Kim tarafından inşa edildiği bilinmeyen dünyanın en ilginç yapıları

Stonehenge çok eski ve yaşlı bir yapıdır. Yapılış tarihi ile ilgili net bir bilgi verilemese de taş devrinden kaldığı düşünülmektedir. Bir anda yapılmış bir anıt değildir. Ortalama 5 kademede yapılmıştır. Başlangıç tarihinin ise Neolitik taş devri olduğu düşünülmektedir. Ortalama 5000 yıl öncesinde yapılmış olan bu yapının o dönemde nasıl yapıldığı hala çözülememiştir. Tamamı taşlardan ve kayalardan oluşan bir yapıdır. Bu nedenle ilk olarak doğru taşların bulunduğu ve bunun için detaylı araştırmalar yapıldığı düşünülmektedir. Her biri tonlarca ağırlıkta olan bu kayaların anıt bölgesine getirilmesi için özel aletlerin kullanıldığı ve nehirden geçirildiği bilinmektedir. 1994 yılında kayaların nasıl taşındığı ile ilgili birçok araştırma ve deney yapılmıştır. Bunların başında Julian Richards ve Mark Whitby'nin yaptığı deney gelmektedir. Bu deneyde iyice yağlanan kalasların üzerinden kaydırılan büyük kayalar kolaylıkla taşınabilmiştir. Deney bu yönü ile başarıya ulaşmıştır. İlk yapının da bu şekilde yapıldığı düşünülmektedir. Çok eski yıllarda yapıldığı düşünülen bu yapının nasıl oluşturulduğu hala merak konusudur. Toplamda 30 adet büyük kayanın üst üste ve yan yana konması ile oluşturulan bu yapı İngiltere'nin sırrı hala çözülemeyen önemli bir yapılarından birisidir. Bir çember şeklinde dizilmiş olan bu kayaların insan gücü ile yapılmadığını savunan kişi sayısı da oldukça fazladır. Düzensiz ve karışık gibi görülen bu yapıda aslında önemli bir plan ve tasarım vardır. Anıttaki tüm kayaların yerinin ayrı bir önemi bulunmaktadır. Astrolojik bir özelliği de bulunan bu anıtın yapım amacının da bu olduğu düşünülmektedir. Bazı bilim adamları bu yapının astrolojik bir yapı değil de dini bir mekân yani bir tapınak olduğunu savunmaktadırlar. Her yıl binlerce turist tarafından ziyaret edilirken ayrıca oldukça dikkat çekici ve meşhur bir yapıdır. İngiltere'ye gelen her turistin gezip görmesi gereken yerlerden biridir. Gizemleri ve sırları hala çözülememiş olan Stonehenge anıtı ile ilgili yapılan araştırmalar hala sürmektedir. Uzmanlarca 'Dünyanın en görkemli tapınak şehri' olarak kabul edilen Baalbek kenti birçok medeniyete ev sahipliği yaptı. Yaklaşık 5 bin yıllık bir geçmişi olduğu tahmin edilen Baalbek, önce Fenikeliler, sonra Yunanlılar ve daha sonra da Romalılar tarafından kutsal bir mekan olarak kabul edilmiş ve önemli eserler inşa edilmiş. Fenikeliler, en güçlü tanrıları olan 'Baal' adına şehre Baalbek ismini vermişler. Daha sonra Yunanlılar tarafından Heliopolis yani Güneş Şehir adını almış. Akabinde yeniden Baalbek adını alan şehir, farklı tanrılara adanmış tapınaklarıyla pek çok din için bir merkez işlevi görmüş. Yaklaşık iki asır boyunca inşası sürdüğü tahmin edilen şehir, Fenike ve Roma inanç kültürlerinin iç içe geçmesi ile oluşmuş. Sırasıyla Baal, Zeus ve Jüpiter adına kurulan şehir, Romalıların çok tanrılı inanış sistemini bırakmasından sonra önemini yitirmiş. İslamiyet'in ortaya çıkmasından kısa bir süre sonra 637 yılında Ebu Ubeyde bin Cerrah tarafından İslam topraklarına katılan şehir, 1100'lü yıllarda haçlılar ile Müslümanlar arasında büyük savaşlara sahne olmuş. Şehir, en büyük zararı Haçlılar tarafından ele geçirildiği dönemde görmüş. Baalbek, 1500'lü yıllarda Osmanlı hakimiyetine girmiş. O tarihteki kayıtlara göre şehrin en büyük tapınağı olan Jüpiter başta olmak üzere çoğu eser yıkılmış durumdaydı. Osmanlı idaresi 1900'lü yıllarda Almanlara verdiği araştırma izninden sonra şehrin toprak altındaki büyük bölümü yeniden ortaya çıkarılmış. I. Dünya Savaşı'nın akabinde bölge Fransızların eline geçmiş ve Fransız araştırmacılar bölgedeki kazı çalışmalarına devam etmiş. 