Uhud'da Peygamberimizin etrafından ayrılmayan sahabi: Haris bin Sımme

Resûl-i Ekrem, Hicret'ten sonra ensarla muhacirler arasında yaptığı kardeşlik merasiminde onunla Suheyb bin Sinân'ı kardeş ilân etmiştir. Bedir'de kazanılan zaferden sonra savaşa katılmış gibi kendisine ganimetten pay ayrılmıştır. Uhud Gazvesi'nde önemli hizmetler gören Hâris, bu savaşta zor durumda kalan arkadaşlarının yardımına koşmuş, Resûlullah'ın özel hizmetinde bulunmuştur. Uhud Savaşı, Bedir Savaşı'nın ardından Müslümanlarla Mekkeli müşrikler arasında yapılan ikinci büyük savaştı. Hicret'in ikinci yılı olan 624 yılında Müslümanlarla Mekkeli müşrikler arasında gerçekleşen Bedir Gazvesi'nde ağır bir yenilgiye uğrayan müşrikler intikam almak için hazırlık yapmaya başlamışlardı. (X) Ashab-ı Suffe mensubu sahabeler Ebû Süfyân kumandasındaki orduda 700 zırhlı, 200 atlı asker ve 3 bin deve vardı. Kocalarını teşvik etmek ve onların yanında savaşmak üzere kadınlardan da orduya katılanlar oldu. Hz. Peygamber'in amcası Abbas bu hazırlıkları Mekke'den Gıfâr kabilesine mensup bir bedevi aracılığıyla Resûl-i Ekrem'e ulaştırdı. Düşmanın cephe gerisinden saldırıp İslam ordusunu arkadan vurmasını önlemek için Abdullah bin Cübeyr kumandasındaki 50 okçuyu Uhud dağının karşısında, ordusunun sol tarafında kalan, daha sonra Cebelürrumât (okçular tepesi) diye adlandırılan Ayneyn tepesine yerleştirmişti. Okçulara, galip gelinse bile ikinci bir emre kadar kesinlikle yerlerinden ayrılmamalarını, düşman ordusunun arkadan saldırması halinde ok atarak onları geri püskürtmelerini emretti. (X) Uhud Savaşı: Müslümanlar için ibret dolu olay Müslüman askerler, düşmanı savaş alanından uzaklaşıncaya kadar kovaladıktan sonra kesin galibiyet kazanıldığı düşüncesiyle ganimet toplamaya başladılar. Ayneyn tepesindeki okçuların çoğu da düşmanın bozguna uğradığını görünce ganimetten mahrum kalmamak için yerlerini terk etti. Bu olay Müslümanların arkadan vurulmasına, Müslümanların iki kuvvet arasında kalmasına ve savaşın kaybedilmesine sebep oldu. Yine aynı maksatla Resûl-i Ekrem'i arayan Osman bin Abdullah el-Mugîre'yi de Hâris katletmişti. Hâris bu savaşta Resûlullah'ın emriyle Hz. Hamza'yı aramaya çıkmış, onun parçalanmış cesediyle karşılaşınca başından uzun süre ayrılamamış, ardından gönderilen Hz. Ali, Hz. Hamza'nın naaşı başında Hâris'i görünce duygulu bir şiir söylemiştir. (X) Hayattayken cennetle müjdelenen 10 sahabe Heyette bulunanlar Bi'rimaûne'de kuşatılıp şehit edildiği sırada onlardan ayrı olan Hâris ile Amr bin Ümeyye katliamdan kurtulmuştur. Ancak durumu öğrenince geri dönmeyi doğru bulmayan Hâris arkadaşlarını öldürenlere yetişerek onlarla bir süre savaşmış, fakat bir müddet sonra şehid edilmiştir. Düşmana esir düşen Amr bin Ümeyye ise daha sonra serbest bırakılmıştır. Hâris dağın eteğinde onu yalnız başına gördüğünü söyleyince Resûlullah, melekler de yanında bulunduğu halde onun müşriklere karşı savaştığını haber vermiştir. Daha sonra Abdurrahman'ın yanına giden ve onu 7 kişinin cesedi başında gören Hâris müşrikleri kimin öldürdüğünü sormuş, Abdurrahman da ikisini bizzat öldürdüğünü, diğerlerini ise kendilerini göremediği bazı kimselerin katlettiğini söylemiştir.

Uhud'da Peygamberimizin etrafından ayrılmayan sahabi: Haris bin Sımme

HARİS BİN SIMME KİMDİR?