Verdi ‘Aida’ operasını Osmanlı’nın hangi projesi için besteledi?

19'uncu yüzyıl İtalyan operası ekolünden gelen ünlü İtalyan besteci Giuseppe Verdi, tüm dünyada eserleri en çok sahnelenen opera bestecilerinden biridir. Hancılık yapan yoksul bir ailenin ikinci çocuğu olarak 10 Ekim 1813'te, Kuzey İtalya'daki La Roncole Köyü'nde, günümüzde müze olarak kullanılan evde doğdu. İlk müzik derslerini kilise orgcusundan aldı. Ailesi müzisyen olmadığı halde, oğullarının müzik eğitimi için büyük çaba harcamış; ona eski bir piyano aldıkları gibi yakındaki Busetto kasabasına göndererek oradaki sanatsal ortamdan yararlanmasını da sağlamışlardı. Busetto'da aile dostu bir tüccar olan Antonio Barezzi'nin evinde kalarak Latince ve müzik dersleri alan Verdi, İtalya'da Busettolu Kuğu olarak da bilinir. Milano Konservatuvarı'na girmek isteyen Verdi, piyano tekniği zayıf olduğu için konservatuvar sınavlarını kazanamadı; ancak La Scala Tiyatrosu'nun şefi Vincente Lavigna'dan iki yıl boyunca özel ders alma fırsatı buldu. Masraflarını Barezzi'nin karşıladığı bu özel dersler sayesinde opera müziği hakkında bilgisini arttırdı. Giuseppe Verdi'nin 'Aida' adlı eserinin uvertürünü dinlemek için tıklayın. Verdi, Busetto'ya döndüğünde şehir orkestrasının şefliğini yürütmeye başladı. Barezzi'nin kızı ile evlendi, art arda bir kızı, bir oğlu oldu. 1838'de ilk bestesi yayınlandı. Orkestra şefliği görevinden ayrılarak Milano'ya yerleşti. Avrupa'nın önde gelen müzik editörlerinden Giovanni Ricordi, eserlerinin telif haklarını satın aldı ve bu iş ilişkisi onun ölümüne kadar sürdü. 1838'de yazdığı Oberto adlı ilk operası Milano'da dönemin ünlü sanatçıları tarafından başarıyla temsil edildi. Aynı yıl iki çocuğunu ve karısını 2 ay gibi kısa bir sürede hastalıklar nedeniyle ardı ardına yitiren Verdi; yaptığı bir sözleşme gereği bir komik opera bestelemek zorunda olduğundan ilk komik operası Bir Günlük Kral'ı yazdı. Bu eser, La Scala'da başarısız olunca yaşadığı ruhsal bunalım üzerine Busetto'dan ayrılarak Milano'ya yerleşti ve artık beste yapmamaya karar verdi. İtalyan besteci ve liberetto yazarı Temistocle Solera'nın yazdığı liberettoyu okuyunca fikrini değiştirdi. Yahudilerin Babil'den sürgün edilmelerini konu alan Nabucco adlı eseri bestelemeyi 1841'de tamamladı. Nabucco, Verdi'ye ilk büyük başarısını getirdi. Nabucco operasının La Scala'da sahnelendiği 1842 yılında Abigaille rolündeki soprano Giuseppina Strepponi ile tanışan Verdi, 55 yıl süren yeni bir işbirliğine başladı. Ancak 1859'da evlenebildiği Giuseppina ile geçirdiği yılları onun en verimli dönemi oldu. Evlilikleri, eşinin 1897'de ölümüne kadar sürdü. Nabucco'dan sonra peşpeşe Lombardi, Ernani, I due Foscari operalarını yazan Verdi büyük üne kavuştu. Nabucco ve Lombardi'nin koro bölümleri sokaktaki halkın ve İtalyan vatanseverlerin dilinden düşmüyordu. Ernani operası ise ona İtalya dışında da ün kazandırdı. Ernani, Victor Hugo'nun Hernani oyunundan operaya aktarılmıştı. Opera eserlerinin müzikal yönüne ağırlık veren, dramatik yönünü pek önemsemeyen İtalyan opera geleneğine bir yenilik getirerek, oyunun dramatik yönüne ağırlık verdiği bu eserin başarısı üzerine ardı ardına opera siparişleri almaya başladı. I due Foscari eserinde ise ilk defa karakterleri temsil eden ve duyulduklarında onları hatırlatan temalar kullanmaya başladı. Giuseppe Verdi'nin 'Aida' eserinden Zafer Marşı'nı dinlemek için tıklayın. Bir anlaşmazlık nedeniyle artık operalarını Milano'da sahnelemekten vazgeçince Alzira, Atilla, Macbeth diğer İtalyan şehirlerinde; I Masnadieri Londra'da sahnelendi. Konusu Voltaire'in aynı adlı eserinden alınan Alzira operası, Verdi'nin bile hiç sevmediği 'gerçekten