Muhtaçları himaye etmenin önemini anlatan ayet ve hadisler

...Ve müminlere (şefkat) kanadını indir. (Hicr, 15/88) Sabah akşam Rablerine, O'nun rızasını dileyerek dua edenlerle birlikte nefsini tut. Dünya hayatının ziynetini arzu edip de gözlerini onlardan ayırma! (Kehf, 18/28) Öyleyse sakın yetimi horlama! Sakın isteyeni azarlama! (Duhâ, 93/9-10) Gördün mü, o hesap ve ceza gününü yalanlayanı! İşte o, yetimi itip kakan, yoksula yedirmeyi özendirmeyen kimsedir. (Mâûn, 107/1-3) Sa'd b. Ebû Vakkâs (ra) anlatıyor: Altı kişi Peygamber ile birlikte bulunuyorduk. Müşrikler Peygamber'e :'Bunları kov ki, bize karşı bir haddini bilmezlik etmesinler.' dediler. Orada benimle İbn Mes'ûd ve Hüzeyl kabilesinden bir zat, Bilâl ve ismini söylemeyeceğim iki kişi daha vardı. Resûlullah'ın gönlüne bazı şeyler doğdu ve içinden (müşriklerin teklifi yönünde) bazı düşünceler geçirdi. Bunun üzerine Allah Teâlâ, 'Rablerinin rızasını isteyerek sabah akşam O'na dua edenleri yanından kovma!' mealindeki ayeti indirdi. (Müslim, Fedâilü's-sahâbe, 46) Rıdvan Biatı'na (Hudeybiye Antlaşması'na) katılanlardan Ebû Hübeyre Âiz b. Amr el-Müzenî (ra) anlatıyor: Ebû Süfyan; aralarında Selmân, Suheyb ve Bilâl'in de bulunduğu bir grup Müslümanın yanına geldiğinde onlar: 'Allah'ın kılıçları (Müslümanlar), Allah'ın düşmanı (Ebû Süfyan) üzerine gereği gibi işlemedi.' dediler. Ebû Bekir: 'Kureyş'in ulusu ve efendisi hakkında böyle mi konuşuyorsunuz.' diye karşılık verdi. Sonra da Peygamber'e gelerek durumu bildirdi. Resûlullah: 'Ebû Bekir, onları gücendirmiş olabilirsin. Eğer onları gücendirmiş isen Rabbini de gücendirmiş ve onun gazabını celp etmişsin demektir.' buyurdu. Bunun üzerine Ebû Bekir onların yanlarına gelerek: 'Kardeşlerim (Ebû Süfyân yüzünden) sizleri gücendirdim mi?' deyince, onlar: 'Hayır, sana gücenmedik. Allah sana (her zaman) affıyla muamele etsin, güzel kardeşimiz.' dediler. (Müslim, Fedâilü's-sahâbe, 170) Sehl b. Sa'd'dan (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah: 'Ben ve yetimin sorumluluğunu üstlenen kimse, cennette şöylece beraber bulunacağız, buyurdu ve şehâdet parmağıyla orta parmağını gösterdi ve iki parmağının arasını açtı.' (Buhârî, Talâk, 25) Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: 'Kendisinin yahut bir başkasının yetimlerinin sorumluluğunu üstlenen kimse ile ben, cennette şöyle olacağız.' Hadisi rivayet eden Mâlik b. Enes, şehadet parmağıyla orta parmağını birleştirerek göstermişti. (Müslim, Zühd, 42) Yine Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: Yoksul kimse, kapı kapı dolaşıp bir iki hurma, bir iki lokma ile savuşturulan kimse değildir. Gerçek yoksul, (sadaka isteyemeyen) iffetli ve nezih kimsedir. (Buhârî, Tefsîr, (Bakara) 48; Müslim, Zekât, 102) Buhârî ve Müslim'deki bir rivayete göre 'İnsanları dolaşıp bir iki lokma ve bir iki hurma ile savuşturulan, yoksul değildir. Gerçek