Ebü’l Hasan Nedvi’nin kaleminden Müslümanların Gerilemesiyle Dünya Neler Kaybetti?

Birçok kimseler bugün ilmini, aklını ve kabiliyetlerini çarşıdaki ticaret malları gibi piyasaya sürmekte ve açık artırma ile kim daha fazla para verirse ona satmaktadır. Allah bizi insanları kula kulluktan bir olan Allah'a kulluğa; dünyanın darlığından geniş ufkuna ve dinlerin zulmünden İslam'ın adaletine çıkarmak için gönderdi. Milletlerin, düşmanlık, husumet, harpler ve ırkçılık sebebiyle birbirlerine girmeleri; hakikî düşmanlarını bırakıp onların kin ve tuzaklarını unutmalarındandır. Zira ateş yakacak bir şey bulamayınca kendini yakar. Avrupalılar daima ruhaniyetten uzak, boş bir din ararlar. Bunun dışında hiçbir dini kabul etmezler. İslam 'Benim memleketim yalnız bir dünyadır' diyen materyalizmi reddettiği gibi dünya hayatını küçümseyen Hristiyanlığın 'Bu âlem benim memleketim değildir' görüşünü de şiddetle reddeder. İslam orta yolu takip eder. Sürat yeni neslin ilahıdır. Gençlik sükûneti, rahatlığı, selameti ve başkalarını sevmeyi, gözünü kırpmadan putuna kurban etmektedir. Eğitimin bozulması neticesinde beşeriyetin ruhunda filizlenen fesat tohumlarını söküp atarak yerine fazilet ve iyilik sevgisini Allah korkusunu dikmek en geçerli yoldur. Bugün, İslam âleminin karşı karşıya bulunduğu mesele ne gayrimüslimler arasında İslam'ı yaymak ne de yeni Müslümanlar kazanmaktır. Bunların hiçbiri İslam dünyası için problem değildir. Esas problem, Müslümanların İslam'dan uzaklaşmaları, yüzlerini doğudan batıya çevirmeleri, Avrupa'nın bayraktarlığını yaptığı sözüm ona medeniyet kervanına katılmaları, Avrupa'nın üzerine oturduğu değerlere bağlanmaları ve onun izini takip etmeleridir. Dünya ancak ve ancak, Müslüman gençlerin kuracakları cihat ve meşakkat köprüsünden geçmekle saadete ulaşabilecektir. Allah göstermesin Arap âlemi belki de üçüncü dünya harbinin muharebe meydanıdır. Çünkü o alanda, çalışan eller, düşünen kafalar, mücadele veren vücutlar, ticaret pazarları ve ziraata elverişli topraklar vardır. Peygamberler insanlara, her zaman ve her yerde müreffeh bir hayata ve üstün bir medeniyete temel olabilecek sabit esaslar ve sağlam prensipler bırakmışlardır. Fakat ne acıdır ki aradan asırlar geçmiş, insanlar bu esasları unutarak medeniyetlerini çürük temeller üzerine bina etmişlerdir. Neticede medeniyetin temelleri çatlamış, bina korkunç sarsıntılar geçirmiş ve en sonunda üstlerindeki tavan başlarına geçmiştir. Bu çağın dermanı bulunamayan derdi ve ilâçların tesirsiz kaldığı hastalığı, dinden uzaklaşmanın neticesidir. İki şey vardır ki zamanı kesin olarak sınırlandırılamaz: Ferdin hayatındaki uyku, milletin hayatındaki gerileme. Bunlar ancak üstün gelip, fert ve toplumu istila ettikleri zaman anlaşılırlar. Bazı milletlerin ve toplumların yıldızları batarken bazıları doğuyordu. Batanlar doğuyor, doğanlar batıyordu. O devirde bir saat, bir güne ve hatta günlere bedeldi. Bir gün ise değil bir yıl, asırlar değerindeydi. Bir saat kaybeden bir asır kaybetmiş oluyordu. İslam âleminin, modern ilmi, kendi ruh ve nizamına uygun bir şekilde tanzim etmesi gerekir. İslam hayata saygı ve hürmetle bakar. O dünya hayatına tapmaz. Onu daha yüksek bir hayat için bir aşama olarak kabul eder. Bu aşama çok lüzumlu olduğundan, hiç kimsenin onu küçük görmeye veya uğurlamaya hakkı yoktur. Bizim bu dünyadaki yolculuğumuz belli ve sınırlıdır. Bir gün mutlaka sona erecektir. Çünkü Allah böyle takdir etmiştir. Bu yüzden insanın dünya hayatı büyük bir değer taşır. Fakat dünya hayatının bir konaklama yeri, bir alet bir vasıta olduğunu hiçbir zaman aklımızdan çıkarmamız gerekir. Kalpler bir şeyi ancak bir başka şeyle terk edebilir. Çünkü onlar hareket için yaratılmışlardır, atalet için değil. Tabiat ilimleri, insanoğluna maddi kuvvet verir. Fakat maddi kuvvetin nerede ve nasıl kullanılacağını öğretmez. Bu onun vazifesi değildir. Tıpkı kibrit gibi. Kibrit size ateş verir ve bu ateşle siz bir evi sakinleriyle birlikte yakabildiğiniz gibi onunla yemek pişirir veya kendinizi ısıtabilirsiniz. Maddeyi nerede ve nasıl kullanacağını insana öğreten dindir. Müslüman, dalgaların önünde kütük gibi sürüklenmek ya da kervanın ardında kuyruk olmak için yaratılmamıştır. Topluma, medeniyete ve âleme yön vermek için dünyaya gelmiştir. Resulullah, cahiliyetin bütün hayat damarlarını ve köklerini kopardı; temellerini yıktı. Ne kadar kapısı varsa hepsini tıkadı. Şöyle haykırdı kâinata: 'Irkçılığa çağıran, bizden değildir. Irkçılık için savaşan, bizden değildir. Irkçılık uğruna ölen, bizden değildir.'