Ayet ve hadisler ile Allah'ı her durumda anmak

'Göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelip gidişinde selim akıl sahipleri için elbette ibretler vardır. Onlar ayaktayken, otururken ve yanları üzerine yatarken Allah'ı anarlar...' (Âl-i İmrân suresi,190 – 191. ayetler) 'Sabah, akşam Rablerine, O'nun rızasını dileyerek dua edenlerle birlikte sabret ve gözlerini onlardan ayırma...' (Kehf suresi, 28.ayet ) Fikriyat'ta yer alan hadislere ulaşmak için tıklayın 'Rabbini, içinden yalvararak ve korkarak, yüksek olmayan bir sesle sabah-akşam zikret ve gafillerden olma.' (A'râf suresi, 205. ayet) 'Güneşin doğuşundan ve batışından önce Rabbini hamd ile tesbih et...' (Tâhâ suresi, 130. ayet) Fikriyat TV'de yer alan günün hadisine ulaşmak için tıklayın 'Allah'ın, yüceltilmesine ve içlerinde adının anılmasına izin verdiği evlerde hiçbir ticaretin ve hiçbir alışverişin kendilerini, Allah'ı anmaktan, namazı kılmaktan, zekâtı vermekten alıkoymadığı birtakım adamlar buralarda sabah akşam O'nu tesbih ederler...' (Nûr suresi, 36-37. ayetler) Kendisiyle birlikte tesbih etsinler diye biz, dağları ve toplanıp gelen kuşları Dâvûd'un emrine verdik... (Sâd suresi, 18 - 19. ayetler) Fikriyat Kur'an-ı Kerim uygulamasından sureleri okumak için tıklayın Hz. Âişe'den (ra) rivayet edildiğine göre o şöyle demiştir: Resûlullah (sav) , Allah' Teâlâ'yı her zaman anardı. (Müslim, Hayz, 117) Huzeyfe ve Ebû Zer'den (ra) şöyle nakledilmiştir: Resûlullah (sav), yatağına yattığında şöyle derdi: 'Bismike'llâhümme ahyâ ve emûtü. (Allah'ım, senin ismini anarak ölür ve dirilirim, uyur ve uyanırım.) Uyandığı zaman da, 'Elhamdü lillâhillezi ahyânâ ba'de mâ emâtenâ ve ileyhin-nüşûr. (Bizim canımızı aldıktan sonra dirilten Allah'a hamdolsun. Dönüş yine O'nadır)' derdi. (Buhârî, Deavât, 7, 8 ) Fikriyat TV'de yer alan Kur'an-ı Kerim tilaveti için tıklayın Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: Allah Teâlâ'nın, yollarda dolaşıp Allah'ı zikredenleri arayan melekleri vardır. Onlar Aziz ve Celil olan Allah'ı zikreden bir topluluk bulunca birbirlerine, 'Gelin, aradıklarınız buradadır!' diye seslenirler ve melekler Allah'ı zikredenleri, dünya semasına kadar kanatlarıyla çevrelerler. Allah Teâlâ, onların hâllerini meleklerden daha iyi bildiği hâlde, meleklere: Ebû Hüreyre ve Ebû Saîd el-Hudrî'nin (ra) naklettiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: 'Bir topluluk Allah'ı zikretmek için bir araya gelirse melekler onları kuşatır, rahmet onları sarar ve üzerlerine sekînet (huzur) iner. Allah yanındakilere (meleklere) onlardan övgüyle söz eder.' (Müslim, Zikir, 39) Hadis ilmi ve terimleri Ebû Vâkıd Hâris b. Avf (ra) anlatıyor: Bir gün Resûlullah (sav), mescitte insanlarla birlikte otururken üç kişi geldi. İkisi Resûlullah'a (sav) doğru yöneldi, diğeri ise gitti. Allah Resûlü'nün yanında kalan iki kişiden biri, halkada gördüğü bir boşluğa, diğeri halkanın arkasına oturdu. Üçüncü şahıs ise dönüp gitmişti. Resûlullah (sav) işi bitince: 'Bu üç kişinin durumunu size haber vereyim mi? Bunlardan biri, Allah'a sığındı, Allah da onu barındırdı. Diğeri, hayâ etti, Allah da onun hayâsını kabul etti. Öbürü ise yüz çevirdi, Allah da ondan yüz çevirdi.' buyurdu. Ebû Saîd el-Hudrî anlatıyor: (Bir gün) Muâviye (ra) mescitte bir halka hâlinde oturan bir grubun yanına varıp, onlara: 'Niçin toplandınız' diye sordu. 'Allah'ı zikretmek maksadıyla toplandık' dediler. 'Allah aşkına söyleyin, gerçekten sadece bunun için mi toplandınız' dedi. 'Evet, sırf bunun için toplandık' dediler. (Bunun üzerine) Muâviye (ra) şöyle dedi: 'Ben, size inanmadığım için yemin etmenizi istiyor değilim. Resûlullah'ın yanında benim konumumda olup da, benden daha az hadis nakleden kimse yoktur. Bir gün Resûlullah (sav), ashâbından halka hâlinde toplanmış bir cemaatin yanına geldi de onlara 'Niçin toplandınız?' diye sordu. Onlar: 'Bize İslâm'ı ihsan buyurmasından dolayı Allah'ı zikretmek ve O'na hamd etmek için oturduk' dediler. Resûlullah (sav) 'Allah aşkına söyleyin, gerçekten sırf bunun için mi toplanıp oturdunuz?' 