Ahlakımızı Nasıl Düzelteceğiz?
Her geçen gün, dün şaşırdıklarımızın, hayret ettiklerimizin iki kat fazlasına şahit oluyoruz. "Bundan daha beteri olamaz" dediğimiz her şeyin çok daha beteri karşımıza çıkıyor. İbret olması gereken olaylar, maalesef insanoğlunu daha da pervasız hale getirmeye başladı. Her suç, yeni bir suçu doğuruyor; her ahlaksızlık, başka bir ahlaksızlığın kapısını aralıyor. İçinde yaşadığımız bu çetrefilli dünyada insanın aklına şu soru geliyor: Ahlakı, kişisel terbiyemizi ve toplumun ahlakını nasıl koruyacağız? Daha önemlisi, bozulanı nasıl düzelteceğiz? Her geçen gün ahlaksızlığın normalleştiği bir dünyada, çözüm aslında kendi kalbimize ve değerlerimize dönmekte saklı. Dışarıdaki tuzaklardan önce içimizdeki rehaveti yenmeden ahlakı kurtaramayız.
▪ Aslında bu sorunun cevabı dün de aynıydı, bugün de aynı: İnsan, fıtratıyla uyumlu olan hakikate yöneldiğinde ahlakı bulur; hakikatten yüz çevirdiğinde ise karanlığa gömülür. Ahlakı yeniden inşa etmenin yolu, kalbi arındırmaktan başlar. Kalp düzelmeden dil düzelmez, dil düzelmeden davranış düzelmez, davranış düzelmeden de toplum düzelmez. Bu yüzden ahlakın ıslahı önce "ben"de başlar, sonra "biz"e sirayet eder. Kendi nefsimizi terbiye etmeden, çocuklarımıza, ailemize, çevremize doğru bir ahlak bırakmamız mümkün değil. Toplumun iyileşmesi için bizim, bizim düzelmemiz için de kalbimizin düzelmesi gerekir. Ve kalbi düzeltecek olan da, hak ile bâtılı ayırt etmemizi sağlayan Kur'an ve sünnettir.
▪ Bu satırları yazmak kolaydır. Çünkü yazarken silmek, düzeltmek, yeniden yazmak mümkündür. Konuşmak öyle değildir; ağızdan çıkan her kelimenin bir ağırlığı bir bedeli vardır. Yanlış söyleneni geri almak zaman alır. İşte asıl mesele burada ortaya çıkar. Biz sözün kıymetini bilmeden konuşuyor, davranışın hesabını yapmadan yaşıyoruz. Cümlelerimizi savuruyor, hareketlerimizi gelişigüzel yaşıyoruz. Daha da kötüsü, gördüğümüz ve şahit olduğumuz her şeyi kanıksıyor, normalleştiriyoruz.