1984 yılında ise UNESCO tarafından koruma altına alınmış. Baalbek şehrinde, farklı dönemlerde ve farklı dinler için yapılmış irili ufaklı onlarca tapınak yer alıyor. Bunların en çok bilineni ve şehrin üç büyük tapınağı olan Jüpiter, Baküs ve Venüs'tür. Baalbek şehrinin tam merkezindeki en büyük Jüpiter tapınağı 22 metre yüksekliğindeki 84 devasa sütunundan günümüze sadece 6 tanesi ayakta kalabilmiş. Söz konusu sütunlar halen dünyanın en uzun sütunları olarak kabul ediliyor. Çok büyük taşlardan inşa edilen bu tapınak için 300 tonluk sütunların Mısır'dan getirildiği tespit edilmiş. Jüpiter tapınağının temelinde bulunan dev anıt taşlarının tapınağa nasıl taşındığı ve nasıl işlendiği ise bilinmiyor. Jüpiter Tapınağı, eski Lübnan şehri Baalbek'de bulunan eski tapınaktır. Tapınağın ana sırrı, tabandaki büyük plakaların yanı sıra yüksekliği yaklaşık faturaların ardından 20 metreye ulaşan oyma mermer sütunlardır. Efsaneye göre, benzersiz tapınak binlerce yıl önce Kral Süleyman'ın emirleri üzerine inşa edildi. Ağırlığı 1 000 tona ulaşan iri kaya platformları 7 metreye yükseltildi. Boyutu eşit derecede etkileyicidir - monolit uzunluğu 21 metre, yükseklik - 4.2 metre ve genişlik - yaklaşık 5 metre. Bugünkü modern teknolojinin kullanımı ile bile, bu görev o kadar basit değildi. Tapınaktan uzakta, büyük monolitlerin kayalardan oyularak taş ocağı bulunmuyor. İnsanlar İrlanda'daki bu yapıyı sadece 300 yıl önce araştırmaya başladı. Yapılan kazılarla yapının bir mezar olduğu ortaya çıktı. Batıl inançlı İrlandalılar buranın Elfler ve periler tarafından yapıldığına inanıyor. Newgrange, İrlanda'nın Meath kasabasında Boyne nehrinin kıyısındadır. Başkent Dublin'in 48 kilometre kuzeyine düşmektedir. 1699'da bina yapımında kullanmak üzere taş ararken keşfedilen Newgrange, mağara diye nitelendirilmişti. O sıralarda Danimarkalılara atfedilmiş, Hristiyan dönemin ilk yüzyıllarında yaşayan Tara krallarına türbe olarak hizmet etmiş, hatta Mycenae (Girit-Mikene krallığı) deki arı kovanı mezarlarının bir uzantısı olarak görülmüştür. Aslında Mycenae'den, hatta Stonehenge ve Mısır piramitlerinden daha eskidir. İrlanda edebiyatında Boyne'un ikametgahı olarak nam salan Newgrange, MÖ 3200'lerde yapılmış bir 'pasaj mezar'dır. Burası, yine Neolitik çağ (cilalı taş çağı) insanının nasıl bir teknolojik yeterlilik ve yetkinliğe sahip olduğunu gösteren ilginç bir yerdir. Boylu boyunca ve tavanında harika monolitlerin (büyük boyutlu tek parça taş) uzandığı, 91 santimetre genişliğinde ve 16,7 metre uzunluğundaki bu pasaj, üç kollu bir odaya açılır. Pasajın ön kısmındaki 1,5 metre yükseklik, odanın girişinde 3 metreye ulaşır. Hem oda, hem de pasajın, 200 bin ton gevşek taştan oluşan bir taş yığını ile örtüldüğü saptanmıştır. Ayrıca yapılan son araştırmalarda 8 senede bir kere Güneşin doğumundan yarım saat önce Venüs gezegeninin de yapının girişinden içerisini aydınlattığı saptanmış. Dağ yamaçlarında yapılmış plakalarının ağırlıkları tonları bulan küçük evler bulunuyor. Plakalar o derece hassas yerleştirilmiş ki arasına bıçak bile sokulmuyor. Yapıların yaşlarının 5 bini bulduğu tahmin ediliyor. Tikal, en büyük Maya yerleşimlerinden biridir. Yeşil bir ormanın içine gizlenmiş, içinde yapay göletler, top oyun alanları ve saraylar bulunuyor. İşlevleri arasında bir çok teori var. O dönemde böyle bir yapının nasıl inşa edildiği ise soru işareti. Tikal, 1000 yıl önce Mayalar tarafından aniden terk edilmiş ve yüzyıllar boyunca yağmur ormanın içinde sır olarak kalmaya devam etmiş. Bir efsaneye göre Mayalar, kültürlerinin, üstün bilgeliklerinin dilden dile dolaşabilmesi ve arşivlenebilmesi için bu kayıp şehirde sadece bir kişiyi bırakmışlar. 1979 yılında UNESCO Dünya Mirası olarak ilan edilen bu büyüleci güzellik, 1848 yılında sakız toplayıcı Ambrosio Tut tarafından şans eseri yapılan bir keşif ile bulunmuş. Maya şehrinin bulunduğu yağmur ormanlarında sakız toplamak için çıktığı bir ağacın tepesindeyken tapınaklardan birinin tepesini görmüş . Köye gidip anlattığında önceleri ona inanmamışlar ama Tikal, sonunda bugün karşımızda gizemleri ve sırları ile duruyor. Antik Mayaların en güçlü krallıkların başkenti olmuş olup bugün Maya uygarlığının en büyük arkeolojik ve kentsel merkezlerinden biridir. Maya Uygarlığı'nın kayıp şehri başkent Tikal, Guatemala yağmur ormanlarında 576 kilometrekare bir alana yapılmış. 