik Kitabı, bilimsel metot çalışmasının önemli örneklerinden biridir.