İskender Pala'nın Leyla ile Mecnun kitabından alıntılar

Leylâ güzellik şahikasında dolunay, Mecnun aşk ikliminde bir sultan. Biri belâ çemeninin gül fidanı, öbürü vefa göğünün hilali. Şu gülen, güzellik ordusunun şahı; bu sevinen gam ülkesinin dilencisi.

Ey sevgili! En sevgili! Hani insaf, hani dostluk? Kimlerle berabersin acep ki beni anmazsın, aramazsın.

Leylâ, "geceye dair, gece gözlü, gece saçlı" demekti. Sonradan gece bahtlı da olacaktı. Kays'ın çığlıkları, işte bu "gece renkli" güzel için idi.

Velhâsıl söz çoktur, güzelliğin vasıflarını söylemek için; ama güzelliğin tatlılığına hiç söz yoktur.

Mecnun'a, "Neden Leyla'yı alıp kaçmadın" demişler. "Annesi üzülürdü, ben içinde Leyla olan kalbi kıramam," demiş.