Ünlü edebiyatçılarımızın tahsil durumları
Mühendis, doktor, hukuk insanı, memur yahut basit bir işçi… Türkiye'nin birçok yerinden filizlenmiş tüm cevherler bir noktada buluştu. Farklı zamanlarda doğdular, belki de isimlerini kitaplarda görebildiler yahut şanslılarsa aynı sıralardan hayata beraber yürüdüler. Bir kısmı düşüncelerinde birbirleriyle ters düştü, bir kısmı zorlu hayat şartlarına rağmen yıkılmadı. Bunlar kim mi? Başka hayatlar yaşarken bile içlerindeki edebiyat sevgisini söndüremeyen, yazma aşkıyla günümüzde bile bizi aydınlatan önemli isimler. Sizler için, yüreklerindeki cevherle elindeki kalemin gücünü fark etmiş edebiyatçılarımızın eğitim durumlarını derledik…
Hüseyin Suat Yalçın, Türk yazar. Hüseyin Cahit kardeşidir. Tıbbiyeyi bitirdikten sonra öğrenimini Paris'te sürdüren Hüseyin Suat Yalçın İstanbul 10. Belediye Dairesi hekimliği, Suriye vilayeti sıhhiye müfettişliği, Meclis-i Kebir-i Sıhhiye üyeliği gibi görevlerde bulundu.
Gülhane Askeri Rüştiyesi'ni bitirdi. Tıbbiye İdadisi'nden sonra Askeri Tıbbiye'den mezun oldu. Hekim yüzbaşı olarak görev yaptı. Paris'te 4 yıl cilt hastalıkları ihtisasını tamamladı. Darülfünûn'da Türk Edebiyatı Tarihi dersleri okuttu.
İlk şiiri 1885'te daha öğrencilik yıllarında Saadet gazetesinde yayımlandı. Önceleri Muallim Naci'nin etkisiyle divan şiiri tarzı şiirle uğraştı. Daha sonra Recaizade Mahmut Ekrem ve Abdülhak Hamit Tarhan'dan etkilenerek Batı tarzı şiire yöneldi.
Servet-i Fünun dergisinde şiirleri yayımlandı. Tevfik Fikret ve Halit Ziya Uşaklıgil'le birlikte Servet-i Fünun edebiyatının 3 önemli isminden biri oldu. Gelenekçi şairlerin en çok saldırdığı yenilikçi şairdi. Diğer Servet-i Fünuncuların tersine bireysel şiiri tercih etti. Edebiyat-ı Cedide'nin en aşırı örneklerini verdi.
Şiire "nesir musikisi" dedi. Şiirlerinde kullandığı "Sâât-i semenfâm", "çeng-i müzehhep", "nay-i zümürrüt" gibi deyimler, imgeler döneminin sanat dünyasında önemli tartışmalar yarattı. Heceleri müzik düzeyinde uyumlu kullanmayı savundu. Bu tarzda yazdığı en iyi iki örnek "Yakazat-ı Leyliye" ve "Elhan-ı Şita" şiirleridir. Sadece şiir değil nesirle de ilgilenen bir kalemdir. Nesirlerinde Raik Vecdi, Ahmet Peyman ve Dahhak-ı Mazlum, Hakkı Talip takma adlarını kullanmıştır.
1938 - 1944 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde tıp öğrenimi gördü. Tıp öğrenimi sırasında doğa, çocuk, yurt sevgisini işlediği ilk şiir kitaplarını yayımladı (Bir Çocuk Bahçesi'nde, Bağbozumu Sofrası). Bu okuldan mezun olduktan sonra Ankara Numune Hastanesi'nde çocuk hastalıkları alanıyla ilgilendi. Bir yandan da Altındağ Mahallesi'nde açtığı bir poliklinikte gecekondu mahallesi çocuklarına sağlık hizmeti götürmeye çalıştı. Çocuklar Gemisi adlı kitabını yayımladı.
İlk şiiri lise öğrencisiyken arkadaşlarıyla birlikte çıkardığı Filiz adlı okul dergisinde 1938'de yayımlandı. Ardından şiirleri İnkılapçı Gençlik, Ülkü, Yücel, Millet, İstanbul gibi dergilerde yer buldu. Olgunlaşmış bir şiirle kuşağının önde gelen temsilcileri arasında yerini aldı. Bu dönemdeki şiirlerinde toplumsal sorunlara ağırlık verdi. Halk dilinden, halk söyleyişlerinden geniş biçimde yararlanarak, halkın özlemlerini, sevinçlerini, acılarını ve yaşama savaşımını coşkulu bir söyleyişle dile getirdi. Şiirlerinin kaynağını hoşgörü, insanlık sevgisi, ulusal bağımsızlık ve doğa oluşturdu. 'Çocuk' dergisinde masalları, Vakit ve Ulus gazeteleri ile Varlık ve Seçilmiş Hikayeler dergilerinde öyküleri de yayınlandı. 1986'dan başlayarak adına bir şiir ödülü kondu.
Hasan Hüsrev Hatemi Türk tıp profesörü, iç hastalıkları uzmanı, yazar, şair. 1898'de İran Salmas'da doğan Ali Asgar Hatemi Bey ile 1910'da İstanbul'da doğan Azerbaycan göçmeni Cemile Hanım'ın ikiz çocuklarından biri olarak dünyaya geldi. İkiz kardeşi Hüseyin Hatemi hukuk profesörüdür.
