Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi'nden 25 alıntı

'Burada her şey, herkes birbirine gülümsüyor. Hiçbir ihtiyar, hiçbir çirkin, hiçbir düşünceli insan resmi yok. Adeta bu fotoğrafhaneye sevinçsiz hiçbir insan ayak atmamış.' 'Çevremizde herkes, her şey, acıklı sonunu bilmediğimiz, kestiremediğimiz bir filmin başlangıcında gibiydi.' 'Şair olsaydım insana muhabbetlerinin hülyalı sahillerinde kâşaneler kurardım.' 'Dünyada her insan az çok bir felakete uğramış olabilir. Bunun için büsbütün kötümser olunur mu? Felaketler yerine saadetleri, ölmüşler yerine doğacakları, geçmişler yerine gelecekleri düşünmeliyim.' 'Düşünüyorum ki, bütün o çamaşırlardan, elbiselerden, tayyörlerden, mantolardan istediğim kadar alacak param olsa da, onları kullanabilecek, onları giyebilecek, 'Bütün bunlar senin için!' diyebileceğim kimsem yok.' 'Evet, zorla tebessüm ne kadar çirkindir! Zaten benim zorla gülmeye ihtiyacım yok.' 'Şimdi düşündükçe anlıyorum ki, onların ruhlarını bir günah işleme korkusuyla bir sevap yapma sevinci paylaşmıştı.' 'Hiçbir ihtiyar, hiçbir çirkin, hiçbir düşünceli insan resmi yok. Adeta bu fotoğrafhaneye sevinçsiz hiçbir insan ayak basmamış.' 'Dünyada her insan en az bir felakete uğramış olabilir. Bunun için büsbütün kötümser olunur mu?' 'Demek seni hep böyle içimden mırıldanmak, kendi kendime tekrarlamak için ezberlemiştim!' 'Bir şiire sığan koskoca şehir, İstanbul.' 'Fakat şimdi niçin böyle uğraşıp duruyorum? Niçin kendi kendimi aldatmaya çalışıyorum? Benim asıl mesut zamanlarım ne oldu? Niçin asıl o zamanlar resim üzerine resim çıkartmadım? Niçin her hafta fotoğrafçıya uğramadık? Neden bugün buraya tek başıma geldim?' 'Demek seni, hep böyle içimden mırıldanmak, kendi kendime tekrarlamak için ezberlemişim!' 'Dünyada olmak istediğim yer; çocuk gözlerimde, haritada yazılı olmayan, hiçbir seyyahın gidemeyeceği, hiçbir kâşifin de keşfedemeyeceği bir yer.' 'Asıl yalan ,demek şu güzellik, şu, bu ana kadar var olduğunu sandığım mesut dünyaydı!' 'Adeta bütün bu mağazalar, bütün şu insanlara saadet satıyorlar.' 'İnsan bütün ömrünü okumakla geçirebilir fakat bana, iş saatlerimden kitap okumaya vakit kalıyor mu ki!' 'İsmimin bir metinde geçmesini, nasıl, hayretle karışık bir gururla karşılamıştım!' 'Eski kitaplar! Sizin sadece yapraklarınızı çevirecek olsam bir çift sayfanın arasına, kurutmak için kim bilir kaç yıl evvel konulmuş bir çiçek çıkacak. Bir başkasında solmuş bir menekşe bulacağım.' 'Bir zamanlar bütün çocuklar sevilir miydi ki?' 'Zaten, yurdun her tarafına bol bol yayılan İstanbul gazeteleri, İstanbul'un gurbetteki İstanbullulara yolladığı birer mektup değil midir?' 'Hangi İstanbul artık benim de, sizlerin de; çocukluklarımızda olduğu kadar büyük olabilir!' 'Allahım, bahtsızlar için mesut olmak İstanbul'da ne kolaydı!' 'Ömrümüzün burada geçmesi mukadder kısmının son perdesi de kapanacaktı.' 'Bütün bu resimlerdeki annem, nasıl çoktan, çoktandır yok olabiliyor dünyada?'