Sezai Karakoç’un Kıyamet Aşısı kitabından 30 alıntı 📕

Bu dünyaya yerleşmek istedik, o yüzden bir sürgüne mahkûm edildik, kendi kendimizden sürgün edildik. Kendi ülkemizde sürgünüz şimdi. Müslüman korku çitini aştıktan, sevinç bölgesini geçtikten sonra güven alanına ayak basar. Yol her zaman uçurumu yener. Batılı insan, turist olur, olabilir ama hicret adamı olamaz. Müslümansa turistken de hicret adamıdır. Sezai Karakoç'un en çok sevilen 20 şiiri Allah'ı kaybetmiş insan, neyi aramaktadır? Allah'ı aramayan insan, neyi bulacaktır? Kur'an'dan kaçan, hangi kitaba inanacaktır? Peygamberi görmeyen, hangi insanı görecektir? Cennetini elinden kaçırmış olan, cehennemden başka neyi kazanacaktır? Zaman, Müslümanın elinde, yıkanması gereken bir ölüdür! İslam, Müslümanın diri ruhuyla bir düğün, bir şölen gibi giriyor zamana... Peygamberler, şehitler ve veliler neden ölümü gülerek karşılarlar? Sezai Karakoç kimdir? Sezai Karakoç'un hayatı... Topraktan çıkan, tüten hayaletler, insanlık... Beton ve çelikten fışkıran, 20. yüzyıla mahsus teknik hayaletlerin arasında sıkışıp ezilmektesin. Gel, gel ki, beklenmektesin. Çile bir hicrettir. Çilesini bitiren Müslüman, hicretini tüketip Medine'sine ermiş olandır. Bir inkârcı şairin karşısına bir inanan şair fırlatacaksın. Bir düşman bilgin karşısına bir dost bilgin çıkaracaksın. Tekniğin karşısına teknikle çıkacaksın. İnsanın karşısına insanla çıkacaksın... Sezai Karakoç'un kaleminden 'Diriliş Neslinin Amentüsü' 'Bir kişiyi öldüren bütün insanlığı öldürmüş gibidir. Bir kişiyi dirilten bütün insanlığı diriltmiş gibidir' der ulu Kur'an. İslam'dan başka hiçbir din, hiçbir görüş, hiçbir ideoloji, hiçbir doktrin, Kur'an'dan başka hiçbir kitap, insancılığın ve insana değer vermenin bu son sınırına varamamıştır. Bir kişiyi, her kişiyi bütün insanlığın özü kabul etmektir bu. Her insan gururdan korunmalı, sakınmalı. Allah'ın önünde mutlaka eğilmeli, insanların önünde ise asla eğilmemelidir. Biz bir deniziz ki, içimizde sancaklar kaynaşır. Bir ırmağız, sancak çağıldarız. Bu çağ, işte bu Müslümanı bekliyor. Asya bu Müslümanı bekliyor. Afrika bu Müslümanı bekliyor. Sezai Karakoç'un Tarihin Yol Ağzında kitabından 20 alıntı Herhangi bir düzen, hiç değişmeden uzun zaman aynı kalıyorsa, o düzen, bir bakıma, kendine mahsus bir ölüm kazanmış demektir. Ruh için bir zincir yoktur! Zincir et ve kemik içindir... Bazan düşünmüşümdür, acaba ay Peygamberin Mirac yolculuğunda hızla giden Burağın bıraktığı bir iz midir göğsümüzde? Abdest, bir ayın vücudumuzda yüzümüzden aşağıya doğru boşanışı değil mi? Namazsa günde beş kere kapımızı çalan güneştir. Oruç, içimizde batmayan bir ayın geceden gündüze taşınmasıdır. Sezai Karakoç'un İnsanlığın Dirilişi kitabından alıntılar Ruhunu yaprak yaprak Kur'an sayfalarıyla donatarak içen, bilir ki, içtiği su, artık bengisu (ab-ı hayat) olmuştur. Nimet, emek için değil, emek, nimet içindir. Bu mağaralar aydınlığa çıkmak içindir, bu uykular uyanmak içindir! Sanki ceplerimizdeki saat, kıyametin kalbi gibi her an atıp durmaktadır. İşitip duyana ne mutlu! Sapasağlamken kalp sektesinden ölenler vardır. Kıyamet, bir bakıma, kâinatın kalp sektesidir. 'Ölmeden önce ölmek' huzurda olduğunun, mahşerde ayağa kalkan ölülerin farkına vardığı gibi farkına varmaktır. Her şeyi tam olsa da utancını yitirmiş bir medeniyet, sağlıksızdır. Nasıl ki gülümseme, yüzün zekâtıdır. Onu arıtır, ışıtır çünkü. Nasıl ki borçlunun, gölge serinliğinden faydalanmaktan çekinme de bir nevi zekâtın zekâtıdır. Evet, zekâtın bile zekâtı vardır. Nasıl ki, takva da bir nevi ibadetin zekâtıdır. Bunun gibi sabrın da bir zekâtı vardır. Müslüman, Yaratıcıya teslim olmuş kişidir. Her an O'nun kıyametine de kendini teslim etmeye hazır kişi. Namaz ve oruç, insanın gerçek dirilişinin ve dirilişinin ve diriliğinin iki şartıdır. Onlarsız insan, yürüyen, yiyen, konuşan ölüden farksızdır. Bir şey arıyorsan sen. O aradığın bende değil. O, sendedir. Senin içindedir. Ama sen onu hep dışında arıyorsun. Zindan, kendi ölümüne hırsla koşan zulmün bilmeyerek, kendi eliyle oyduğu Kehf'ten başka bir şey değil. Tövbe, içimize yerleşen ve kadim mezarlar gibi katmerleşen kirlilik duygusunu bir kâğıt gibi yakar. Bu dünyaya yerleşmek istedik, o yüzden bir sürgüne mahkûm edildik, kendi kendimizden sürgün edildik. Çağdan sürüldük. Kendi ülkemizde sürgünüz şimdi. Sabır, işi bir dakika öncesine alma aceleciliğinden ve bir dakika sonraya bırakma tembelliğinden kaçınma ve korunma iradesidir.