Zikir ile ilgili hadisler

Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: İki cümle vardır ki, dilde hafif, mizanda ağır, Rahman olan Allah'a ise sevimlidir: Sübhânallâhi ve bihamdihî, sübhânallâhil-azîm. (Allah'ı noksan sıfatlardan tenzih eder, O'na hamd ederim. Yüce Allah'ı tesbih ederim.) (Buhârî, Eymân, 19; Müslim, Zikir, 31) Nevevî'nin bir Müslümanın günlük hayatında ihtiyaç duyacağı ayet ve hadisleri derlediği Riyâzü's Sâlihin'e ulaşmak için tıklayın. Yine Ebû Hüreyre'den (ra) nakledildiğine göre, Resûlullah şöyle buyurmuştur: 'Sübhânallâhi velhamdü lillâhi velâ ilâhe illallâhu vallâhu ekber. (Allah'ı noksan sıfatlardan tenzih ederim, O'na hamd ederim, Allah'tan başka hiçbir ilah yoktur ve Allah en büyüktür.)' demem, bana üzerine güneş doğan her şeyden daha sevimlidir. (Müslim, Zikir, 32) Fikriyat'ın Kur'an-ı Kerim uygulamasında yer alan seçkin hafızlardan, Kur'an-ı Kerim'i dinlemek ve okumak için tıklayın. Ebû Eyyûb el-Ensârî'den (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: Bir kimse on defa 'Lâ ilâhe illallâhu vahdehû lâ şerîke leh, lehü'l-mülkü ve lehü'lhamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr. (Allah'tan başka ilah yoktur, sadece tek bir Allah vardır. O'nun ortağı da yoktur, mülk O'nundur. Hamd O'na mahsustur. O her şeye kadirdir.)' derse İsmail (as) evladından dört kişiyi özgürlüğe kavuşturmuş gibi sevap kazanır. (Buhârî, Deavât, 64; Müslim, Zikir, 30) Ebû Zer (ra) anlatıyor: Resûlullah bana şöyle buyurmuştur: 'Allah katında sözlerin en sevimlisini sana haber vereyim mi? Allah'ın en sevdiği söz 'Sübhânallâhi ve bihamdih (Allah'ı noksan sıfatlardan tenzih eder, O'na hamd ederim.)' cümlesidir.' (Müslim, Zikir, 85) Ebû Mâlik el-Eş'arî'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: Temizlik, imanın yarısıdır. 'Elhamdülillâh (Hamd Allah'a mahsustur.)' (demenin sevabı), amel terazisini doldurur. 'Sübhânallâhi vel-hamdülillâh (Allah'ı noksan sıfatlardan tenzih ederim, O'na hamd ederim.)' sözleri(nin sevabı ise) yerle gök arasını doldurur. (Müslim, Tahâret, 1) Sevbân (ra) anlatıyor: Resûlullah namazdan sonra üç defa Allah'a istiğfar eder ve 'Allâhümme ente's-selâmü ve minke's-selâm, tebârakte yâ ze'l-celâli ve'l-ikrâm. (Allah'ım, sen dirlik-esenlik sahibisin, esenlik sendendir. Ey yücelik ve ikram sahibi (Rabbim)! Sen (çok) kutlusun!)' derdi. Hadisi rivayet edenlerden biri olan Evzâî'ye: –İstiğfar nasıl söylenir, diye sordular. –'Estağfirullâh, estağfirullâh (Allah'tan bağışlanma dilerim, Allah'tan bağışlanma dilerim.)' dersin, cevabını verdi. (Müslim, Mesâcid, 135) Muğîre b. Şu'be'den (ra) şöyle nakledilmiştir: Resûlullah namazı bitirip selâm verdikten sonra: 'Lâ ilâhe illa'llâhu vahdehû lâ şerîke leh, lehü'l-mülkü ve lehü'l-hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr. Allâhümme lâ mânia limâ a'teyte ve lâ mu'tıye limâ mena'te ve lâ yenfeu ze'l-ceddi minke'l-ceddü. (Bir Allah'tan başka ibadete layık hiçbir ilah yoktur, mülk O'nundur. Hamd O'na mahsustur, O'nun her şeye kudreti yeter. Allah'ım, senin verdiğine engel olabilecek, vermediğini de verebilecek yoktur. Bir kimsenin güç ve serveti, senin yardımın olmadıkça ona fayda vermez.)' derdi. (Buhârî, Ezân, 155; Buhârî, Kader 12; Müslim, Mesâcid, 137) Ka'b b. Ucre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: Namaz sonunda söylenecek öyle kelimeler vardır ki, onları her farz namazın arkasında söyleyen veya yapan kimse, zarara uğramaz. Bunlar, otuz üç kere 'Sübhânallâh', otuz üç kere 'Elhamdülillâh', otuz dört kere de 'Allahü ekber' dir. (Müslim, Mesâcid, 144) Sa'd b. Ebû Vakkâs'tan (ra) şöyle nakledilmiştir: Resûlullah , namazların sonunda Allah'a şöyle dua ederek sığınırdı: 'Allâhümme innî eûzü bike mine'l–cübni ve'l–buhli ve eûzü bike min en üredde ilâ erzeli'l–umri ve eûzü bike min fitneti'd–dünyâ, ve eûzü bike min fitneti'l–kabr. (Allah'ım! Korkaklıktan ve cimrilikten sana sığınırım. Düşkün ihtiyarlıktan sana sığınırım. Dünya fitnelerinden sana sığınırım. Kabir azabından sana sığınırım.)' (Buhârî, Deavât, 44; Buhârî, Cihâd, 25) Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: Namazda tahiyyatı tamamladığınızda, dört şeyden Allah'a sığının ve şöyle deyin: 'Allâhümme innî euzü bike min azâbi cehennem ve min azâbi'l-kabri ve min fitneti'l-mahyâ ve'l-memâti ve min şerri fitneti'l-mesîhi'd-deccâl. (Allah'ım, cehennem azabından, kabir azabından, hayat ve ölüm fitnelerinden ve Deccal'in şerrinden sana sığınırım.)' (Müslim, Mesâcid, 128) Âişe'den (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber, rükû ve secdesinde şu sözü çok söylerdi: 'Sübhâneke Allâhümme Rabbenâ ve bihamdik, Allâhümmağfirlî. (Allah'ım, seni hamdinle tesbih ederim. Allah'ım, beni bağışla.)' (Buhârî, Ezân, 123; Buhârî, Ezân 139; Müslim, Salât, 217) Âişe'den (ra) nakledildiğine göre, Resûlullah rükû ve secdesinde şöyle derdi: 'Sübbûhun Kuddûsün Rabbü'l-melâiketi ve'r-rûh. (Allah çok yüce ve çok mukaddestir. Tüm meleklerin ve Cebrail'in Rabbidir.)' (Müslim, Salât, 223) İbn Abbâs'tan (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: 'Rükûda, 'Sübhâne Rabbiye'l-azîm' diyerek Allah'ı yüceltin; secdede ise dua etmeye çalışın; çünkü oradaki duanız kabule şayandır. ' (Müslim, Salât, 207) Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: Ebû Hüreyre'nin naklettiğine göre, Resûlullah secdede şöyle dua ederdi: 'Allâhümmağfirlî zenbî küllehû dikkahû ve cillehû ve evvelehû ve âhirahû ve alâniyetehû ve sirrahû. (Allah'ım, günahlarımın hepsini; küçüğünü, büyüğünü, öncekileri ve sonrakileri, gizli ve aşikâr olanları, hepsini bağışla!)' (Müslim, Salât, 216)