Affetmek konusunda dinimiz bize ne söyler?

Sözlükte 'yok etmek, silip süpürmek; fazlalık, artık' gibi mânalara gelen afv, bir ahlâk ve hukuk terimi olarak genellikle, 'kötülük ve haksızlık edeni, suç veya günah işleyeni bağışlama, cezalandırmaktan vazgeçme' anlamlarında kullanılır. Kur'an'da, birinde 'fazlalık', diğerinde 'bağışlama' manasında olmak üzere iki ayette geçer: Bakara 2/219; el-A'râf 7/199... Bakara ve A'râf surelerini okumak-dinlemek için tıklayın Afv, ayrıca beş ayette Allah'ın sıfatı olan *afüv, bir ayette insanların sıfatı olarak âfîn şeklinde, yirmi yedi âyette de çeşitli fiil kalıplarında kullanılır. Aynı kullanış tarzları hadislerde de görülür. *Afüv, Allah Teâlâ'nın güzel isimlerinden biridir ve kullarının günahlarını bağışlayıcı demektir. 'Kuşkusuz Allah afüv'dur, gafur'dur-affedicidir, bağışlayıcıdır.' Hac, 22/60; Mücâdele, 58/2. Hac ve Mücâdele surelerini okumak-dinlemek için tıklayın 'Deki; 'Ey kendilerinin aleyhine aşırı giden kullarım! Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz Allah bütün günahları affeder. Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.' Zümer, 53 'Deki; 'Ey kendilerinin aleyhine aşırı giden kullarım! Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz Allah bütün günahları affeder. Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.' ifadesinin Kur'an-ı Kerim'de en çok ümit veren âyet olduğu söylenir. Ancak bu ifade, günah işleyin nasıl olsa Allah affeder, demek değil, en büyük günah işleyenlerin bile ümitsizliğe düşmeyerek tövbe edip Allah'a yönelmeleri gerektiğini ifade eder. Peygamberimize ilâhi hitab: Affet… Peki hangi suçlar affedilmeli hangileri bağışlanmamalıdır? Bir kişiye karşı kötülük ve haksızlık yapan kimsenin haksızlığa uğrayan tarafından affedilebileceği, üstelik bunun bir fazilet olduğu hususunda, ahlakçılar nezdinde görüş birliği vardır. Bir suçlunun, haksızlığa uğrayan taraf rıza göstermedikçe, başka herhangi bir kişi veya kuruluşça affedilemeyeceği de yine ittifakla benimsenmiştir. 'Ey Habibim! Sen affa sarıl, iyi ve güzel olan şeyleri insanlara emret ve cahillerden de yüz çevir.' (A'râf, 199) 'Sen af yolunu tut, iyiliği emret, cahillerden yüz çevir.' anlamındaki ayet nâzil olduğu zaman Peygamberimiz kendisine vahiy getiren Cebrâil aleyhi's-selâma: —Bu nedir diye sordu. Cebrâil aleyhi's-selâm: —Allah Teâlâ, sana haksızlık edeni bağışlaman, sana vermeyene vermen ve seninle ilgisini kesenlerle ilgilenmeni emrediyor, dedi. Âyet-i Kerim'e ile ilgili olarak Abdullah İbni'z-Zübeyr (ra.): 'Allah Teâlâ Peygamberine, insanların ahlâkından affı benimsemesini emretmiştir' demiştir. 'Kim sabreder ve affederse, iyi bilsin ki, bu kararlılık ve çaba isteyen bir iştir.' (Şûrâ, 43) Şûrâ suresini okumak-dinlemek için tıklayın Affetmek, bir bakıma birlikte yaşamanın temel ilkelerinden biridir. Affeden kişi kendisine yapılan kötülüğü unutmuş, kalbinden kin ve öfkeyi çıkarmış demektir. İntikamın zincirlerinden kurtulmak istemiş ve tevazunun semasına yükselmiş demektir. Ne yazık ki bugün affetmek, hayatımızda çok az rastladığımız bir erdem. İçinde olduğumuz modern dünya maddi manevi her şeyi bir rüzgar gibi götürürken, geride kin ve nefret, düşmanlık ve husumet, riyakarlık ve gösteriş bırakıyor. Müslümanlar olarak ise tek sığınağımız mukaddes kitabımız Kur'an-ı Kerim... Kur'an ışığında ancak içtenlik ve samimiyeti ikame edebilir, zedelenen haysiyet ve onuru yüceltebilir, birlikte yaşama ahlak ve hukukunu yeniden gözden geçirebiliriz. 