Arama
Süleymaniye’nin sırları
Kanuni Sultan Süleyman'ın hükümdarlığında "Muhteşem Yüzyıl" olarak bilinen bir devre haşmetli eserlerle mührünü bastı Mimar Sinan. "Kalfalık eserim" dediği Süleymaniye Camii'nde öyle mimari incelikler kullandı ki, bugünün teknolojisi bile onun tekniğine erişemedi. Bundan tam 463 yıl önce ibadete açılması vesilesiyle, Süleymaniye Camii'nin bilmediğiniz sırlarını sizlerle buluşturuyoruz.
Kanuni Sultan Süleyman'ın emriyle 1550 yılında inşasına başlanan Süleymaniye Camii, bugün dahi az bilinen mimari inceliklere sahip. "Pîr-i Mimârân Sinan" olarak anılan Mimar Sinan'ın yaptığı bu eşsiz güzellikteki bu cami, külliyesi ile birlikte 1556 yılında tamamlandı ve ibadete açıldı.
Osmanlı İmparatorluğu'nun yükseliş devrinde inşa edilen Süleymaniye, döneminin ihtişamını mimarisiyle günümüze yansıtıyor.
Rivayete göre, Kanuni Sultan Süleyman bir gece rüyasında Resul-i Ekrem Efendimizi gördü. İkisi, Haliç'i ve Boğaz'ı gören bir tepedeydi. Peygamber Efendimiz, Sultan'a oraya bir cami yaptırmasından bahsediyordu ve mihrabı ile minberinin yerini tarif ediyordu.
Ertesi gün, Kanuni hemen Mimar Sinan'ı çağırdı. Onu rüyasındaki tepeye götürdü ve tam rüyasını anlatırken Sinan "Sultanım, mihrabı burada, minberi burada olsun…" deyince Kanuni şaşırdı.
Sinan sakince, "Dün geceki kutlu ziyaretinizde ben de iki adım arkanızdaydım" diyecekti.
Mimar Sinan, Süleymaniye Camii'nde verilen vaazın duyulması için, akustik sistemi üzerinde detaylı bir şekilde çalıştı. Sesin bir noktadan çıkarak caminin tüm köşelerine eşit şekilde dağılması için yoğun çaba gösterdi.
Usta mimar, bu gayeyle Anadolu'da kullanılan turşu küplerinden 65 tanesini, ağızları aşağıya bakar vaziyette içi boş olarak ana kubbenin etrafındaki duvarlara yerleştirdi. Küplerin aralarını da yumurtanın akıyla sıvadı.
Bir rivayete göre ise, Mimar Sinan akustiği test etmek için camide nargile içmişti.
Sinan'ın camide nargile içtiği, Kanuni Sultan Süleyman'a şikâyet edilince, Sultan bir hışımla gelip bakmış ve Mimar Sinan'a bunun sebebini sormuştu.
Mimar Sinan, "Sultanım, bakınız bunun içerisinde tömbeki yoktur, sadece su vardır. Bu, çektiğim zaman fokurdayan suyun sesinin kubbeye nasıl ulaştığı ve caminin her noktasına eşit vaziyette nasıl dağıldığını temin için yaptığım bir çalışmadır" diyerek Kanuni'yi yanıtlamıştı.
Mimar Sinan, caminin temeli kazıldıktan sonra birkaç sene temele kazık çaktı ve bekledi.
Bu bekleyiş, o dönem usta mimarın işi ağırdan aldığı dedikodularına sebep olmuştu. Hâlbuki o, zeminin sıkılaşmasını ve oturmasını istiyordu. Yapı bu sayede asırlara meydan okudu.