İbn Arabi’den 20 alıntı

İskeletin heykelinden arınmadıkça insan, cihet kabul etmez zata yönelemez. Kimi seviyorsan, herkesin yüzünde onu görürsün. Akıl ile idare edilen sevgide hayır yoktur. Bizler kirlenmemekle değil, temizlenmekle yükümlüyüz. Nefse sürekli hatırlatmada bulunmaya ara vermemek gerekir. Çünkü nefis zelildir. Ey geceleri uyuyan gafil! Ne güzel karşılıyorsun uykuyu böyle! Ölüm gelmeden daha sermişsin sen postu kabirlere. Seni Allah için sevenle, kendi nefsi için sevenin kıymetini takdir etmen gerekir. Kâmil olanı yine kâmil görür ve bilir. Bir âlim, ilmiyle amel etmediği sürece ilmine aldanmamalı. İlmiyle amel eden biri de ihlaslı olmadıkça ilmiyle amel etmesine aldanmamalı. İhlaslı biri de ihlasında yok olmadıkça ihlasına aldanmamalı. Bir kimsenin kalbinde, hangi şeyin muhabbet ve saltanatı zâhir olmuş ise, o kimse o şeyin kuludur. Bir insan içini güzel yaparsa, Allah onun dışını güzel kılar. Bir insan ahiretini güzel yaparsa, Allah, onun dünya işlerini güzel yapar. Bir insan, Allah ile arasını düzeltirse, Allah onun insanlarla arasını düzeltir. Hz. Peygamber (sav) 'İnsanlarla akıllarının ereceği kadar konuşun' buyurmuştur. Eğer ârif kalbinde olanı halka izhar etseydi halk onu derhâl öldürürdü. Mal sevgisinin büyük günahların en büyüğü olduğunu bilmez misin? Bir sevgilinin güzelliğine bakılsa ve onun etrafına yüz bin ayna konsa o sevgili kaç yüz bin görünür ama aslında bir tanedir. Öyle iken aynaların kabiliyetine ve istidadına göre; kiminde parlak, kiminde kederli görülür. Kiminde doğru kiminde eğri büğrü olur. Bu hale göre bir kimse sevgilisinin bir aynada yüzünü görüp geri kalanları inkâr etse arif olmamış olur. Ariflerin, çağlar boyu aktardığı bilgi budur: 'Ne ararsan kendinde ara ve her şey senin içinde.' Her aşkın bir başı vardır, sonu yoktur tabi aşkın dışında. Doğa âlemi tek bir aynadaki suretlerdir. Hayır! Doğa âlemi farklı aynalardaki tek bir surettir. Borcuna sadık ol. Sözünden dönme ve yerine getiremeyeceğin vaatlerde asla bulunma. İnsan zaten tabiatı gereği ayıplarının çoğunu göremez. Bilmediklerini bilenden öğren. Bildiklerini de bilmeyenlere öğret. Büyük İslam âlimi Muhyiddin İbnül Arabi, 12. yüzyılda Endülüs'te dünyaya geldi. Babası Ali b. Muhammed Abbasi Halifesinin kumandanı aynı zamanda filozof İbn Rüşd'ün yakın arkadaşıydı. Annesi ise ensar soyundan geliyordu. İbnü'l-Arabî'nin görüşlerini takdir edenler onun tasavvufta otorite oluşunu kendisine 'Şeyhü'l-Ekber', dinî ilimlerde müceddid oluşunu da 'Muhyiddin' lakaplarını vererek ifade ettiler. Mâlikî kadısı ve kelâm âlimi Ebû Bekir İbnü'l-Arabî'den ayırt edilebilmesi için bazı kaynaklarda adı İbn Arabî şeklinde de yazıldı. On beş - on altı yaşlarındayken İbnü'l Arabî, İbn Rüşd'ün dikkatini çekti, İbn Rüşd bu gençle tanışmak için babasından görüşme talebinde bulundu. İbnül Arabî, felsefî bakış açısıyla tasavvufî bakış açısının mukayesesi bakımından önemli semboller içeren bu görüşmede filozofun kendisine, 'Senin keşif ve feyz-i ilâhîde bulduğun şey mantığın (nazar) bize verdiği şey midir?' diye sorduğunu, ona hem 'evet' hem 'hayır' diye cevap verdiğini söyler. 'Bu 'evet' ve 'hayır' arasında ruhlar yerlerinden, boyunlar cesetlerinden fırlar' deyince İbn Rüşd'ün benzinin sarardığını, titremeye başladığını, birden sanki elli yaş yaşlandığını söyler ve bu görüşmenin sonunda İbn Rüşd'ün, herhangi bir eğitim ve öğrenim görmeden bilgisiz olarak halvete girip de böyle bir bilgiyle oradan çıkan birini kendisine tanıttığı için Allah'a şükrettikten sonra, 'Zira artık bu gibi hallerin erbabı kalmadı, biz hiç görmedik' dediğini, kendisinin de, 'Allah'a hamdolsun ki işte biz bu zamanda bunlardan biriyiz' diye karşılık verdiğini kaydeder. Endülüs'te bir süre daha kaldıktan sonra, seyahate çıktı. Şam, Bağdad ve Mekke'ye giderek orada bulunan tanınmış alim ve şeyhlerle görüştü. Bu senelerde 'Şekkaz' isminde bir şeyh'le tanıştı. 1182-1183'de İşbiliyye'ye bağlı Haniyye'de 'Lahmî' isimli bir şeyhden, bu zatın adını taşıyan bir mescidde Kur'an dersi aldı. 1184-1185'de 'Ureynî' isimli bir şeyh'le tanıştı. Eserlerinde Ondan ilk hocam diye bahseder, çok faydalandığını söyler. Arabi, İşbiliyye'deyken (1190) hastalanıp okuma kabiliyyet'ini kaybetti. İki yıl bu halde kaldıktan sonra 589'da (Hicri) Sebte Şehri'ne giderek orada ahlak makamına erdiğini söylediği İbnu Cübeyr ile tanıştı. Bir süre sonra İşbiliyye'ye döndü. 1196'da Fas'a gitti. Orada yaptığı Seyahatler sırasında büyük şöhret kazandı. Daha sonraki yıllarda Medine, Musul, Bağdat ve Musul'a gittikten sonra Konya'ya geldi. Orada tanıştığı Sadreddin Konevî'nin dul annesi ile evlendi. Daha sonraki yıllarda Şam'a yerleşen Arabi, zaman zaman civar şehirlere seyahat yaptı. 1239 yılında Şam'da vefat eden Arabi Şam şehri dışında Kasiyun dağı eteğinde medfundur. İslam alimlerinden hayatınıza yön verecek nasihatlar için tıklayın.