Arama
Anadolu Yakası ediplerinden hayata dair meseleler buluşması: Perşembe Toplantıları
Edebiyatçılarımızın toplantı yeri genelde Boğaz'ın Avrupa kısmı olurdu. Cağaloğlu yokuşu, Beyoğlu, Beyazıt edebiyatçılarımızı bir araya getirirdi. Ancak İstanbul'un sadece Avrupa'sı değil Anadolu Yakası da edebiyat sohbetlerine mekan olurdu. Yusuf Atılgan'ın müdavimi olduğu Perşembe Toplantıları'nda sadece edebiyatçılar olmaz, gen mühendisinden bankacıya başka alanlardan da insanlar dahil olurdu. Toplantılarda sadece edebiyat konuşmaları değil gündelik hayata da dokunan meseleler masaya yatırılırdı. Perşembeciler olarak anılan bu edebiyat mahfilini sizin için inceledik.
"Perşembe Toplantıları", 1970'li yılların sonunda, Cağaloğlu'nda çalışan Eray Canberk, M. Sabri Koz, Yusuf Çotuksöken tarafından başlatılmıştı. Bu üç isim, Kadıköy'e dönüşlerde iş yorgunluğunu atmak, edebiyat ve çeşitli konularda söyleşmek için konaklamak isteyen ama "sakin", "tartışmasız" ve "sataşmasız" bir ortam ararken bir yandan da sevdikleri bir şair olan İlhami Bekir Tez'i yalnız bırakmamak uğruna bir araya geldikleri toplantılardı.
Perşembe Toplantı'larının temellerini atan bu isimler ilk zamanlarda Salı günleri buluşuyorlardı. Ancak toplantının bazı müdavimlerinin iş yoğunluğu sebebiyle toplantılar Çarşamba gününe alınmıştı. Bu günde de sıkıntı yaşanmaya başlayınca tüm üyeler tarafından Perşembe günlerinde bir araya gelinmeye karar verilmişti.
M. Sabri Koz, mahfil toplantılarının Çarşamba günü yapıldığı zamanlarda öğretmenlik yaptığını, bu yüzden okulda dersi olmadığı için bu toplantılara kolaylıkla katılabildiğini söyledikten sonra, toplantıların Perşembe'ye alınmasında, boş günü olan Çarşamba'nın okul idaresince doldurulmasının etkisinin olduğunu beyan etmiştir.
Yazar Eray Canberk'e göre Perşembe Toplantılarının gelenekselleşmesi 1981-1982 yıllarındaki buluşmalarla başlamıştır. Perşembeciler, mahfilin toplandığı günün ismini, 1983-1984 yıllarında almışlardır.
Araştırmacı Yazar M. Sabri Koz ise toplantıların 1981 yılında başladığını hatırlamaktadır. Aynı yıllarda Ahmet Miskioğlu'nun önderliğinde Türk Dili dergisi çevresinde toplananlar da "gündüz" "Perşembe Toplantıları"nı başlatır. İkisinin birbirine karışmaması için Eray Canberk, kendi mahfillerine biraz da şaka yollu "Öz Perşembeciler" ismini verir.