13 yıldır Tikal' de Pennsylvania Üniversitesi çalışmalara büyük bir titizlik ile devam ediyor ve sadece 26 likometrekare bir alan, gün yüzüne çıkmış durumda. Adadaki spiral şeklindeki labirentlere yerli halk 'Babil' diyor. Bazı bilim insanları bunun balık tuzağı olduğunu iddia ederken diğerleri eğlence amaçlı olarak inşa edildiğini düşünüyor. Fakat çoğunluk, bu labirentlerin, ruh dünyasıyla gerçek dünya arasındaki ritüel yapılardan biri olduğunu düşünüyor. Petra, deniz seviyesinden 900 metre yükseklikteki kayalıklara inşa edilmiş.Bir tapınak ya da bir türbe olduğu tahmin ediliyor. Burada merak edilen ve çözülemeyen mesele oymaların oraya nasıl yapıldığı. İskele kurulmadan böyle bir iş yaratmak o dönemin şartlarında imkansız. Dünyanın en gizemli kentlerinden Petra, Nebati Krallığının başkentiydi. Sıra dışı bir halk olan Nebatiler, köken olarak göçebe kabilelerdi. Buraya Arap yarımadasından geldiler, ticaret yollarını kontrol etmeleriyle tanındılar. MÖ 400 ile MS 106 yılları arasında burada muhteşem bir kent kurdular ve onu geniş̧ bir ticaret krallığının merkezi yaptılar. Gazze'den Şam'a, Kızıldeniz'den Basra Körfezi'ne kadar önemli bir ticaret kavşak noktasında olan bu kervan şehri, Arabistan, Mısır, Suriye, Hindistan Yunan ve Roma'yı birbirine bağlıyordu. Nebatiler burada batıda Romalılar ve Helenistik dönem Yunanlılarıyla ve doğuda Perslerle ticaret yapıyordu. Nebatilerin şöhreti, dönemlerinde dünyanın en zenginleri olmasından geliyor. Tütsü ve baharat ticaretinde o kadar maharet kazandılar ki Çin'den ve Hindistan'dan getirilen baharatlar, tütsüler, yağ ve parfümler buradan da dünyanın dört bir yanına sevk ediliyordu. Değerli yükler taşıyan uzun kervanları Arabistan'dan Akdeniz'e ulaştırıyorlardı. Ticaret sayesinde çok zengin ve nüfuzlu hale geldiler. Son Nebati Kralı II. Rabbel'in Romalılara yenilmesine sonra Nebati Krallığı, MS 106 yılında Roma İmparatorluğuna ilhak edildi. Bu bölgeye Hıristiyanlık 4'üncü yüzyılda geldi, Müslümanlar ise 7'nci yüzyılda. On ikinci yüzyılda kısa bir süre Haçlıların egemenliğine girdi. MS 400 yıllarından sonra deprem ve ekonomik sıkıntılardan dolayı gözden düşen Petra, zaman içerisinde unutulup gitti. Nebatiler ise ardında bu kayıp kenti bırakarak yeryüzünden silindiler. Orta Amerika'da hem Atlantik hem de Pasifik Okyanusu'na kıyısı olan küçük ülkenin çeşitli yerlerinde mükemmel biçimde yontulmuş, en büyüğü 2,7 metre çapında, 16 ton ağırlığında olan çok sayıda taş bulunuyor. United Fruit Company adlı Amerikan şirketinin Kosta Rika'da muz plantasyonları için ekim sahaları için ekim alanları açarken keşfedilen ve çoğunlukla Diquis Deltası bölgesinde toplanmış olan irili ufaklı 300 kadar kürenin kimi orijinal yerlerinde duruyor, kimisi sergilenmek üzere taşınmış, kimisi de tahrip edilmiş. 1940'lı yıllarda bölgede yapılan bilimsel arkeolojik çalışmalarsa kürelerin Kristof Kolomb'un Amerika'yı keşfinden önce Kosta Rika'nın güneyinde yerleşik yerli kültürlere ait çanak çömlek ve öteki malzemeyle uyum gösterdiğini ortaya koymuş bulunuyor. Günümüzde kürelerin tarihçesi ve işlevleri konusunda en yetkin uzman olan Kansas Üniversitesi Antropoloji Doçenti ve Dünya Yerli Halk Araştırmaları Programı Direktörü John Hoopes'a göre, kürelerin en eskileri MS 600 yıllarına tarihlenirken çoğu MS 1000 yılından sonra, ancak İspanyol fatihlerin kıtaya gelmesinden önce yontulmuş. Küreleri batmış uygarlıklar ya da uzaydan gelen ziyaretçilerle ilişkilendiren spekülasyonları reddeden araştırmacı, taşların üzerindeki darbe izlerinin, kayaların süper uygarlıkların sahip olacağı tekniklerle değil, taş çekiçlerle biçimlendiğini gösterdiğini belirtiyor. Qin Shi Huang'ın mezarında 8000'den fazla Çinli savaşçı ve atların bulunmaktadır. Gelenekten bağımsız olarak vali ile birlikte