Nazım biçimi nedir, özellikleri nelerdir? Nazım biçimi örnekleri... Nazım biçimi konu anlatımı...

Nazım biçimleri, dize ve uyakların belli bir düzene göre sıralanmasıyla oluşur. Hiçbir manzumeye bağlı olmayan tek başına bir dize en küçük nazım şeklidir. Şiir türleri nelerdir? Şiir türü örnekleri Bir yapıt ya da yazınsal yaratının dışsal yapısına, içerik dışında kalan öğelerine 'biçim (şekil)' denir. Manzumelerin uyak örgüsü, nazım birimi, ölçüsü ve konusuna göre kazandığı dış özelliğin genel adına ise 'nazım biçimi (şekli)' denir. Arap ve İran (Fars) edebiyatlarında ve bu arada Türk edebiyatında nazmın en küçük birimi mısradır. Mısraları değişik kafiye düzeni içinde ve değişik sayılar da birleşmelerinden ayrı ayrı adlandırılan nazım şekilleri ortaya çıkmıştır. Nazım biçimleri edebiyatımızın çeşitleri dönemlerine göre ve türlerine göre farklılık göstermiştir. İslamiyet öncesi Türk edebiyatı, anonim halk edebiyatı, aşık edebiyatı, divan edebiyatı, Batı uygarlığı çevresinde gelişen Türk edebiyatının kendine özgü nazım biçimleri vardır. 1.Koşuk Türkler islamiyet öncesi belli dönemlerde, 'sığır töreni' adı verilen av törenlerinde, 'Toy / Şölen' adı verilen kurban törenlerinde ziyafetler ve kazanılan savaşlar sonunda, tüm boyların erkekleri bir araya gelerek eğlenirdi. Bu eğlencelerde söylenen çoklukla aşk, doğa ve yiğitlik konularını işleyen ve 'kopuz' adı verilen sazla birlikte söylenen şiirlere 'koşuk' adı verilir. Koşuk özellikleri Koşuklar İslamiyet sonrası edebiyatta yerini: Halk edebiyatında koşmalara, Divan edebiyatında ise gazellere bırakmıştır. Koşuklar dörtlük biçiminde yazılmış ve hece ölçüsüyle söylenmiştir. Uyak düzenleri: aaab, cccb, dddb şeklindedir. 'Öfkelenip dışarı çıktım Sagu, ölen bir kişinin ardından söylenen bir tür ağıt şiiridir. Sagu özellikleri Genelde ölen kişinin erdemlerini ve yiğitliklerini konu alır. 7'li hece ölçüsü ile söylenir. Edebi sanatlara yer verilir. Dörtlük esasına dayanır. Ölen kişinin kahramanlıklarını, başarılarını, erdemlerini; kalanların acısını ve duyulan üzüntüyü dile getirir. Sagu, nazım şekliyle söylenir. Bu şiirlere İslâmiyet sonrası halk edebiyatında ağıt, Divan edebiyatında mersiye denir.Yuğ denilen ölüm törenlerinde söylenir. Divân-ı Lugati-t Türk'teki Alp Er Tunga (Saka Türklerinin yazdığı) sagusu bu türün önemli örneklerindendir.En önemlisi ise doğaçlama o anda ölen kişinin dış görünüşlerini kişiliğini anlatır.'Ah benim kömür gözlü,esmerim gitti elimden gitti.' gibisinden örnekler verebiliriz. Alp Er Tunga öldi mü? Destan milletlerin hayatında büyük yankılar uyandırmış tarihî, toplumsal (savaş, göç, istilâ gibi) veya doğal (yangın, salgın hastalık, sel, deprem gibi) olayların anlatıldığı, hayal unsurlarıyla süslenmiş uzun manzum eserlerdir. Yapay destanlar ve doğal destanlar olarak ikiye ayrılır. Sav; atasözü niteliğinde, az sözle çok şey anlatan, anlam yoğunluğu bulunan, özlü sözlerdir. Divân-ı Lügati't-Türk'te pek çok sav vardır. Bugünkü atasözlerinin karşılıklarıdır. Uygur alfabesinde de atasözü olarak kullanılmıştır. Tag taga kavuşmaz, kişi kişige kavuşur. (Dağ dağa kavuşmaz,insan insana kavuşur.) 