Peygamber Efendimize gelen ilk vahiy

📌Cahiliye devrinin karanlığında Mekke halkı, putlara tapar ve acıktıklarında kendi elleriyle yaptığı ilahları yerdi. Fakat Hz. Peygamber (sav), putlara hiçbir zaman ilgi göstermedi ve kendi hisleriyle bu taşların faydasız olduğunu anladı. ➡ Peygamber Efendimiz (sav), 40 yaşına yaklaştığı sırada yalnız kalmayı sevmeye başladı. Mekke'ye yakın Hira Dağı'ndaki Nur Mağarası'nda inzivaya çekiliyordu. İslam'ın doğuşuna tanıklık eden Hira Mağarası 📌Hz. Peygamber'in (sav) inzivaya çekilmesi sadece ona mahsus bir durum değildi. İslam'dan önceki cahiliye döneminde Resulullah'ın dedesi Abdülmuttalib gibi bazı Mekkeliler, bu şekilde şehirden uzaklaşarak tefekküre dalardı. ➡ Fakat Peygamber Efendimizin (sav) tefekkürü muhteva bakımından kendine mahsustu. O (sav), cahiliye döneminin puta tapmalarından, kız çocuklarına yapılan zulümden kısacası insanlar arasındaki kötülüklerden, dönemin karanlığından uzaklaşıyordu. ❗ O (sav) bu inziva süreciyle, Allah tarafından vahye hazırlanıyordu. Abdülmuttalib kimdir? Peygamberimizin dedesi Abdülmuttalib, üstün karakterli, inançlı, iyi kalpli bir insan; Kureyş'in adil reisiydi. Daha doğmadan yetim, küçük yaşta ise öksüz kalan Peygamber Efendimizi o himaye etmiş, yaşadığı müddetçe gereken ihtimamı göstermişti. ❗ Allah Resulü'nün inzivası, Ramazan ayında daha belirgin hal alıyordu. 📌İnziva sürecinde günlerce yetecek kadar yiyeceği ve içeceği yanına alırdı. Erzağı bittiğinde bazen kendisi evine giderek ihtiyaçlarını karşılar bazen de Hz. Hatice kendisine yemek getirirdi. ➡ Peygamber Efendimiz (sav), Hira Mağarası'nda rastgele değil, Hz. İbrahim'in Hanîf dini üzere ibadetlerini yapıyordu. Hz. Hatice kimdir? Hz. Hatice, Peygamber Efendimiz'in (sav) ilk zevcesidir. Üstün iffeti sebebiyle İslam'dan önce 'Tâhire' lakabıyla anıldığı bilinir. Mekke'nin en soylu ve zengin insanlarından biri olan Hz. Hatice, bütün varlığını yüce Allah'ın yolunda harcadı. İslam'ın ilk günlerinde Resulullah ve Hz. Ali ile beraber bazan Kâbe civarında, bazan evinde ibadet etti. Tevhid, tevekkül ve imtihan: Hz. İbrahim 📌Peygamber Efendimiz (sav) vahyin gelmesine yakın, gündüzleri aynen gerçekleşen sadık rüyalar gördü. Bu durum altı ay devam etti. Buhari'den rivayet edildiğine göre 'sadık rüya nübüvvetin kırk altı cüzünden biridir' hadisi bulunur. ➡ Bu süreçte aynı zamanda yürürken 'Esselamü aleyke yâ Rasulallah' (Sana selâm olsun ey Allah'ın elçisi)' şeklinde kendisini selamlayan sesler duyardı. Etrafına dönüp bakınca kimseyi göremediği için merak içerisinde kalırdı. 📌Seslerin ağaçlar ve kayalıklardan geldiğine dair rivayetler yer almaktadır. Fikriyat podcastlerden Prof. Dr. Casim Avcı ile 'Peygamber Efendimizin Hayatı' 📌 Böyle bir zaman ve zemin içerisinde Resulullah (sav) kırk yaşına geldi. Ramazan ayında pazartesi günü Hira Mağarası'ndayken sabaha doğru, bazı rivayetlere göre uyanıkken bazılarına göre ise uyku ile uyanıklık arasındayken, Cebrail (as) geldi ve Resulullah'ı (sav) sıkarak 'İkra (oku)' dedi. ➡ Peygamber Efendimiz ise 'Ben okuma bilmem.' diye cevap verdi. Bunun üzerine melek onu bir kez daha sıkarak tekrar 'İkra!' dedi. Allah Resulü, 'Ben okuma bilmem, söyle ne okuyayım?' dedikten sonra Cebrail (as) üçüncü kez takati kesilene kadar sıkarak Alak suresinin ilk 5 ayetini söyledi. 📌 İlk vahiy hadisesini Hz. Peygamber (sav) şöyle anlatır: 'O gece Cebrail bana gelerek 'Oku!' (İkra) dedi. Ben okuma bilmediğimi söyledim. Bunun üzerine melek beni aldı; dayanabileceğim son noktaya kadar sıktı. Ardından beni bırakıp tekrar 'Oku!' dedi. Cevaben yine 'Ben okuma bilmem' deyince tekrar son noktaya kadar sıktı ve 'Oku!' dedi. Ben 'Ne okuyayım?' diye cevap verince melek beni üçüncü defa takatim kesilinceye kadar sıktı ve bıraktıktan sonra şu ayetleri okudu: 'Yaratan Rabb'inin adıyla oku! O, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir. O Rab ki kalemle yazmayı öğretendir. İnsana bilmediği şeyleri öğretendir.' (el-Alak 96/1-5) ➡ Hz. Peygamber (sav), kendisine nazil olan ayetleri tekrar etti. İnen ayetler Hz. Peygamberin (sav) hem diline hem de kalbine yerleşti. Fikriyat Kur'an-ı Kerim uygulamasından Alak suresini dinlemek için tıklayın Surede okumanın önemi vurgulanır ve insanın neden yaratıldığına dikkat çekilmektedir. ➡ İnsanlığa inen ilk emirler, bir Müslümanın kâinata nasıl bakmasını gösterir. ➡ İnsan, Allah'a kulluk için yaratılmıştır ve etrafında faydalanacağı dünya, gökyüzü, galaksiler gibi bütün kainat yüce Allah'a kulluk yolunda hizmet için yaratıldı. İşte ilk ayetlerde bunu gösterir. ➡ Müslümanlar, bir ilim okurken yüce Allah'ı unutmayarak onun sonsuzluğunun farkında olmalıdır. Alak suresinin tefsirini okumak için tıklayın ➡ İlk vahyin 'Oku!' olması ve bu ilahi emrin tekrarlanarak söylenmesi, İslam'ın ilime verdiği önemi gösterir. Yüce Allah'ın ayette buyurduğu 'Oku!' emrinin konusu belirtilmemiştir. ➡ Müfessirlere göre başta indirilen vahiy olmak üzere kainatı gözlemleyerek ders ve ibret alınması, hakikati anlayıp kavranması istenmiştir. Nitekim en başta yüce Yaradan'ı tanımak dinin ve ilmin en temel gayesidir. Bu sebeple 'Yaratan Rabbinin adıyla oku!' buyurularak Hz. Peygamber'in (sav) okuma faaliyetine veya herhangi bir işe, başka varlıkların adıyla değil, yaratan Rabbinin adıyla başlaması ve O'ndan yardım istemesi emredilmiştir. ➡ Kaynaklarda yer alan rivayetlere göre, Cebrail (as)'in onu sıkmasının nedeni vahyin geliş niteliğiyle alakalıydı. ➡ Cebrail (as), O'nu (sav) sıkıp takatini kestiğinde ilâhî kudretin büyüklüğünü de hissetmişti. ➡ Bazen uğultu halinde bazen ise Cebrail (as) aracılığıyla getirilen vahiylerin bir ağırlığı vardı. Her ne şekilde gelirse gelsin ilahi emirler Peygamber Efendimize (sav) bildirilince farklı bir hale bürünürdü. Çevresindekiler de ilahi sürecin ağırlığını hissederdi. ➡ Örneğin deve üzerinde Peygamber Efendimize (sav) vahiy geldiği zaman hayvan çökerdi. Nitekim Peygamberimiz (sav) bir gün minberin üzerine oturmuş çevresindeki Müslümanlarla sohbet ederken dünyaya kendilerini kaptırmamaları konusunda onları uyardı. Sahabelerden birinin sorduğu soruya cevap vermek istediği sırada kendisine vahiy geldi. Olayı anlatan sahabelerin en gençlerinden Ebû Saîd el-Hudri'nin (ra) bildirdiğine göre, vahyin bitmesinin ardından Resûlullah (sav) 'alnından boşanan terleri silerek' konuşmasını sürdürdü. ➡ Vahiy kâtiplerinden Zeyd bin Sabit ise, Allah Resûlü'nün (sav), kendisine 'cihada katılanlarla katılmayanların aynı düzeyde olamayacaklarını' belirten âyeti yazdırdığı sırada gelen ikinci bir vahyin tesirini şöyle anlattı: 'Vahiy geldiği sırada Resulullah'ın (sav) dizi, benim dizimin üzerindeydi. Vahyin ağırlığından dizi bana o kadar ağır geldi ki, dizim ufalanıp dağılacak diye korktum. Sonra bu hâl ondan gitti ve âyetin devamı gelmiş oldu.' ➡ Peygamber Efendimiz (sav), ilk ilahi emir ile karşılaşmanın endişesi ve korkusu içerisindeydi. Bu duygular içerisinde Hira Dağı'ndan aşağıya inerken gökyüzüne baktığında Cebrail (as)'ı gördü. ➡ Peygamber Efendimizi (sav) eve geldiğinde, Hz. Hatice karşıladı. Ona 'Beni örtün, beni örtün.' dedi. ➡ Hz. Hatice, Allah Resulü'ndeki bu olağanüstü hali fark edip üzerini örttü. Bir müddet uyuyup uyandıktan sonra kendisine ne olduğunu sordu. ➡ Peygamber Efendimiz vahyin gelişini anlatınca; 'Ben eminim ki, Allah hiçbir zaman seni utandırıp üzmeyecektir. Çünkü sen akrabanı gözetir, doğruyu söyler, acizlerin elinden tutarsın. Yoksullara yardım eder, misafirleri ağırlarsın. Haksızlığa uğrayanların yanında yer alırsın.' diyerek O'nu (sav) teselli etti. ➡ Ardından Hz. Hatice, akrabası olan Varaka'ya gidip durumu anlattı. Bir rivayete göre Peygamber Efendimiz (sav) ➡ Öncekilerden farklı olarak İslam'da vahiy bir bütün olarak değil, Resulullah'ın (sav) kalbine ve zihnine yerleşmesi için parça parça indirildi. ➡ Cahiliye karanlığına gömülmüş insanlar, ilahi kudret tarafından kalplerinden yakalanıp silkelendi. Vahiy süreciyle Peygamber Efendimiz, kız çocuklarını gömen bir kavimden, tüm insanlığa örnek olacak topluluk meydana getirdi.

Peygamber Efendimize gelen ilk vahiy

PEYGAMBERİMİZİ (SAV) AĞIRLAYAN MAĞARA