Bi' hayat: Şeyhmus Erdinç
Ampute Futbol Milli Takımı, Dünya Kupası finalinde Angola'yı 4-1 mağlup ederek şampiyon oldu. Bu futbolculardan biri de Şeyhmus Erdinç'ti. Çocukken yaptığı kâğıttan toplarla bugün, rakip takımların filelerini havalandırıyor; azmiyle yılmadan, yıkılmadan kendini yeniden var edebiliyor ve yaşamıyla başkalarına büyük bir ilham veriyor. Kimden mi bahsediyoruz? Birazdan şahit olacağınız hayatın sahibi Ampute Futbol Milli Takım oyuncusu Şeyhmus Erdinç'ten... Erdinç, tek bir cümle ile özetliyor bize yaşadıklarını; "Hangimiz tamız, hangimiz tamamız?" Sahi, hangimiz tamamız?
Şeyhmus Erdinç:
🔸 Ben Şeyhmus Erdinç, 14 Ağustos 1992'de İzmir'de dünyaya geldim. Ailenin, tüm ailenin ilk torunu, ilk evlat olarak dünyaya geldim.
🔸 Her çocuk kadar biraz yaramaz, her çocuk kadar birazcık başına buyruk. Kendimce bir handikabım olduğunu düşünüyordum küçükken… Bunun sebebinden dolayı böyle birazcık psikolojik buhranlar yaşamış olabilirim belli bir dönem, ama ondan sonra bunu atlatmam zor olmadı. Kendi ailem, büyük çaba sarf ettiler.
🔸 Arkadaşlarımın yanında böyle ben sivri bir çocuktum. Futbol anlamında zaten böyle topu gördüğüm anda benden daha oynamak isteyeni, tez canlısı yoktu. Sosyal anlamda da genelde arkadaşlarımla uyum içindeydim. Toplumun getirmiş olduğu bir algı var ya engelli, ayağı yok aman iyi davranalım falan… Benim arkadaşlarımla asla aramda böyle bir muhabbet olmadı. Çünkü onlar hep beni normal biri olarak gördüler. Çünkü ben protezimle de koşup zıplayıp atlayabiliyordum. Bir şey yapacağımız zaman ya sen dur, biz sana yardım edelim, sen yapma biz yapalım yoktu. Ağaca mı çıkacağız çıkalım, düşeceğiz mi düşelim, hep böyle, ilişkilerimiz hep böyleydi.