1.Mani Mânî, başta aşk olmak üzere hemen her konuda yazılabilen bir halk edebiyatı nazım biçimdir. Mani özellikleri Arapça kökenli bir kelimedir. Halk kültüründe goşa (koşa) olarak da bilinir. Goşa kelimesi Türkçede çiftlenmiş (ikili) demektir ve mânînin kafiye yapısından dolayı bu ad verilmiştir. Koşa kelimesi 'beyit' manası da taşır. Anonim halk edebiyatında en küçük nazım biçimidir. Çoğunlukla 7 heceli dört mısralık bir bentten meydana gelir. Ama mısraları 4-5-8-10-14 heceli kalıplarla söylenmiş mânîler de vardır. Birinci, ikinci dördüncü mısralar birbirleriyle kafiyeli, üçüncü mısra serbesttir. Yani kafiye dizilişi aaxadır. aaaxa düzeninde mânîler de var. İlk iki mısra hazırlık dizeleridir. Son iki mısra ile anlam bağlantısı yoktur. Asıl anlatılmak istenen son iki dizede verilir. En çok kullanılanlar düz ya da tam mânî, kesik mânî, cinaslı mânî, yedekli mânî, artık mânîdir. Şu dağlar olmasaydı Türkü, kendine özgü ve belirli bir ezgi ile söylenen, hece ölçüsüyle yazılan ve zamanla anonimleşen bir nazım biçimidir. Türkü özellikleri Türküler ana dörtlüklerle, onu izleyen nakaratlardan oluşur. Türkülerdeki dörtlüklere (üçlük veya ikilik de olabilir) 'bent' adı verilir. Nakaratlar ise halk dilinde 'bağlama' ve 'kavuştak' olarak adlandırılır. Kavuştaklar her ezgiden sonra tekrar edilen ikilik (ya da daha çok) dizelerdir. Yeşil kurbağalar öter göllerde Ninni, çocukları büyüten anne veya akrabaların, çocukları uyutmak için belli bir ezgiyle söyledikleri manzum veya mensur sözler. Ninniler, çocuk edebiyatına malzeme olacak halk kültürü ürünlerindendir. Çocuğum geceler yatağın Ağıt, genellikle bir ölümün ya da acı, üzücü bir olayın ardından söylenen halk türküsüdür. Ağıt özellikleri Doğal afetler, ölüm, hastalık gibi çaresizlikler karşısında korku, heyecan, üzüntü, isyan gibi duyguları ifade eden ezgili sözlerdir. Ağıt söylemeye ağıt yakma, ağıt söyleyenlere ise ağıtçı denir. Ağıtın İslamiyet öncesi Türk edebiyatındaki adı sagudur ve yuğ adı verilen cenaze törenlerinde okunur; divan edebiyatındaki adı ise mersiyedir. Can evimden vurdu felek neyleyim 1.Koşma Koşma, coşturucu duyguların dile getirildiği, İslamiyet öncesinde yazılan koşuk türünün bir devamı olan ladinî (dinî olmayan) Türk halk edebiyatı nazım biçimi. Koşma özellikleri Koşmalar genellikle 11'li hece ölçüsü ile söylenir. En az 3 en çok 12 dörtlükten oluşur. Türk halk edebiyatının en çok kullanılan nazım şekli olan koşma, halk ozanları tarafından geliştirilmiş bir nazım şeklidir. Kömür gözlüm ne salının karşımda, Semai, halk şiirinde hecenin sekizli ölçüsü ile koşma biçiminde düzenlenen ve özel bir ezgi ile söylenen şiirlerdir. Türk müziği'nde de beste formu olarak karşımıza çıkarlar. Ağır Semai ve Yörük Semai olmak üzere ikiye ayrılırlar. İncecikten bir kar yağar Varsağı, özel bir ezgiyle söylenen koşmaya denir. Varsağı özellikleri Güney Anadolu'da yaşayan Varsak Türkmenlerine ait halk şairleri tarafından söylenen şiirlerdir. Özel bir bestesi vardır. Sekizli hece ölçüsü ile söylenir. Varsağıda hayattan ve talihten şikayet gibi konular da işlenir. Şiirin sonuna doğru mahlas kullanılır. Yaygın olmayan bir nazım şeklidir. En güzel örneklerini Karacaoğlan vermiştir. Bre ağalar bre beyler I. Bentlerle Kurulan Nazım Biçimleri Musammat Musammat, ayrı bir nazım biçimi olmamakla birlikte gazel ve bazı