korkunç' olarak nitelediği tek operası olarak ün yapmıştır. Atilla Operası, Verdi'nin Solera ile yaptığı işbirliğinin son ürünüdür ve çok başarılı bir operadır. Macbeth operasının liberettosunu Shakespeare hayranı olan Verdi düzyazı olarak kendisi yazmış ve şiire dönüştürülmesini Piave'den istemişti. Başrolü bir tenora değil, baritona vermek; kötü karakterli kişileri eserin kahramanı yapmak; eserde tek bir aşk öyküsünü değil, yükselme hırsı, vicdan huzursuzluğu gibi konuları işlemek bu eserde getirdiği yeniliklerdi. Dünyada operaya yeni bir boyut getiren ünlü besteci Verdi'nin ismi, 1871 yılında Osmanlı için bestelediği bir eserle anılacaktı. O dönemde Osmanlı İmparatorluğu'nun toprağı olan Mısır, 'Hıdiv' unvanlı valiler tarafından idare ediliyordu. Mısır valileri, yabancı memleketlerle imzaladıkları anlaşmalarla mali protokolleri padişaha tasdik ettirmekle yükümlüydüler ve İstanbul, bu gibi talepleri genellikle her zaman yerine getiriyordu. Mısır Valisi Said Paşa'nın Fransız mühendis Ferdinand de Lesseps'e 1854'te hazırlattığı, Akdeniz ile Kızıldeniz'i birbirine bağlayacak olan Süveyş Kanalı projesi, onaylaması için dönemin Osmanlı sultanı Abdülaziz'e sunulmuştu. 'Sultan'ın sır ölümü: İntihar mı, cinayet mi?' adlı haberimizi okumak için tıklayın. Mısır hıdivi Said Paşa'nın izniyle projenin hayata geçmesi için 1854 yılında Fransız sermayesiyle bir şirket kuruldu. 1863 yılında Said Paşa'nın vefatının ardından vali olan İsmail Paşa, iktidarının ilk yıllarında projeye gereken önemi vermese de sonraki yıllarda Süveyş Kanalı'nın Mısır'a getireceği değişikliği fark etti ve bu işe dört elle sarıldı. Sultan Abdülaziz, İngiltere ve Fransa'nın baskıları nedeniyle 12 yıl boyunca beklettiği projeyi 1866'nın 19 Mart'ında yayınladığı fermanla onayladı. Tüm dış borçları devlet garantisine aldı ve Kanal Şirketi'nin hisselerine yüksek bir meblağ yatırdı. 'İngiltere ve Fransa'nın kıyasıya mücadele ettiği Osmanlı projesi' adlı haberimizi okumak için tıklayın. Said Paşa ile kanalın mühendisi olan Ferdinand de Lesseps arasında 1854'te varılan anlaşmanın ilginç bir maddesi vardı: Kanal'ın Akdeniz'e açıldığı yere dev bir heykel dikilecekti. Heykel için Fransa'nın tanınmış heykeltıraşlarından olan Frederic Auguste Bartholdi'ye sipariş verildi; hatta bir hayli avans da ödendi ve Bartholdi işe başladı. Birkaç yıl sonra heykel tamamlanmış, Mısır'a nakledilmesi için hazırlıklara başlanmıştı. İsmail Paşa, Müslüman bir memlekette böylesine büyük bir heykelin dikilmesinin halk arasında hoşnutsuzluk yaratacağını düşündü ve mühendis Ferdinand de Lesseps'e, heykelin Mısır'a getirilmemesi talimatını verdi. O heykel, yıllar sonra New York'un simgesi haline gelecek ve adı 'Özgürlük Heykeli' olacaktı. 'Osmanlı'dan New York'a uzanan öykü: Özgürlük Heykeli' adlı haberimizi okumak için tıklayın. Mısır hıdivi İsmail Paşa, Süveyş Kanalı'nın açılış töreni için bir de opera sipariş etmişti. Verdi, Paşa'nın bu teklifini önce kabul etmemiş ancak olaya uygun bir konu bulunca bu isteği yerine getirmişti. Verdi'nin bestelediği 'Aida' operası, Kahire'deki İtalyan Opera binasının açılışında sahnelendi. Daha sonra dünyaca ünlenecek olan bu eser, Mısır ile Habeşistan arasında yüzyıllar boyunca sürüp giden çatışmalardan M.Ö. 10. yüzyılda yer alanı sırasında geçen olaylar üzerine kurulmuş bir aşk, baba sevgisi ve vatan sevgisi arasındaki bocalamayı konu alıyordu. Aida'nın Avrupa prömiyeri ise 1872'de La Scala'da gerçekleşti. Eser o kadar beğenildi ki, Verdi tam 32 kez sahneye çağrıldı. Aida, Verdi'nin en güzel operası olarak tarihe geçti. Fikriyat

Verdi ‘Aida’ operasını Osmanlı’nın hangi projesi için besteledi?

GIUSEPPE VERDI KİMDİR?