Şeker Portakalı'ndan alıntılar

➡ Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve üzgün kişiler. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Beni o kadar seviyordu ki, onu hayal kırıklığına uğratmamak için uslu duruyordum herhalde. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Günlük güneşlik havaya baktım, gökyüzünde maviden başka renk yoktu. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Savaşçı bir Pinage Kızılderilisi olduğunu söylüyorsun, ama bu kadar pis gezen birini görmedim ömrümde. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Ama ben hiçbirini sevmiyordum. Ne bunu ne öbürünü, hiçbirini. Çok dikenliydiler. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Kimseden hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kınlığına da uğramamış oluyorum. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Güneş ışığı ve tozla kaplı yollan arşınlıyorduk. Yazın geldiğini bildiren ötücü kuşlardık. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Çok yükseleceksin, yumurcak. Adının Jose olması boşuna değil. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Alçalmaya başlayan güneşi seyrettim. Mucize tam o sıra gerçekleşti. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Ağlamak hiçbir zaman kötü değildir, budala. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Senin yanındayken beni kimse azarlamıyor ve gün ışığının yüreğimi mutlulukla doldurduğunu hissediyorum. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Nasılsa ben, senin gibi bir kral değilim. İşte yaramazın tekiyim. Çok kötü bir çocuğum, evet; çok kötü bir çocuk... Başka bir şey değil. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Yeni ev, yeni bir hayat ve basit umutlar, basit umutlar. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Acı acı gülümsedim. Amazon ormanı yarım düzine kadar dikenli ve düşman portakal ağacından oluşuyordu. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Ağaçlar aynı anda her yanıyla konuşurlar. Yapraklar, dallar ve kökleriyle birlikte. Görmek ister misin? Kulağını gövdeme daya, kalbimin atışını dinle. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Seni bu halinle seviyorum işte, küçük kardeşinle uslu uslu oynarken. Böylesi daha iyi değil mi? Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Gitmek istemiyordum, ama gururum da koşmaya zorluyordu beni. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Acım her türlü açlığın ötesindeydi. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Hiç bu kadar sevgiye susamış bir küçük yürek görmedim... Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Ortaya çıkmakta gecikebilir. Yine de bir gün seni kesinlikle bulacaktır. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Canın acıyacaksa suya girme, diye mırıldandı. Artık acımıyor. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Birbirimize söz vermiştik, bir anlaşma yapmıştık, sırrımızı gizleyeceğimiz konusunda ölümüne bir anlaşma. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Bekleye bekleye umudum kırılmış gibiydi. Birden korkunç bir şey oldu! Kalbim yerinden fırlayıverdi. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Şimdiye kadar bütün yollan denedik, ama inanmıyor. Onun için portakal fidanı, bir insan. Çok garip, çok duyarlı ve erken gelişmiş bir çocuk. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Onu kestiler bile, baba; benim küçük şeker portakalı fidanım kesileli bir haftadan çok oluyor. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Yüreğim, midemden de çok ağrıyordu. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Her şey bu kadar hüzünlüyken neden her zamankinden kötü davrandım? Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Öyle kötüyüm ki, doğmamam gerekirdi. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Seni yüreğimde canlandırarak öldürdüm. Sen sevdiğim tek insansın... Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Güldü ve ay ışığının yeni gövdesi olması gereken sopayı yontmayı sürdürdü. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Bir sürü ağaç var, kocaman kocaman, hepsi senin olacak. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Gerçek olan, acımasız bir biçimde nedenini bilmeden dayak yiyen küçücük bir hayvan olarak iç yaramı bir türlü geçirmeyi başaramadığımdı. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Eşek pek güçlü değil gibiydi. Ama ben arabacının gönlünü almaya karar verdim. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Şimdi kırk sekiz yaşındayım ve zaman zaman, özlemimde, hep bir çocuk olduğum izlenimine kapılıyorum. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Bir gün... Bir gün... Seni bu evden uzaklara götüreceğim. Oturacağımız yer... Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz? Gider gibi yaparız. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Bütün sokak beni görmek üzere harekete geçti. Şeytanın ta kendisi olduğum unutuldu. Jose Mauro de Vasconcelos ➡ Babam, Totoca'yı hiç dövmezdi, beni döverdi yalnızca. Çünkü kötü olan her şey vardı bende! Jose Mauro de Vasconcelos