kasidelere uygulanan bir divan edebiyatı nazım biçimidir. Bendlerden kurulu nazım biçimlerine (murabba, muhammes, müseddes, müsebba, müsemmem, mütessa, muaşşer, terbi, tahmis, taşdir, tesdis, tesbi, tesmin, taşir, terkib-i bend ve terci-i bend) verilen genel addır. İlk bende geçen dize ya da beyitlerin, öbür bendlerin sonunda aynen yinelenmesiyle düzenlenen musammatlara mütekerrir musammat denir. İlk benddeki dize ya da beyitlerin, öbür bendlerin sonundaki dize ve beyitlerle yalnızca uyak bakımından uyuşması durumunda musammat, müzdevic musammat adını alır. Terkib-i Bent, farklı uyaklara sahip birkaç bentten meydana gelen ve bentlerinin sonunda, uyakları aynı birer beyte sahip olan Divan edebiyatı şiir biçimidir. Terkib-i bent özellikleri Terkib-i bend, bentlerden oluşmuş bir nazım şeklidir. Her bent 6 ile 10 arasında beyitten oluşur. Bentlerin sayısı 3 ile 12 arasındadır. Bentlerin kafiye düzeni gazeldeki gibidir. Her bentin sonunda 'vasıta beyti' adı verilen bir beyit bulunur. Vasıta beyti her hanenin sonunda değişir. Eğer değişmiyorsa terci-i bend olur. I. Bend: aa ba ca da ea . vv II. Bend: bb cb db eb fb . yy Hemen her türlü konunun ele alınabildiği terkibi bend edebiyatımızda çok kullanılmıştır. Özellikle naat, mehdiye, hicviye vb. nazım türleri, sosyal konular, din, tasavvuf ve felsefe konuları, terkib-i bend nazım şekli ile rahatlıkla anlatılmıştır. Ancak terkib-i bendin başlıca konusu mersiyedir. (Bâkî'nin Kanunî Mersiyesi, Şeyh Gâlib'in Esrâr Dede Mersiyesi) Aruzla yazılır. En önemli terkib-i bend üstadı Bağdatlı Ruhi'dir. Tanzimat şairi Ziya Paşa da önemli bir isimdir. Sanman bizi kim şîre-i engûr ile mestiz Terciibent, Arapça, Farsça ve Türkçe edebiyatlarda bentlerden oluşturulan bir nazım şekli. Terci-i bent özellikleri Bentlerden oluşmuş bir nazım şeklidir. Her bent 4 ile 10 arasında beyitten oluşur. Bentlerin sayısı 5 ile 12 arasındadır. Bentlerin kafiye düzeni gazeldeki gibidir. Her bentin sonunda 'vasıta beyti' adı verilen bir beyit bulunur, bu beyit hiç değişmez; eğer değişirse terkib-i bent olur. 'Kabul eyler mi yâ Rab zahm-ı pür-nâsûrumuz bih-bûd Rubai, aruz ölçüsüyle yazılır. Birimi dörtlüktür. 4 dizelik (mısralık) bir Divan Edebiyatı nazım biçimidir. Rubai özellikleri Kafiye düzeni aaxa ya da aaaa biçimindedir. Rubailerde aşk, şarap, dünyanın türlü nimetlerinden yararlanma, hayatın anlamı ve hayat felsefesi,tasavvuf ve ölüm gibi konular işlenir. Rubai diğer nazım şekillerinden farklı olarak özel bir ölçüyle yazılır. 24 kalıbı vardır. Rubaide ilk iki dize fikrin hazırlayıcısıdır. Asıl söylenmek istenen düşünce 3. veya 4. dizede ortaya çıkar. Genelde mahlassız şiirlerdir. Rubai Türk edebiyatına İran Edebiyatından geçmiştir. Rubai'nin en büyük şairi İranlı Ömer Hayyam (12. yüzyıl)'dır. Türk edebiyatının en usta şairleri Kara Fazlî, Azmizade Haleti, Nâbi ve son dönemde de Yahya Kemal'dir. 