Osmanlı ordusunda kullanılan silahlar
Osmanlı'nın kısa sürede büyümesinin ardında güçlü bir orduya ve üstün bir silah teknolojisine sahip olması yatıyordu. Osmanlı ordusunda ateşli ve ateşsiz olmak üzere pek çok silah çeşidi kullanılıyordu. Osmanlılar geliştirdikleri tüfek ve toplarıyla savaşlarda üstünlük elde ettiler. Peki, Osmanlıların kullandığı silah çeşitleri ve bu silahların işlevleri nelerdi?
Önceki Resimler için Tıklayınız
📌Martin, tek kurşun atan bir tür tüfektir. Orijinal adı Martini–Henry olup, İngiliz ordusunda 1871'den itibaren kullanılmıştır.
📌Adını geliştiricileri Friedrich von Martini ve Alexander Henry'den almıştır.
📌Osmanlı ordusu tarafından Ruslara karşı 93 Harbi'nde kullanılmıştır.
Martin ve aynalı martin ile (çeşitli süslemelerle "fiyakalı" anlamında) Hekimoğlu türküsünün de aralarında olduğu çeşitli türkülere konu olmuştur. Drama Köprüsü türküsünde de bahsi geçmektedir.
📌Barutu, üzerindeki çakmak denen bir zemberek ve çakmak taşından ibâret parçadan çıkan kıvılcım aracılığıyle ateşlenen, ağızdan dolma en eski tüfek çeşitlerinden biridir.
📌Çakmaklı silah, genellikle ateşleme mekanizması olarak çakmak taşı kullanan bir ateşli silahtır.
📌17. yüzyılda ortaya çıkmış olup fitilli ve çarklı silahların yerini almıştır.
📌Yeniçeriler her ne kadar XVII. yüzyılın ilerleyen yıllarına kadar fitilli tüfekleri kullanmışlarsa da Osmanlı Devleti'nde XVI. yüzyılın sonlarından itibaren çakmaklı tüfekler giderek daha çok sayıda üretilmeye başlanmıştır.
📌Bu tüfeklerin ateşlemesi çakmak taşıyla yapılmaktaydı.
📌Bu silâhlar Osmanlılar'ın katkılarıyla Akdeniz'de ve Balkanlar'da çabuk yaygınlaşmıştır.
📌Savaşlarda ok, kılıç ve süngü gibi silâhlardan korunmak için giyilen demir, tel levha veya köseleden yapılmış giysidir.
📌Zırhla alâkalı ilk örnekler, Bronz çağında milâttan önce 2050'de ve sonrasında Sümerler ve Asurlular dönemine tarihlenmektedir.
📌Savaşçıyı düşmanının silahından korumak için zırh, miğfer, kalkan gibi çeşitli araçlardan yararlanılmıştır.
📌Eski Türkçe'de yarık, Moğolca'da cebe, Latince'de lorica, Arapça'da dir', le'me, Farsça'da zırıh, cevşen, Ortaçağ Avrupası'nda armour kelimeleriyle ifade edilmiştir.
📌Savaşlarda düşmanın saldırı silâhlarının darbe ve atışlarına karşı hayatî bölgeler başta olmak üzere vücudun zarar görmesini engelleyen en önemli savunma silâhlarından biriydi.
📌Anadolu Selçuklu zırhları Osmanlı zırhlarına örneklik etmiştir.
📌Osmanlı zırhları takımının ağırlığı ortalama 45-50 kg. arasında değişirdi. Bu sebeple uzun yola çıkacak yaya asker zırh giymiyordu. Zırh muharebe esnasında kapıkulu süvarileri, kumandanlar ve onların muhafızları konumundaki atlılar tarafından kullanılıyordu.
📌Osmanlı zırhlarının yapımında temel malzeme demir olmakla birlikte metalin vücuda temasını önlemek için zırhların iç kısımları keçe veya çeşitli dokumalarla desteklenirdi.
