Arama
Van Gogh'un serencamı
Modern resmin kurulmasına öncülük eden büyük ressam Van Gogh'un renk ile olan bağı artarken ruhu da her geçen gün kararıyordu. Yaptığı resimleri yakarak ısınmaya çalışan ressam, kardeşi Theo'ya yazdığı mektupta "Sefalet asla bitmeyecek" demişti.
Babası yoksul bir köy papazı, annesi Cornelia ise bir çiftçi kızıydı. Ailenin Vincent'ten başka Elizabeth, Anna ve Wil adında 3 kız, Cor ve Theo adında 2 erkek çocuğu daha vardı. Babası onu 16 yaşındayken, önce La Haye'deki, sonra Brüksel'deki «Goupil» galerilerine resim satış memuru olarak yerleştirdi. 1873'te, Goupil Galerisi'nin Londra şubesine atandı.
Burada kiracı olarak kaldığı evin kızı Ursula Loyer ile, 1875'te evlenmek istedi. Teklifinin reddedilmesi üzerine ilk ruhi bunalımını geçirdi. Londra'dan kaçtı, Goupil Galerisi'nin Paris şubesine geçti. Fakat burada da barınamadı. Müşterilerle, kurum yöneticileriyle anlaşmazlıklar çıkarıyordu.
İşinden ayrılıp evine döndü… Brüksel'de ressam Ridden van Rappart ile tanıştı; ondan dersler aldı, anatomi ve perspektif öğrendi. Theo, onun resim kabiliyetini sezmiş ve paraca yardım etmeye başlamıştı. Çeşitli memleketleri dolaştı.
ZANAATİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER
Lisan öğretmenliği rahip yardımcılığı, kitap satıcılığı yaptı; ilahiyat dersleri aldı. Madenlerde papazlık yaptı. Resimde konunun önemi olmadığını, herhangi bir konunun sanat gücünü ifadeye neden olabileceğini ispat etti. Çizgi halindeki tuşlar ile çalışması da resim sanatına getirdiği yenilikler arasında yer aldı. Sanat gücü, denge hissinde ve ifadesindeydi.
Ölümünden sonra, Paris'te Bağımsız Sanatçılar sergisinde eserleri teşhir edildi ve bir anda meşhur oldu. 37 yıllık ömrünün son 3-4 yılında yaptığı tablolar ile resim dünyasının ölmezleri arasına girdi. Soğuk kış aylarında tablolarını yaktığı oluyordu.
Van Gogh 900'den fazla eser üretmiştir. Ancak yaşamında sadece bir eser satabilmişti. Hastalığı ve giderek bozulan psikolojisi korkutucu krizlere dönüşmeye başlamıştır.
Özetle resimleri renklenirken, ruhu giderek kararmaya başlamıştır...