gömülmüşlerdir. MO 200'den itibaren bu el yapımı ordu, en küçük ayrıntılarına kadar yapılmış ve her heykelin yüzü birbirlerinden farklıdır. Terra-Cotta Ordusu, 1974 yılında bir çiftçi tarafından bulunmuştur. Atları, at arabaları, okları ve bronz kılıçlarıyla 2 bin yıldır yerin altında kalan bu 'ordu' arkeoloji dünyasında büyük heyecan yaratmıştır. Ancak heykellerin birbirine çok yakın olması, kırılgan ve kilden yapılmaları nedeniyle arkeologlar inceleme yapmakta zorlanmışlardır. Toprak Askerler aslında daha önce 1920 yılında bulunmuştu; fakat askerleri gören köylü korkarak askerleri tekrar gömmüştü. Eğer bu köylü korkup askerleri tekrar gömmeseydi belki de dünya bu cansız askerlerden daha önce de haberdar olabilirdi. Terra-cotta diğer bir ismiyle 'Taş Askerler' 1974 yılında yine bölge halkından birileri kuyu kazarken tesadüfen fark edilmiştir. Çiftçiler kazdıkça fark etmişlerdir ki yerin altında sadece askerler değil, askerlerle birlikte gerçeğine uygun boyutta yapılmış atlar, at arabaları, diğer savaş arabaları, silahlar ve hizmetkarlar da vardı. Çin'deki tüm beylikleri yenerek Savaşan Devletler Dönemi'ne son veren Qin Şhi Huang, Qin Hanedanlığını kurarak kendini İmparator ilan etmiştir. Tarihçi Si Maqian'in kaydettiğine göre, Qin Şhi Huang daha hayattayken MÖ 246 yılında başlanan mezarının inşası 30 yıldan fazla sürmüş ve inşaatında 700 bin asker çalıştırılmıştır. Mezarın temeli dörtgen şeklinde kazılmıştır, güneyden kuzeye 350 metre uzunluğunda, doğudan batıya 345 metre genişliğindedir. 76 metre yüksekliğindeki toprak ise bir piramit şeklindedir. Boyları 183-195 santimetre arasında değişen bu Toprak Askerlerin her birinin yüz hatları farklıdır. Kazı alanında çoğu halen toprak altında 8000 asker, 520 atıyla birlikte 130 savaş arabası, 150 süvari atı bulunduğu tahmin edilmektedir. Efsaneye göre şehir, yaşlı bir adamın sayesine ortaya çıktı. Ortaçağ masallarına ev sahipliği yapmıştır. Bir Afrika atasözü der ki 'Tuz kuzeyden, altın güneyden, gümüş beyaz adamın ülkesinden gelir; Allah'ın kelâmı ve bilgeliğin hazineleri ise sadece Timbuktu'da bulunur.' Timbuktu bugün Afrika'da Mali sınırları içinde olan eski bir Müslüman şehridir. 11'inci asır sonlarına doğru Kuzey Afrika'nın efsanevî halkı Tuareglerin ticaret merkezi olarak kuruldu, giderek büyüdü ve mühim bir şehir hâline geldi. Avrupalılar yıllarca nerede bile olduğunu bilmedikleri Timbuktu'nun, 'evleri altından inşaa edilmiş bir şehir' olduğu efsanesine inandı. Timbuktu aynı zamanda İslâmiyetin ilim ve kültür merkezlerinden birisiydi. Paskalya Adası, volkanik bir kara parçası. Tahitili denizcilerin 1860'lı yıllarda Rapa Nuiadını verdikleri ada, Şili kıyılarından 3 bin 600 kilometre açıkta bulunuyor. Bu özelliğiyle, dünyanın karaya en uzak noktası unvanına sahip. Paskalya Bayramı arefesine denk gelen 5 Mayıs 1722'de, Hollandalı denizci Jacob Roggeveen Paskalya Adası'na ayak basan ilk Avrupalı oldu. Ada, günümüzdeki ismini böyle aldı. Roggeveen ve denizcileri, dört bir yanı dev insan heykelleriyle dolu adada yaşayan yerlilerin neredeyse çıplak olduğunu gördü. Akıllarına gelen ilk şey, yüzlerce heykeli bu ilkel insanların yapmış ve kıyıya dizmesinin imkânsız olduğuydu. Sayısı 974 olarak belirlenen bu heykeller denizciler tarafından keşfedildi ve tarihçiler tarafından araştırmaya başlandı. Heykeller, 220 metre uzunluk ve 150 tona kadar ağırlıklarıyla dikkat çekiyor. Heykellerin tamamı yerinde bulunmuyor. Bazıları taşınma sırasında, bazıları ise işçilerin hataları sonucu parçalanmış. Birçok medeniyete sahiplik yapan bu alanın ilk misafirlerinin Güney Amerikalılar olduğu tahmin ediliyor. Heykellerin üzerinde yapılan araştırmalar bu heykellerin sırrını çözmeye yetmemiş. Üzerlerinde ne bir sembol ne de yazılı bir eser bulunuyor. Ancak heykellerin surat ifadelerinde ilginç bir durum söz konusu. Hepsinin yüzünde gururlu bir gülümseme mevcut. Bazılarının ise surat ifadelerinde kaygılı bir bekleyiş olduğu da