Dino Buzzati'nin meşhur kitabı Tatar Çölü'nden alıntılar

📌 Şimdiye değin öyle çok yanılmıştı ki, artık bıkmıştı. Dino Buzzati 📌 Güneş, eskisi gibi, hemen batma endişesiyle çarçabuk kaçıp gitmiyor, birikmiş karı yutarak göğün ortasında daha uzun süre asılı kalıyordu. Dino Buzzati 📌 Neden hiç kimse asla doğruyu söyleme cesaretini göstermedi? Dino Buzzati 📌 Ne aptalca bir tuzağa düşmüştü, üstelik bunun tek nedeni kendi kendisiyle yetinememesiydi. Dino Buzzati 📌 Neden onun dudaklarından, sevgi dolu ve yüreklendirici sözcükler yerine sıradan ve anlamsız lakırdılar çıkıyordu ki? Dino Buzzati 📌 Her şey, insanlar, mevsimler, bulutlar, her şey kaçıp gidiyordu. Dino Buzzati 📌 Ben başka bir kuşağa aitim. Artık hiçbir iddiam yok, sakin bir görev bana yeter de artar bile... Dino Buzzati 📌 Üstelik herkes kahraman olmak üzere doğmaz ki. Dino Buzzati 📌 Kendisini bekleyen yaşamı düşünüyor, kendisini bu dünyaya, bu dağlara, bu yalnızlığa yabancı hissediyordu. Dino Buzzati 📌 Ortalık kararmış, akşam olmuş, o ana kadar hiç kimsenin ciddi olarak düşünmediği gece gelivermişti. Dino Buzzati 📌 Çözümleyemediği belirsiz bir duygu doluyordu ruhuna; belki de aptalca ve saçma bir şey, temeli olmayan bir düşünceydi bu. Dino Buzzati 📌 Sonuçta herkes layığını bulur. Dino Buzzati 📌 Haksızlık, göğsünde, yüreğine yakın bir yerde ciddi bir acıya dönüşüyordu. Dino Buzzati 📌 İnsanın, tek başına olduğu ve hiç kimseyle konuşamadığı zaman bir şeye inanması çok zordur. Dino Buzzati 📌 Ruhunun derinliklerinde çözemediği bazı yankılar uyanmıştı. Dino Buzzati 📌 Ama gizli bir güç, kente dönmesine karşı çıkıyor hatta belki de bu güç, hiç farkına varmaksızın, kendi ruhundan fışkırıyordu. Dino Buzzati 📌 Zaman elini sizden daha çabuk tuttu, sizinse artık her şeye yeniden başlama hakkınız yok. Dino Buzzati 📌 Nasıl olsa bir şey değişmezdi. Dino Buzzati 📌 Belirli bir zamanda, arkamızda bir kapı kapanır, kapanır ve bir şimşek hızıyla kilitlenir; geri dönecek zaman kalmamıştır. Dino Buzzati 📌 Yeterince düş kırıklığı yaşamadık mı? Dino Buzzati 📌 Zaman zaman herkes kendini keyifsiz hissedebilir. Dino Buzzati 📌 Acısı sadece kendisine ait oluyor, hiç kimse o acıyı birazcık olsun dindiremiyordu. Dino Buzzati 📌 Ama günler öyle çabuk geçiyor ki! Dino Buzzati 📌 Sönük ve ağır bir bakışla kendini hiçbir zaman olmadığı kadar yalnız hissediyordu. Dino Buzzati 📌 Herkesin kendi meşguliyeti vardı, herkes kendi kendine zor yetiyordu, hatta annesi bile, evet, belki de annesi bile şu anda başka şey düşünüyordu. Dino Buzzati 📌 Ama sonra aklına bir şey takıldı: Ya her şey bir yanlışlıktan ibaretse? Dino Buzzati