yoksul, geçimini sağlayacak imkânı bulunmayan ve halk tarafından durumu bilinmediği için sadaka verilemeyen ve kendisi de kalkıp sadaka isteyemeyen kimsedir.' buyurmuştur. (Buhârî, Zekât, 53; Müslim, Zekât, 101) Yine Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: Dul kadınların ve yoksulların işlerine koşanlar, Allah yolunda cihad etmiş gibi mükâfat alırlar. Ravi, sanıyorum '(O kimseler), bıkmadan gece ibadet eden, ara vermeksizin oruç tutan kimse gibidir.' buyurdu, dedi. (Buhârî, Edeb, 26; Müslim, Zühd, 41) Buhârî ve Müslim'de yer alan Ebû Hüreyre (ra) rivayeti şöyledir: Yemeklerin en kötüsü zenginlerin çağırıldığı, fakirlerin davet edilmediği düğün yemeğidir. (Buhârî, Nikâh, 73; Müslim, Nikâh, 107) Enes'ten (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber: Her kim iki kız çocuğunu yetişkin oluncaya kadar büyütürse kıyamet günü ben ve o kimse şöylece yan yana bulunacağız, buyurmuş ve parmaklarını bitiştirmiştir. (Müslim, Birr, 149) Hz. Âişe (ra) anlatıyor: Bir gün bir kadın, beraberinde iki kız çocuğu ile gelmiş ve yardım istemişti. Yanımda tek bir hurmadan başka şey yoktu. Onu kadına verdim. Kendisi hiç tatmadan çocukları arasında hurmayı paylaştırdıktan sonra kalktı ve gitti. O sırada Peygamber geldi. Durumu ona anlattım. Bunun üzerine: 'Bir kimseye Allah bu kızlardan verir de, o da onlara iyi bakarsa o kız çocukları, bakan kimse için cehenneme karşı siper olurlar.' buyurdu. ( Buhârî, Zekât, 10; Müslim, Birr, 147) Yine Hz. Âişe (ra) anlatıyor: Bir gün bana yoksul bir kadın gelmişti. Kadıncağız iki kızını sırtına sarmış, yardım istiyordu. Kadına üç tane hurma verdim. Kadın her birine birer hurma verdi, kalan bir hurmayı da yemek için ağzına götürmüştü ki kızları onu da istediler. Kadıncağız yemek istediği bu hurmayı da ikiye ayırarak kızlarına verdi. Kadının bu davranışı hoşuma gitti. Durumu Resûlullah'a anlattım. Resûlullah: 'Allah, şefkati yüzünden o kadını cennetlik kıldı veya bu sayede onu cehennemden azat etti.' buyurdu. (Müslim, Birr, 148) Ebû Şüreyh Hüveylid b. Amr el-Huzâî'den (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: 'Allah'ım, ben, iki zayıfın, yani yetimin ve kadının haklarını hatırlatıyorum (onların haklarını çiğnemenin haram olduğunu üzerine basarak bildiriyorum). (Nesâî, es-Sünenü'l-kübrâ, VIII, 254, hadis no: 9105) Sa'd b. Ebû Vakkâs'ın oğlu Mus'ab (ra), anlatıyor: Bazı meziyetleri dolayısıyla Sa'd, daha aşağı seviyedekilere göre kendisinin üstün olduğunu sanırdı. Bunun üzerine Peygamber: Allah size ancak zayıflarınızın (duası, ibadeti ve ihlâsları) sayesinde yardım ediyor ve rızık veriyor, buyurdu. (Buhârî, Cihâd, 76) Ebu'd-Derdâ Üveymir'in (ra), Resûlullah'tan şöyle işittiği nakledilmiştir: Fakirleri arayın, görüp gözetin, size ancak fakirleriniz sayesinde yardım edilir ve rızık verilir. (Bu hadisi, Ebû Dâvûd iyi bir isnadla rivayet etmiştir.)( Ebû Dâvûd, Cihâd, 70)