söyleniyor. Bir başka bilgi ise heykellerin bazılarının yarım bırakılmış olması. Karaya nasıl taşındıkları ise büyük bir bilmece. Tonlarca ağırlıkta olan bu heykellerin kim tarafından yapıldığı da bilinmiyor çünkü buna dair hiçbir iz yok. Efsaneye göre heykellerin yapımı savaş sonrasına dayanıyor. Polinezya kökenli kavimler buraya yerleşiyor ve hüküm sürmeye başlıyor. Ancak savaşlar ve saldırılar onları yıldırıyor. Sonunda pes ediyorlar ve buraya veda etmeden önce bu heykelleri öylece bırakıyorlar. Gürcistan'ın kuzey-doğusunda, Gürcistan Güdümserleri adı altında halka bilinen benzersiz anıt var. Etkileyici büyük bina altı granit döşeme kompleksidir. Her birinin yüksekliği 6,1 metre, ağırlığı ise 20 ton şeklindedir. Granit plakalar üzerine yazıtlar, medeniyetin restorasyonu için kıyametten sağ kalan insanlar için bir talimat görevi görmesi amaçlanan dünyanın sekiz dili içine oyuldu. Gürcistan'daki alışılmadık anıt 1980'de açıldı ve inşaat şirketi Elberton Granite Finishing Company'nin uzmanları tarafından yapıldı. Monumentidee'nin yazarı bilinmiyor. Bir değişikliğe göre, Robert Christian anıtları özel olarak emretti. Anıt aynı zamanda güneş hareketinin izlenmesine olanak tanıyan astronomik yönlendirme ile de karakterize edilir. Anıtın orta bölümünde, her mevsimde Nordstern'i görebileceğiniz bir açılım var. Anıt nispeten yeni olsa da, çok sayıda meraklı konukları cezbetmektedir. Özellikle ilginç olan, gizemli mektupta, adil ve kusursuz gerekçelendirilmiş emirler bulunmaktadır. Gizemli yazı, İngilizce, İspanyolca, Arapça, Çince ve Rusça ile Hintçe ve Yeni İbranice olarak okunabilir. Dünyada megalit çevrelerce tanınan Göbekli Tepe, Türkiye'de Suriye sınırından uzak olmayan bir yer. Her daire Stonehenge'i biraz hatırlatıyor, ancak Göbekli Tepe çevreleri Stonehenge'den yaklaşık bin yıl önce inşa edilmiş. Yolculuğun amacı, bu dev bitkileri inşa etme yöntemi kadar açıklanamayacak şekildedir. Mezarlık yapıları, Klaus Schmidt başkanlığında arkeologlar tarafından keşfedilmiştir. Bu alandaki kazılar 1994 yılında başladı. Araştırmacılar, esrarengiz çevrelerinin yanı sıra, antik tapınakların kalıntılarını ve yaklaşık 12 bin yıllık diğer binaların kalıntılarını buldu. Göbekli Tepe'deki arkeolojik kazılar on yıldan fazla süredir devam etmektedir. Şimdiye kadar, bilim adamları dünyanın gizli hazinelerinin yalnızca küçük bir bölümünü keşfettiler. Tarihçi araştırmacılar kutsal binalar kompleksinin birkaç bin yıl önce burada olduğunu söylüyor. İnsanlar doğurganlık tanrılarına fedakarlıklar getirdi. Gizemli çevreler bu kutsal kompleksin merkezi kısmı ve en önemli ritüellerin yeridir. Belki benzersiz çevreler büyük tapınak kompleksinin yalnızca bir parçasıdır ve monolitlerde piktogramlarla yakın şov keşfedilmiştir. İkincisi çok ilginç ve görmeye değer. Sayısız simge tablosu sadece hayvan figürleri değil aynı zamanda insanoğlunu da hatırlayan varlıklar görüntüleri idi. Machu Picchu, dünyanın en inanılmaz ve eşsiz anıtları arasında özel bir yere sahiptir. Inca'nın bu antik kenti binlerce yıl sonra en iyi korunmuştur. Eşsiz arkeolojik kompleks Hiram Bingham tarafından keşfedildi. Gezisi 1911'deki kazılara başladı. Machu Picchu şehrinin tarihi esrarengiz ve gizemli. Yüzyıllar boyu cetvelin ikametgahıydı. Gün batımında bile şehir terrariumunda 200'den fazla bina yoktu. 1532'de şehrin tarihi gizemli bir şekilde patlak verdi. Bir ifadeyle, tüm şehir sakinleri bir anda hemen kayboldu. Arkeolojik kompleksin modern ziyaretçileri antik tapınakların, konutların, depoların ve diğer destekleyici binaların yeniden yapılandırılmış parçalarını görebilirler. Şehir sakinlerinin gizemli yok oluşu sadece Machu Picchu'nun sayısız bulmacalarından biridir. Eski şehir, mimari açıdan benzersiz bir yapı kompleksidir. Afrika'nın güneyinde, 'Büyük Zimbabwe' genel adı altında benzersiz kalıntılar kompleksi bulunmaktadır. Aynı isimdeki Afrika topraklarının bu arkeolojik bölgeye göre adlandırıldığını herkes