'Allah'a yemin ederiz ki sırf bunun için toplandık' dediler. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz: 'Ben, size inanmadığım için yemin etmenizi istiyor değilim. Fakat (bilin ki) Cebrail (as) bana geldi ve yüce Allah'ın sizin ne kadar üstün ve değerli olduğunuzu meleklere gösterdiğini haber verdi' buyurdular. (Müslim, Zikir, 40) Hayatınıza rehberlik edecek 40 hadis Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: Kim sabah akşam yüz defa 'Sübhânallâhi ve bihamdihî' derse (Allah'ı tesbih eder ve O'na hamdederse), kıyamet gününde hiçbir kimse bu adamın söylediği bu zikirden daha faziletli bir şeyle gelemez. Ancak birisi onun söylediğinin (tesbih ve hamdin) benzerini veya daha fazlasını söylerse o başka. (Müslim, Zikir, 29) Ebû Hüreyre anlatıyor: Hz. Peygamber'e (sav) biri gelip, 'Yâ Resûlallah, dün gece beni ısıran akrepten neler çektim!' dedi. Resûlullah (sav) 'Eğer sen akşam olunca, 'Eûzü bi kelimâtillâhi't-tâmmâti min şerri mâ halaka. (Ben, yarattıklarının şerrinden bütün (mükemmel) kelimeleriyle Allah'a sığınıyorum)' diye dua etseydin, o şey sana zarar vermezdi.' buyurdu. (Müslim, Zikir, 55) Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Peygamber (sav), sabaha çıktığında, 'Allahümme bike asbahnâ ve bike emseynâ ve bike nahyâ ve bike nemûtü ve ileyke'n-nüşûr. (Allah'ım, senin yardımınla sabaha çıktık ve senin yardımınla akşama eriştik. Yaşatan da sensin, öldüren de sensin. Dönüş sanadır.)' buyururlardı. Akşama eriştiğinde de 'Allahümme bike emseynâ ve bike nahyâ ve bike nemûtü ve ileyke'n-nüşûr (Allah'ım, senin yardımınla akşama eriştik. Yaşatan da sensin, öldüren de sensin. Dönüş sanadır.)' diye dua ederdi. (Ebû Dâvûd, Edeb, 101; Tirmizî, Deavât, 13) Abdullah b. Hubeyb'den (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir: Resûlullah (sav) bana: 'Ey Abdullah, sabah akşam üç kere İhlâs (Kul hüva'llâhü ehad) ve Muavvizeteyn (Felâk ve Nâs) sûrelerini oku. Bu sûreler her şeye karşı sana yeter.' buyurdu. (Ebû Dâvûd, Edeb, 100, 101; Tirmizî, Deavât, 116) Osman b. Affân'dan (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: Kim, her sabah ve akşam üç kere 'Bismillâhi'llezî lâ yadurru maa'smihî şey'ün fi'l-ardi ve lâ fi's-semâi ve hüve's-semîu'l-alîm. (İsmi anıldığında, yerde ve gökteki hiçbir şeyin zarar vermeyeceği, herşeyi işiten ve bilen Allah'ın adıyla)' derse, ona hiçbir şey zarar veremez. (Tirmizî, Deavât, 13) Enes'ten (ra) rivayet edildiğine göre Peygamber (sav) yatağına girdiği zaman şöyle dua ederdi: Bize yediren, içiren, ihtiyaçlarımızı gideren, bize barınacak yuva veren Allah'a hamdolsun. Oysa kendisine bakanı, barındıranı olmayan niceleri var! (Müslim, Zikir, 64) Huzeyfe'nin (ra) şöyle dediği rivayet edilmiştir: Resûlullah (sav), yatarken sağ elini yanağının altına koyar, sonra, 'Allâhümme kınî azâbek, yevme teb'asü ibâdek. (Allah'ım, kullarını dirilttiğin gün, beni azabından koru!)' diye dua ederdi. (Tirmizî, Deavât, 18; Ebu Dâvûd, Edeb, 97, 98) Berâ b. Âzib'in (ra) şöyle dediği rivayet edilmiştir: Resûlullah (sav) bana: Yatarken namaz abdesti gibi abdest al, sonra sağ yanının üzerine uzanıp şu duayı oku: 'Allâhümme eslemtü nefsî ileyke ve veccehtü vechî ileyke ve fevvadtü emrî ileyke ve elce'tü zahrî ileyke, rağbeten ve rehbeten ileyke, lâ melcee velâ mencâ minke illâ ileyke. Âmentü bikitâbikellezî enzelte ve binebiyyikellezî erselte. (Allah'ım, sana teslim oldum, yüzümü sana döndüm, işlerimi sana havale ettim, azabından korkarak ve sevabını umarak, sana dayandım. Senden başka sığınılacak yer yoktur. İndirdiğin kitabına ve gönderdiğin Peygamberine iman ettim.)' de. (Şayet bu sözleri söyler de) o gece ölürsen fıtrat üzere ölürsün. Bu sözler, son sözün olsun. (Buhârî, Vudû', 75, Buhârî, Deavât, 6; Müslim, Zikir, 56)