'Size verdiğimiz her şey, şu dünya hayatının kısa vadeli bir hazzıdır. Ama Allah katında bulunanlar daha değerli ve daha kalıcıdır. Bu, iman eden ve Rablerine güvenen kimseler için böyledir. İşte onlar, büyük günahlardan ve hayasızca davranışlardan kaçınırlar, dahası öfkeli zamanlarında bile affetme faziletini gösterirler.' (Şûrâ, 36-38) 'Mealli Hatim' podcastlerimizi buradan dinleyebilir ve indirebilirsiniz. '(Takva sahipleri), bolluk anında da darlık vaktinde de Allah için harcamada bulunurlar; öfkelerini yutarlar ve insanları affederler.' (Al-i İmrân, 134) Al-i İmrân suresini okumak-dinlemek için tıklayın Esasen Kur'ân-ı Kerîm'de affın teşekkür ve minnet duygularını harekete geçireceğine işaret edilmiş, Hz. Peygamber de 'Allah, muhakkak surette kötülüğü affeden kişiyi aziz kılar.' (Müsned, II, 235, 238) buyurmuştur. 'Affeden kulun bu affı sebebiyle Allah ancak onun değerini arttırır. Allah için tevazu gösteren kimseyi de Allah yükseltir.' 'Rahman'ın (has) kulları onlardır ki, yeryüzünde tevazû ile yürürler ve kendini bilmez kimseler onlara laf attığında (incitmeksizin) selâm derler (geçerler).' Furkan, 63 Furkan suresini okumak-dinlemek için tıklayın İbn Abbas (ra.) şöyle bir olay naklediyor: Uyeyne İbn Hısn bir ara Medine'ye gelmiş, kardeşi oğlu Hurr İbn Kays'e konuk olmuştu. İbn Kays ise Hz. Ömer'in yakın adamlarındandı. Hz. Ömer'in meclisinde genç, yaşlı bir takım kurra ve fakihler bulunurdu. Halife önemli kamu işlerini bunlarla görüşür ve tartışırdı. Uyeyne kardeşi İbn Kays'e: 'Ey kardeşim oğlu, Halifenin yanında yüksek mevkiin var. Benim için bir izin alsan da ziyaret etsem.' dedi. O da izin aldı. Uyeyne huzura girdiğinde, halifeye hitaben: —Ey Ömer, bize ne bol dünyalık verirsin ne de aramızda adâletle hükmedersin, dedi. Hz. Ömer, kendisine bu şekilde hitap edilmesinden öfkelenerek Uyeyne'nin üzerine yürüdü. Bu sırada, kardeşi oğlu İbn Kays araya girerek: 'Ey müminlerin emiri, Allah Teâlâ Peygamberine: '(Ey Muhammed) halkın kusurlarını affet, ma'ruf ile emret, kendini bilmez cahillerden de yüz çevir' buyurdu. Uyeyne de o cahillerdendir, dedi. İbn Abbas diyor ki: İbn Kays bu âyet-i okuyunca o heybetli halife olduğu yerde çakılmış gibi irkildi, vallahi bir adım ileri gitmedi. 'Bir kötülüğün cezası ona denk bir kötülüktür. (Buna rağmen) Kim bağışlar ve barışı sağlarsa, onun mükafatı, Allah'a aittir. Doğrusu o, zâlimleri sevmez.' Şûrâ, 42/40. Peygamberimiz, hiçbir zaman kendisine yapılan kötülüğe karşılık vermemiş, af yolunu tutmuştur. Hz. Aişe (ra.) şöyle diyor: 'Peygamberimiz kendisi için intikam almazdı. Ancak Allah'ın yasaklarına uyulmadığında uymayanları cezalandırırdı.' Müslim, 'Fedâil', 20. Peygamberimizin hayatı incelendiği zaman, Allah'ın kendisine ve dolayısıyle bizlere olan talimatına nasıl uyduğu; kendisine yapılan haksızlıkları nasıl bağışladığı görülecektir. Öyle ki Resul-ü Ekrem Efendimiz, Taif dönüşü kendisini taşlayanları dahi affetmiş, ötesinde onlara dua etmiştir. Müslümanlar tarafından Taif kuşatıldığı sırada Peygamberimiz şöyle dua etmişti: 'Allahım, Taif halkına doğru yolu göster ve onları müslümanlara ilhak et.' 'Erdemliklerin en üstünü, seninle ilişkisini keseni, senin arayıp sorman, seni mahrum bırakana senin ihsanda bulunman ve sana haksızlık edeni senin affetmendir.' Ahmed b. Hanbel, III, 158. 'Sadaka malı eksiltmez. Af sebebiyle Allah bir kulun ancak şerefini artırır. Bir kimse Allah için tevazû gösterirse Allah onu yükseltir.' Müslim, 'Birr', 19

Affetmek konusunda dinimiz bize ne söyler?

Affetmek sözlük anlamı