bilmez. Tarihsel verilere göre, bu alan birkaç bin yıl önce Shona kabileleri tarafından yaşanıyordu. Yaklaşık hesaplamalara göre, Büyük Zimbabve MÖ 12'nci yüzyılda kurulmuştur. Kuruluşundan sonra kent 300 yılı aşkın bir süredir varlığını sürdürüyor. Büyük şehrin birkaç yüzyıldan sonra boşalmasının nedeni bilinmiyor. Harabelerin en belirgin özelliği mimari özellikleridir. Büyük Zimbabwe'deki tüm binalar, birbirlerine bağlayıcı olmaksızın üst üste konulmuş düzenli formdaki aynı taştan yapılmış monolitlerden yapılmıştır. Garip bir şekilde, binalar 3 bin yıldan daha uzun süre sonra kısmen korunmuştur. Bu arkeolojik kompleksin en ilginç kısımlarından biri, çapı 89 metre olan devasa taş daire olan sokak bariyeri olarak adlandırılıyor. Taş duvarın genel uzunluğu 244 metredir ve binanın yüksekliği 10 metreye ulaşmaktadır. Eski Chavín de Huántar şehrinin kalıntılarından da bahsetmek gerekir. Yerliler her zaman kendi eşsiz ve sihirli güçleri için tuttuğu aynı isimdeki bölge topraklarında bulunurlar. Chavín de Huántar'ın tarihi kenti MÖ 327 yılında kurulmuştur. Şehrin çoğunda tapınaklar ve kutsal binalar vardı. Antik kent, yıllarca kazı sırasında keşfedilen sayısız eser gibi karmaşık kutsal ritüelleri ve kurbanları gerçekleştirmek için bir yer görev yapmıştır. Burada güçler şamanları çizdi. Yerel halk şimdi ören yerindeki zammın büyülü güçler sunduğuna inanıyor. Arkeolojik kompleksin merkezinde, şimdi kutsal anıtlar ve oblikler gizlenen iç avluda iki tapınak bulunmaktadır. Diğer tarih öncesi binalar gibi Chavín de Huántar da mimarisi açısından dikkat çekici. Şehrin tapınakları, kullanılan bina malzemesi ve ebatla hayran. Tapınağın içi de çok karmaşıktır. Koridorların uzun labirentleri sayesinde ziyaretçiler sadece rehber şirketinde yürüyebilir. Bu antik kenti keşfetmenin geçmişi olağan değildir. Chavín de Huántar, yerel çiftçilerin birisi tarafından bulundu. Tarım alanında, olağandışı taşları kesik kaya taslağı ile fark etmiştir. Çiftçi tarafından keşfedilen alan, yüzyılı aşkın bir süredir tüm dünyadan araştırmacılar ve arkeologları cezbetmiştir. Florida eyaletinde bulunan Homestead şehrinde, eşsiz mercan kalesi (Coral Kalesi). Bu, Steingarten'in gerçek dünya çapında bir adı olarak tanımlanabilen adıdır. Toplam ağırlığı 1100 ton olan heykellerin etkileyici büyük kompleksi, manuel olarak inşa edildi ve uzun yıllar dünyanın her tarafından milyonlarca insana hayran kaldı. Steingarten'de yapılan yürüyüş boyunca büyük kalp şeklinde masayı içeren bazı romantik heykeller görebilirsiniz. Kaidede, her zaman tam olarak Nordstern'i işaret eden hilal, aynı derecede ilginç. Kompleksin en büyük binası, ağırlığı 243 ton olan yüksek kare kule. Mercan taşları, heykel yönünde ana inşaat malzemesi olarak kullanılıyordu. Bazı blokların ağırlığı birkaç tona ulaşıyor. Yazar, 1923'te mercan kilidini inşa etmeye başladı ve ölümüne kadar devam ettirdi. Güzel buharın bir kişi tarafından herhangi bir özel teknik kullanılmadan inşa edildiği gerçeği inanılmaz görünüyor. Laos'taki Phonsavan şehrinden çok uzak olmayan, kil testilerinin garip düzlüğü - topraklarında yüzlerce benzersiz taş bina sunulmuş olan gelişmemiş alan. Bu binaların ana hatları gerçek kavanozları hatırlatıyor. Aradaki fark sadece etkileyici boyuttadır. Kaya oluşumlarının yüksekliği 1 ila 3,5 metredir ve ortalama çap yaklaşık 1 metredir. En büyük 'sürahi' ağırlığı yaklaşık 6 ton. Tüm taş dökümlerinin bu arazide atip olan taştan kesildiğine dikkat edilmelidir. İlginç efsanelerin birçoğu kil testilerinin düzlemiyle bağlantılıdır. Bir efsaneye göre, yerliler bu büyük harçları ölü yakması için kullandılar. Diğer versiyonun ardından pirinç ve şarap depolaması için dev taş harçlar kullanıldı. Akademisyenler, alışılmadık taş oluşumlarının yaşlarının 2.5 bin yıldan fazla olduğunu keşfettiler. Phonsavans banliyölerinde neredeyse 500 atıcı var. Tüm devasa taş harçların elle taştan oyulması tartışmasızdır. İnsanlar 2 500 yıl önce nasıl