Boğaza açılan kapılar

Yayınlanma Tarihi: 31.05.2018 01:31 Güncelleme Tarihi: 31.05.2018 01:43

İskeleler basit yapılar gibi görünse yaşanmışlıklarıyla farklı bir duygu uyandırır. Kimi için her zamanki buluşma yeri kimisi için ayrılıkların durağı. Tarihiyle kadim bir şehir olan İstanbul'un Avrupa Yakası'ndaki iskelelerini sizler için derledik.

11/37

KABATAŞ İSKELESİ

1950'lere kadar ahşap bir iskeleydi. Önceleri deniz doldurulmadığı için bugünkü yerine göre hayli içerde, küçük balıkçı barınağının yanındaydı. Aslında Üsküdar- Kabataş arasında çalışan Suhulet ile Sahilbent gibi araba vapurlarının iskelesiydi.

12/37

Seyrek olarak Şirket-i Hayriye'nin Boğaz seferini yapan yolcu vapurları da uğrardı. Zaman içinde ihtiyaca cevap veremez duruma gelince önündeki boş alan genişletilmişse de motorlu araç sayısın önlenemez bir hızla artması karşısında kısa zamanda uzayıp giden araba kuyrukları caddeye taşmaya başlamıştı. Ancak 1973 yılında Boğaziçi Köprüsü'nün hizmete açılmasından sonra araba kuyrukları ortadan kalktı.

13/37

1989'da hizmete giren bugünkü Kabataş vapur iskelesi, dibe spiral kaynaklı çelik borular çakılarak inşa edildi. Tüm iskele alanı 2.058,kapalı yolcu salonu 450 metrekaredir. Aynı anda üç sehir hattı vapurunun yanaşmasına olanak sağlayan iskelenin üç ayrı yanaşma yerinin soldaki 65,6 ortadaki 23,5 sağdaki ise 87,6 metre uzunluğundadır. İskelenin sudan yüksekliği 1,25 iskele önünün derinliği ise 8,7 metredir.

14/37

SARIYER İSKELESİ

Burası eskiden "Mezar Burnu" olarak anılırmış. Sonradan, Şirket-i Hayriye'nin değerli yöneticilerinden Hüseyin Haki Efendi'nin önerisiyle, bu ad eğlence yeri, mesire anlamına gelen "Mesar Burnu" olarak değiştirilmiş.

15/37

Sarıyer'in ilk iskelesi, kayık iskelesine yeni ilaveler yapılarak ortaya çıkartılmış. 1890'da, Şirket-i Hayriye'nin iskelelerin tamir görevlisi Kirkor Efendi ile Yani Kalfa tarafından hem yenilenmiş, hem de genişletilmiş. Daha sonra da üst katı kapatılarak gazino haline getirilmiş.