'Ahvâl-i cihânı her zaman söyleşelim Tuyuğ, Türklerin Divan şiirine kazandırdığı nazım şeklidir. Tuyuğ özellikleri Divan Edebiyatına Türklerin kazandırdığı bir nazım şeklidir. Kafiye düzeni aaxa ya da aaaa şeklindedir. (manide de öyle) Dört dizeden oluşur. Tuyuğlarda genellikle cinaslı kafiye kullanılır. Tuyuğda, mani ve rubaide olduğu gibi önemli bir fikir söylenmeye çalışılır. Bu nedenle zor söylenen şiirlerden sayılır. Mahlassız bir şiirdir. Kadı Burhaneddin ve Nesimî bu türün ustalarıdır. Dilberin işi itab ü naz olur Şarkı, Divan şiirinde bestelenmek için yazılan uygun ölçü kalıpları ile yazılan ve çoğunlukla 4 dizelik bendlerden oluşan nazım birimidir. Şarkının özellikleri Halk edebiyatındaki türkünün karşılığıdır. Kuruluşu ve kafiye düzeni yönüyle murabbaya benzer. aaaa, bbba, ccca. Bestelenmek için yazıldığından fazla uzun değildir. Dörtlüklerden oluşur ve dörtlük sayısı üç ile beş arasında değişir. Şarkının konusu genellikle aşk, sevgili, ayrılık, içki ve eğlencedir. Geniş halk kitlelerine hitap ettiğinden dili genelde sadedir. Şarkının en önemli isimleri Nedim, Enderunlu Vasıf'tır. Yakın dönem şairlerinden olan Yahya Kemâl'in de pek çok şarkısı vardır. Günlük dile ait söyleyişler ve halk deyişleri vardır. Kimlerüñ çeşmine ol sîne bu şeb nûr oldı Murabba, bent adı verilen dört dizelik kıt'alardan oluşan şiir türüdür. Kelime anlamı 'dörtlük' demektir. Murabba özellikleri Nazım birimi dörtlük olan nazım şekillerinden biridir. Kafiye düzeni aaaa, bbba, ccca Genellikle 4 ile 8 dörtlükten oluşur. Her konuda murabba yazılabilir. Ancak dini ve didaktik konular ile övgü, yergi, manzum mektup, mersiye vs. türlerde murabba nazım şekli daha çok kullanılmıştır. Aruz kalıbıyla yazılır. Önemli murabba şairleri Aşki, Muhubbi, Hayreti, Taşlıcalı Yahya Bey, Fuzuli sayılabilir. 'Gül yüzünde göreli zülf-i semen-sây gönül Gazel Türkçe Divan edebiyatının en yaygın nazım şeklidir. Gazel sözcüğü sözlük tarifi ile 'kadınlarla sevgi üzerine konuşmak, söyleşmek' anlamına gelir. Gazel özellikleri Gazel, beyit denilen ikili dizelerden oluşur. Konusu genellikle liriktir. Gazelin beyit sayısı 5-15 arasında değişir. Daha fazla beyitten olaşan gazellere mutavvel gazel denilir. Gazeller eskiden bestelenerek okunurdu. Özelikle bestelenmek için yazılmış gazeller de vardır. Gazelleri makamla okuyan kişilere 'gazelhan', gazel yazan usta şairlere ise 'gazelsera' adı verilir. Gazel, Türk müziğinde ise şiirin bir hanende tarafından doğaçtan seslendirilmesidir. Sesle taksim olarak da bilinir. En güzel beytine beyt'ül gazel denir. Gazelin ilk beytine matla, matladan sonraki beytine hüsn-i matla; son beytine makta, maktadan önceki beytine hüsn-i makta, denir. Benî candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı Kaside, genellikle din ve devlet büyüklerini övmek amacıyla yazılan divan edebiyatı şiiridir. Kaside şairlerine kaside-gü (kaside söyleyen), kaside-sera ya da kaside-perdaz (kaside yazan) denir. Kaside özellikleri Türk edebiyatına 13. yüzyılda Araplardan geçmiş bir nazım şeklidir. Nazım birimi beyittir. Beyit sayısı en az 15-30-33 ile en çok 99 arasında değişir. Kasidenin ilk beyitine matla beyit, son beyitine makta beyit denir. Şâir kasidesi içinde matlayı tekrar ederse tecdid-i matla denir. Matlayı birden çok tekrar ederse bu zat-ül metali veya zül metalidir. Şairin mahlasının bulunduğu beyite taç beyit denir. Kasidenin en güzel beyiti beyt-ül kasid olarak isimlendirilir. Aruz ölçüsüyle yazılır. Kafiye düzeni gazelle aynıdır. Yani aa,ba,ca,da,ea,fa ... Ancak gazelden daha uzun bir nazım şeklidir. 