yaptıklarını, ancak belirsizliğini koruyor. Lao efsanesine göre, devler bir zamanlar devasa oluşumlar tarafından yaratılan pitoresk vadide yaşıyorlardı. Arkeolojik araştırmalar vadi boyunca 1930'lardan beri sürdürülmektedir. Japon park Asuka'da pek çok takdire şayan binalar görülebilir. Burada büyük megalitler birkaç yüzyıl boyunca dinliyor; kesin amacı günümüze kadar belirsiz ve şaşırtıcı. Araştırmacıların ana versiyonuna göre, yüzeyde oyulmuş desenleri olan dev megalitler eski kurban sunakları olarak görev yapıyordu. En ilginç megalitlerden biri Sakafune Ishi. Yüzeyi üzerinde, araştırmacıların taşların kutsal amacı üzerine versiyonuna getirdiği garip tutunma izlerini keşfetti. Parktaki en büyük megalitlerden biri, uzunluğu 11 metre, genişliği 8 metre ve yüksekliği 4,7 metre olan Masuda Iwafune. Görünüşe göre bütün granit parçadan oyulmuş bu devasa taş, en az 7 ton ağırlığında. Monolit yaşı 2,5 bin yıldan fazladır. Bir diğer dikkat çekici gerçek, megalitlerin yaratıldığı granit kaya maddesinin inanılmaz sağlam olmasıdır. Modern ekipmanlarla bile yüzeye çizilme oldukça karmaşıktır. İnsanlar binlerce yıl önce katı granit üzerinde ne şekilde çalışmış, desenle süslüyor, modern bilimin bilmece aracıdır. Yerliler megalitlerin sihirli gücüne inanırlar. Birçoğu onlardan kaçmaya ve büyük taşlara dokunmamaya çalışıyor. Bu efsaneler, her gün büyük granit taşların yanında fotoğraflanan meraklı turistleri korkutmuyor. Hindistan'daki benzersiz binaları görmek isteyen turistler Shravanabelagola şehrini ziyaret edebilirler. Ana mücevheratı güzel oyma sütunlar olan birkaç dikkat çekici tapınak vardır. Kolonların şekli olağandışıdır. Tezgahlar ve keskiler yokken binlerce yıl önce yaratılmışlardı. Bugün taştan bir sütun çıkarmak sorun değil. Bununla birlikte, insanoğlu nasıl 10-12'nci yüzyıllardan başardı ve taş işlerinin gizemleri bilinmiyordu. Her gün, Shravanabelagola antik tapınakları, inanılmaz derecede cilalanmış yüzeyler ve harika desenlerle şahsen son derece güzel ve dar sütunlara dokunmaya çalışan sayısız turisti alıyor. Eski oyma sütunları ziyaret ettikten sonra, görülmeye değer yerlerin bulunduğu yakındaki Hampi köyüne gidebilirsiniz. Burada, Hindistan'daki ilk yüksek katlı binalar arasında yer alan ve devasa taş levhalar ve sütunlardan inşa edilmiş çok katlı binaları görebilirsiniz. En çarpıcı arkeolojik alanlardan biri Vijayanagar'ın kalıntılarıdır. Burada eski iki katlı binaların kalıntılarını ziyaret edebilirsiniz. Çarpıcı İtalyan binaları arasında sözde 'peri evleri' - Domus de Janas'dan bahsetmek gerekir. Bunlar, eşyaları kapıları ve küçük pencereleri olan masal evlerini anımsatan eşsiz taş binalar. Bu binaların çoğu Sardunya'da keşfedildi. Şu anda, bölge topraklarında yaklaşık 2 bin 8 yüz bina bulunmaktadır. Bazıları kaya projeksiyonlarında kesilmiş ve diğerleri tek tek yuvarlanma bloklarında kesilmiştir. Binaların temel özelliklerinden biri nispeten küçük boyutludur. Böyle bir ev, yaklaşık iki kat daha büyük olmalıdır, böylece insan yaşayabilir. Domus de Janas'ın büyülü varlıkların yerleşimi için tutulmasının nedeni de budur - periler. Bazı insanlar cadıların bir zamanlar bu küçük evlerde yaşadığına inanıyorlardı. Taşlarla oyulmuş evler de iç mekan tasarımları açısından dikkat çekici. Duvarlarında birçok gizemli simge görebilirsiniz. Araştırmacıların yaklaşık hesaplarına göre, Domus de Janas MÖ 4-2 bin yıllarından bu yana inşa edilmiştir. O dönemde medeniyet seviyesine gelince, inşaat sürecinin ne kadar karmaşık olduğunu hayal edebiliyor. Sardunya'nın olağanüstü manzarası eşliğinde gezginler büyülü bir ritüel yaratabilirler. Her kulübenin ortasında küçük perdeler var, bunlardan perilere hediyeler sunuluyor. Alman Goseck kasabasında, 'Kreisgrabenanlage Goseck' olarak adlandırılan meraklı Neolitik bir dairesel hendek var. Bu, çapları yaklaşık 75 metre olan birkaç eş merkezli hendekten oluşan bir gruptur ve yanı sıra özel yerlerdeki kapılarla desteklenen