Kalp imanla tanıştığında bütün korkuları reddediyor ve iman dolu cesur bir kalp en çok mümin bir kadına yakışıyor. İmanın verdiği cesaretle o atalarının dinini bırakıp son Peygamberin (SAV) ilahi çağrısına yüreğini bağlamıştı. O yüzdendi, kalbi ile inandığını diliyle söylemekten korkmaması. İşkenceler altında inlerken dahi yolundan dönmemesi bu yüzdendi. O'nun (RANHA) cesareti Mekke'deki şirk bataklığının tam ortasında imanı göğsünde gururla taşıyabilmesinden belliydi.
🔶 O (RANHA), Allah Resulü'ne (SAV) inanan bir avuç kişiden biri olan Esma bint Umeys'di (RANHA). Nebi'nin (SAV) izinden giden Esma (RANHA), öğrendi ki bu yol nice yolculuklara gebeydi. Allah'ın (CC) arzı genişti ve zulümden kurtulmak için günü geldiğinde terk-i diyar eylemek gerekebilirdi. O'nun (RANHA) için iman; varını, yoğunu ardında bırakıp hiç bilmediği topraklara Allah (CC) için hicret edebilme cesaretini gösterebilmekti.
🔶 Bir gün Esma'nın (RANHA) adımları Peygamber'in (SAV) işaret ettiği topraklara yöneldi. Çöllerden, denizlerden zorlu yollardan geçti. İlk önce Habeşistan diyarına hicret etti. Yoldaşı ve sevgili eşi Cafer bin Ebu Talib (RA) ile çok sevdiği Peygamberi'nin (SAV) ve Müslüman kardeşlerinin hasretini çekti.
🔶 Aradan seneler geçti. Gün geldi, Allah'ın (CC) lütfu keremiyle Habeşistan muhacirleriyle Medine muhacirlerinin yolu Peygamber şehri Medine'de kesişti. Esma (RANHA) sevgili eşiyle birlikte Hayber'in fethi esnasında ikinci hicretini Medine'ye gerçekleştirdi.
🔶 Böylece O (RANHA), Allah (CC) yolunda iki defa hicret etmenin saadetine erdi. Ancak bu durum Medine muhacirleri ile Habeşistan muhacirleri arasında tatlı bir rekabetin doğmasına neden oldu. Bir gün Esma'yı (RANHA) kızı Hafsa'nın (RANHA) yanında gören Hz. Ömer (RA) :
"Bu Habeşli Esma mı? Şu, deniz yolcusu olan dedi ve devamında ekledi: Medine'ye hicret faziletinde biz sizi geçtik. Biz Resulullah'a (SAV) sizden daha yakınız."
🔶 Bu sözler ömrünü Allah (CC) yoluna adayan bu uğurda türlü cefalar çekmiş olan Esma'ya (RANHA) çok ağır geldi ve karşısındaki Hz Ömer (RA) olsa da dahi kendisini savunmaktan çekinmedi.
"Hayır, dedi. Allah'a (CC) yemin ederim ki siz Resulullah (SAV) ile birlikte hicret ettiniz. O sizin açlarınızı doyurdu, cahillerinizi eğitti. Biz ise uzaklarda, düşman yurdunda, Habeşistan' daydık. Bütün bu sıkıntılara biz Allah'ın (CC) ve Resulü'nün (SAV) rızası uğrana katlandık. Ey Ömer, yemin ederim senin bu söylediklerini gidip Rasulullah'a (SAV) anlatıncaya kadar ne bir lokma yiyeceğim, ne de bir yudum su içeceğim. Vallahi biz eziyet görüyor ve korku içinde yaşıyorduk.
🔶 Hz Ömer'in (RA) sözleri ağrına giden ve durumu olduğu gibi Allah Resulü'ne (SAV) bildiren Esma (RANHA), Nebi'den (SAV) kendisini sevince boğan şu sözleri işitti:
" Bu hususta Ömer (RA) bana sizden daha yakın değildir. Zira o ve arkadaşları yalnız bir defa hicret etmişken siz gemi yolcuları iki defa hicret ettiniz."
🔶 Bu sözleri işiten Esma (RANHA) için artık hiçbir şey duyduklarından daha değerli değildi. Diğer muhacir kardeşleri de kutlu sözleri işitebilmek için defalarca onun kapısını çalıyorlardı. Esma (RANHA) ise her defasında o günün heyecanını tekrar tekrar yaşayarak Nebi'nin (SAV) sözlerini onlara aktarıyordu.
🔶 Esma'nın (RANHA) gözleri sevinçler kadar hüzünlere de şahit oldu ve onun için en büyük hüzünlerden biriydi, eşi Cafer'i (RA) Mute Savaşı'nda yitirmesi. Esma bundan böyle Cafer bin Ebu Talib'in değil Caferi Tayyar'ın (RA) eşiydi. Zira Cafer (RA) kahramanca savaşıp kaybettiği iki koluna mukabil cennete uçtuğu için bu adla anılır olmuştu. Cafer'in (RA) ardından kuş yavruları gibi kalan yetimleri ise artık bahtiyardı. Çünkü başlarını okşayan Peygamber'in (SAV) eli onlara yetimliklerini unutturan en büyük teselli kaynağıydı.
🔶 Esma bint Umeys (RANHA) asırlar ötesine imanıyla cesaretiyle sabır ve metanetiyle örnek oldu. Peygamber'e (SAV) duyduğu muhabbetini ona ve onun sözlerini olan bağlılığı ile gösterdi ve onun mübarek sözlerinden altmış kadarı Esma'nın ağzından satırlara, satırlardan sadırlara zamanlardan zamanlara hep nakledildi.
🔶 Bunlardan birinde sevgili Peygamberimiz (SAV) sıkıntılı ve kederli zamanlarında okuması için Esma'ya (RANHA) bir dua öğretmişti. Allah (CC) ve Resulü'nün (SAV) izinden giden bu yolda kahrıda, lütfuda hoşgören tüm Esmalar'ın arkadaşı olacak nitelikteydi: "Benim Rabbim Allah'tır (CC) ona hiçbir şeyi ortak koşmam."