'Medhüne şâyeste bir mazmün ararken hâtıra Mesnevi, divan edebiyatının nazım şekillerinden birisi olan mesnevinin sözlük anlamı 'ikişer, ikişerli' demektir. Edebiyat terimi olarak anlamı ise, her beyiti kendi arasında kafiyeli iki beyitten binlerce kadar uzanan bir nazım şeklidir. 'aa bbcc dd vs.' şeklinde kafiyelenir. Her beytinin kendi arasında kafiyelenmesi hem yazma kolaylığı sağlar hem de daha uzun metinlerin bu şekle uygun olarak kaleme alınmasına imkân tanır. Diğer nazım şekillerindeki kafiye bulma zorluğu şairleri uzun metinlerde bu şekli kullanmaya teşvik etmiştir. Bu nedenle uzun aşk öykülerinde, destanlarda mesnevî kullanılmıştır. Klasik düzende bir mesnevî; tevhid, münacat, naat, miraciye, eserin sunulacağı büyüğe övgü, mesnevînin niçin yazıldığını açıklayan sebeb-i nazm ve hikâyenin anlatımı (ağaz-ı destan) bölümlerinden oluşmuştur.Mesnevîde beyit sayısı sınırsızdır. Mesnevîlerde yer ve zaman kavramlarının tam belli olmaması, olay ve kahramanların olağanüstülükler taşıması mesnevînin masal ve destanla ortak özellikleridir. 'Cefâdan nây gibi zâr etmez olmış Kıt'a, sözlük anlamıyla 'parça' demek olan kıt'a, nazım terimi olarak iki ya da daha çok, 9-10 beyte kadar olan, matla' ve mahlas beyti bulunmayan, gazelde olduğu gibi, yani xa xa xa kafiyeli bir nazım şeklinin adıdır. Kıt'a özellikleri Genelde 2-12 beyitten oluşur. Beyit sayısı ikiden fazla olan kıt'alara kıt'a-ı kebir(büyük kıt'a) denir. Matla beyti olmayan bir nazım şeklidir. Kafiye düzeni ab, a(c)b 'dir. Mahlasız şiirlerdir. Mısralar arasında anlam bütünlüğü bulunur. Konuları önemli bir düşünce, hikmet, nükte, yergi, övgü, hayat görü vs. olabilir. 'Tecelli ber urur yer yer sevâd-ı dağ-ı cânumdan Müstezat, kelime anlamı olarak çoğalması istenilen, artmış anlamına gelir. Günümüzde bu anlamıyla fazla kullanılmamaktadır. Bir edebiyat terimi olarak, her dizesine bir küçük dize eklenmiş divan edebiyatı nazım biçimini ifade eder. Müstezat özellikleri Günümüzdeki kullanımı yaygın olarak edebiyat terimine işaret eder. Bir uzun, bir kısa şekilde yazılan divan edebiyatı nazım şeklidir. Murabba, muhammes, rubai, kıta, beyit gibi şekillerle birleştirilerek yazılgelmiştir. En çok 'gazel müstezat' şeklinde yazılmıştır. Bir nazım şeklinin her mısrası veya her beytinin sonuna aynı ölçüde bir kısa mısra ekleyerek meydana getirilir. Eklenen kısa mısralara 'ziyade' denir. Türk edebiyatına Arap edebiyatından geçmiştir. İlk örnekler Nesimi'ye aittir. Şeyhi, Nevai, Necati gibi birçok şair de müstezat yazmıştır. 'Kapunda beni istemeyen derbeder olsun Terza Rima üçer mısralık bendlerle yazılmış bir nazım biçimidir. Terza rima özellikleri Uyak düzeni örüşük uyak olarak adlandırılır. Bend sayısı belirsizdir. Tek bir mısra ile sona erer. Uyak şeması şöyledir: aba bcb cdc ded e. İlk olarak İtalyan Edebiyatı'nda görüldü. Dante İlahi Komedya'yı bu nazım biçimiyle yazdı. Türk edebiyatında Terza rimayı ilk kez Tevfik Fikret Şehrâyîn adlı şiirinde denemiş ancak 1908'den sonra pek kullanılmamıştır. Bu biçimde yazılmış kısa şiirlerin son mısrasının kuvvetli olmasına dikkat edilir. İtalyan Edebiyatı'na özgü bir nazım biçimidir. Üçer mısralık üç bend ve sonda yer alan tek mısradan oluşur. Uyak düzeni aba, bcb, cdc, d biçimindedir