birer palizade halkasıdır. Sıra dışı inşaat araştırmacılar tarafından oldukça yakın bir tarihte 1991'de keşfedildi. Araştırmacılar, bu arazideki bir uçuş sırasında buğday tarlasındaki tuhaf yuvarlak silueti fark ettiler. Halle-Wittenberg Üniversitesi'nden Francoises Bertem tarafından 2002 yılında yapılan arkeolojik kazılar bu alandan başladı. Arkeologlar tarafından keşfedilen olağanüstü neolitik kompleks, bir zamanlar önemli ve kesin bir amaca sahiptir. Kompleksin astronomik yönü vardır, güney koridorları tam olarak gündoğumu ve gün batımını kış gündönümü alanlarına işaret ediyor. Bu bilim adamları, eski astronomik gözlemevinin Goseck dairesel kazı alanının bulunduğu yerde bulunabileceği fikrine yöneltti. Belki de bu tür oluşumlar insanların birkaç bin yıl önce tam ay takvimini oluşturmalarına yardımcı olmuştur. Akademisyenlerin varsayımları teyit edilirse, Goseck dairesel kazı tesisi dünyadaki en eski güneş gözlemevi olacak. Yaklaşık tahminlere göre, gözlemevi yaklaşık 4900 yıl önce dikildi. Hindistan'ın Delhi kentinde gizemli bir dönüm noktası olan Demir Sütun var. Şehrin eteklerinde yer alan ve yaklaşık 600 yıl önce bilim insanlarının görüşlerine göre inşa edilmiştir. Kolon tamamen demirden yapılmış olmasına rağmen, çok uzun süre var olan korozyondan zarar görmemiştir ve orijinal halini 16 yüzyıl boyunca muhafaza etmiştir. Modern bilim adamları, bu tuhaf gerçeğe dair herhangi bir açıklama bulamıyorlar ve sütun oluşum biçimini bile açıklayamıyorlar. Yerliler, Demir Sütunu'nu gerçek bir mucize olarak görüyor ve büyülü güce inanıyorlar. Birçoğu, kolonun temasından sonra birçok hastalığın iyileştiğini ve arzuların gerçekleşmesi ile hesaplanabileceğini iddia ediyor. Dev demir sütun yüksekliği 7 metre, ağırlığı yaklaşık 6.5 ton. Dünyanın birçok gizemli binasının aksine, Delhi Demir Sütun'unun tarihi iyi biliniyor. İki yaşındaki hükümdar Chandragupta'nın onuruna 415 yıl önce dikildi ve tapınak kompleksinin bir parçasıydı. 1050'de sütun, bugün görülebilecekleri Anang Pol Hükümdarı tarafından Delhi'nin diğer bölgesine taşınmıştır. 5. yüzyılda, demir zengin ve gelişen devletin en önemli özelliklerinden biri olarak düşünülmüştür, bu nedenle bu malzemenin direklerin inşası için kullanıldığı şaşırtıcı değildir. Bilginler yıllardır Delhis sütunundaki bazı sırları tahmin etmeye çalışıyorlar. Ancak hipotezler sadece yeni sorular uyandırıyor. Versiyonlardan birine göre, sütun, saf saf demirden dövülmüş. Bu materyal nereden kazandı, ancak belirsiz kaldı. İnkas Cuzso'nun eski başkenti sınırında bulunan Peru'da pek çok ilginç efsane ve efsaneye sarılmış gizemli bir Saksayuman kalesi bulunmaktadır. Binanın merkezinde etkileyici, yuvarlak taş yapı olan Sonnkalender var. Vakfın kuruluşundan birkaç yüz yıl sonra bile, kale çok iyi durumda. Onların topraklarında, su ve yiyeceklerin depolanması için kullanılan çok sayıda ekonomik binayı görebilirsiniz. Incas'ın yüksek mimarisi tüm dünyada biliniyor. Saksayuman Kalesi hâlâ bunun güçlü bir teyidi. Kale, normal formdaki dev taş bloklardan oluşmaktadır. Blokların işlenmesi deneyimli modern inşaat işçilerine hayranlıkla bakıyor. Bir efsaneye göre Incas'a nadir bulunan bitkilerin suyu yardımıyla taşlar tam anlamıyla çözülebilir. Birçoğu, tanrıların inşaat işçilerine yardım ettiğine inanıyor. Günümüzde, Saksayuman, kıtadaki en büyük kale olup, çekiciliğini ve eski ihtişamını bugüne kadar korumaktadır. Taşın devasa taş blokları o kadar kalın ki, yerinden geri itilemezler. Genellikle kağıt sayfası blokların arasına sığmaz. Bazı bilim adamları, kalenin sadece önemli bir stratejik rolü olduğuna değil, aynı zamanda büyük tapınak kompleksinin bulunduğu bölge olduğuna inanıyorlar. Tarihsel verilere göre, kale inşaatı 15. yüzyılın ikinci yarısında başlamış ve yaklaşık 50 yıl sürmüştür. Burjuva savaşları başlangıcı nedeniyle kale bitmedi. (Derlenmiştir.)

Kim tarafından inşa edildiği bilinmeyen dünyanın en ilginç yapıları

Stonehenge / İngiltere