Seyyid Kutub’un İstikbal İslam'ındır eserinden 20 alıntı

Allah insana aklı iş görsün, inşa etsin diye bağışlamıştır, yoksa onu zincirleme ya da lağvetmek için değil! İşte biz insanların insanlara kulluk ettiği düzenlere cahiliye düzenleri adını veriyoruz. İslami sistem tarihin herhangi bir dönemine ait tarihi bir nizam değildir. Ayrıca herhangi bir nesil ve muhite gelmiş insanlığın bir kesimine ait mahalli bir nizam da değildir. O durmadan yenilenen insan hayatı için Allah'ın seçtiği kalıcı bir sistemdir. Korkunç bir hızla uçurumların dibine yuvarlanan insanlık İslam'a muhtaçtır. İslam bir sistemdir, bir hayat sistemidir; insan hayatını realite planında bütün yönleri ve konumlarıyla kavrayan bir sistem! Biz daha önce de dediğimiz gibi kesin bir surette inanıyoruz ki artık insanlık Allah'a dönüyor, onun hayat sistemine sığınıyor. Yine kesin olarak inanıyoruz ki istikbal bu dinin olacaktır! Dünyanın her yerinde çığlıklar yükseliyor. Şaşkın yüreklerden ve yorgun hançerelerden yükselen bu çığlıklar bir kahraman, bir kurtarıcı arıyor. Tabii bu kurtarıcı için birtakım sıfatlar, belirli özellikler de istiyor. İşte bu sıfatlar ve belirli özellikler ancak bu dinde mevcuttur! Zaten bir düzenin birtakım tehditlerin koruyuculuğunda ayakta durabilmesi korkaklığının belirtisidir. Neden uzvî hastalıklara sebep olan alışkanlıklar tehlikelidir de, ahlak bozukluğuna sebep olanlar tehlikeli değildir? İman olmadan sahip olduğumuz hiçbir şey bizi doyurmayacaktır. İnsanlar sadece 'bilmek'le hayatlarını ne yönlendirebilir ne de değiştirebilirler. Ancak 'inanmak'la bu işin üstesinden gelebilirler. Çünkü insan daima insandır! Hiç şüphesiz bu din, bütün şekil ve görünümleriyle insanın insana kulluğu düzenini lağvetmek ve yeryüzünde yalnızca Allah'a kulluk edilmesini sağlamak için gelmiştir. Bir şeyi çok ciddi bir tavırla hesaba katmanız gerekiyor... Önümüzde bir mücadele var; zorlu, yorucu ve uzun! Fıtratı cahiliye enkazı altından kurtarıp onu tekrar bu olumsuz ortama karşı üstün hale getirmek! İşte bu mücadele, bunun mücadelesi! Hiç kuşkusuz tehdit altındaki insan hayatı gerçek anlamda bir sıçrayışa muhtaçtır. Allah'ın kendisini yarattığı fıtrata dönme ihtiyacındadır. İnsan her şeyin ölçüsü olmalıydı, öyle gerekirdi. Ama durum tam tersine! Allah'a bağlı itikadî kaynaktan fışkırmayan ve bu kaynağa yaslanmayan sosyal nizamlar ayakta duramaz, ilke ve değerler yaşayamaz. Maddi hayata ait kolaylıklar getiren, uygarlığın nimetlerini insanın önüne seren ama insan ruhundan uzak bir yerde duran bilim, insanlığın hızla yuvarlandığı çöküş gerçeğinden, çekmekte olduğu mutsuzluktan, içinde kıvrandığı sefaletten hiçbir şey değiştiremez. İşi bitirecek ve son hükmü verecek olan bâtılın büyüklüğü değildir, İslam'a yöneltilen darbelerin gücü de değildir, ancak ve sadece Hakkın gücüdür. Marksizm'in hayallerinin bu denli büyük bir kâbusa dönüşeceğini ve bir insanlık dramına yol açacağını anlamak için, Demir Perde'nin yıkılması mı gerekiyordu? Artık anlaşılmıştır ki şaşaalı madde uygarlığının zincirleri ile sürüklenerek yavaş yavaş gelmekte olan ve çevresini saran mahvedici tehlikelerden insanlığı kurtaracak tek güç yalnızca ve tek başına İslâm'dır!