ki bu da örüşük uyak düzeni diye adlandırılır. Kesin bir kural olmamakla birlikte genellikle 10 heceli mısralar kullanılır. Mavi bir gölge uçtu pencereden, a Sone, iki dörtlük ve iki üçlükten oluşan 14 dizelik bir nazım şeklidir. Batı edebiyatında kullanılan bu tür, Servet-i Fünuncular tarafından Türk edebiyatına geçirilmiştir. Edebiyatımızda ilk örneği Cenap Şahabettin'in, 'Şi'r-i Na-Nüvişte' (Yazılmamış Şiir) adlı şiiridir. Genellikle dörtlükleri sarmal kafiye ile yazılır. Sonede işlenen konuları sınırlandırmak doğru bir yaklaşım değildir. Sonede her türlü konu işlenebilir. Sone özellikleri Genel olarak kısa şiir, türkü demektir. 14 mısradan oluşan ve daha çok lirik konuların işlendiği bir nazım şeklidir. İlk iki bent dörder, son iki bent üçer mısradır. Kafiye örgüsü şöyledir. abab abba ccd ede Türk şairleri sonenin kafiye örgüsünde serbest hareket etmişlerdir. Edebiyatımıza Servet-i Fünun döneminde Fransız Edebiyatı etkisiyle geçmiştir. Tevfik Fikret ve Cenap Şehabettin bu türün örneklerini çok vermişlerdir. Nazım ölçüsüyle yazılmıştır. 'Seni bir yaz gününe benzetmek mi, ne gezer? Triyole, on mısralı bir nazım şeklidir. Önce iki mısralı kısım, sonra dörder mısralı iki kısım gelir. Triyole özellikleri Birinci kısmın ilk mısrası birinci dörtlüğün sonunda, yine birinci kısmın ikinci mısrası ikinci dörtlüğün sonunda tekrarlanır. Dört mısralı kısımlarda, eklenen mısraların ilk üç mısra ile anlam bütünlüğü sağlaması gerekir. Edebiyatımızda çok fazla kullanılmamıştır. Triyolede iki tür uyak bulunur. Baştaki iki dize kendi arasında uyaksız olmakla birlikte, sonunda yinelendikleri dörtlüklerin uyaklarını bu iki dize oluşturur. Son dizesi duygu yönünden şiirin en güçlü dizesidir. Kafiye şeması şöyledir: Ab aaaa bbbb. 'Yüzünde hasta-i sevdâ gibi melâlet var, Serbest Müstezat: 19. Yüzyıl sonlarında özellikle Servet-i Fünun'cuların geliştirdikleri bir nazım biçimi. Serbest müstezat özellikleri Divan şiirindeki müstezat'tan şu özellikleriyle ayrılır: Serbest müstezat, hem aruz, hem de hecenin çeşitli kalıplarıyla yazılabilir. Temel olarak alınan kalıbın çeşitli parçaları çeşitli düzenlerle bir arada kullanılabileceği gibi aynı nazım içinde yalnız bir kalıp değil, başka kalıplar ve bunların parçaları da kullanılabilir. Uzun ve kısa mısralar kimi zaman belli bir düzen içinde sıralanır, kimi zaman da herhangi bir düzene bağlı kalınmaz. Kafiye örgüsünün düzenlenişi de kurala değil, şairin isteğine bağlıdır. Müstezat'ın daha özgürce kullanılmış biçimdir. Sembolizmin yaygın olduğu bir dönemde Fransa'da ortaya çıkan bir şiir şeklidir. Servet-i Fünun ve Fecr-i Ati şairlerince kullanılmıştır. Serbest müstezatta nazım nesre yaklaştırılmıştır. 'Yine kış, Yine şems-i mesâda (akşam güneşi), ah o bakış, Yine yollarda serseri dolaşan Âşiyânsız tuyur-ı pür-nâliş( inleyen yuvasız kuşlar)Tehi kalan ovalar Sükût eder sanılır mevsimin gumûmuyla Harab olan sarı yollarda kalmamış ne gelen, Ne giden, Şimdi yalnız kavafil-i evrâk (yaprak yığını) Mütemadî sürüklenir bir uzak Ufk-ı pür-ıztırab u nermide.Yine kış, yine kış Bütün emelleri bir ağlayan duman sarmış.'

Nazım biçimi nedir, özellikleri nelerdir? Nazım biçimi örnekleri... Nazım biçimi konu anlatımı...

NAZIM BİÇİMİ NEDİR?