Victor Hugo'nun bilinmeyen 30 tablosu

Victor Hugo, 26 Şubat 1802'de Fransa'da doğdu. Babası, Napolyon'un generallerindendi. Victor'un çocukluğu, babasının askerliği nedeniyle oradan oraya göçle geçti. İspanya'da başlayan okul hayatı, güney İtalya ve Paris'te sürdü. Babası ile annesi ayrılınca, annesi Sophie'yle beraber İtalya'ya gitti. Eğitiminde annesinin etkisi büyüktür. Victor Hugo'nun dünya edebiyatına kazandırdığı pek çok eser, metinsel ve düşünsel anlamda bakıldığı zaman değişen zaman da dahil olmak üzere birçok şeyi etkisi altına almıştır. Hugo'nun yarattığı hikâyeler, yaşadığı dönemin en ince ayrıntılarından yola çıkılarak kurgulandığı gibi, zamanı da sonsuzluk çerçevesinde değerlendirerek kalıcılığını korumayı başarmıştır. Romanları, oyunları ve şiirleri bunun en güzel örneğidir. Fransız Akademisi'nin açtığı Hayatın Çeşitli Halleri Karşısında Bilginin Sağladığı Saadet adlı şiir yarışmasında birincilik kazandı. Daha sonra 1819'da 17 yaşında Toulouse Akademisi'nin şiir yarışmasında en büyük ödül olan Altın Zambak'ı alacaktır. Doğulular, Sonbahar Yaprakları, Şafak Türküleri, Gönülden Sesler, Işınlar ve Gölgeler gibi şiir kitapları yayınlandı. Şiirle başladığı edebiyat yaşamını, romanları ve oyunlarıyla sürdürdü. İlk önemli romanı İzlanda Hanı'nı yazdı. Konusu 1699 yılı Norveçi'nde geçen İzlanda Hanı'nda Hugo, Kraliyet idaresinin dayattığı ağır şartlar altında ezilen Norveçli madencilerin fakirliğini ve ölüm acısını anlatır. 1824'te romantik akımın en önemli yayın organı olan La Muse Française Dergisi'ni kurar. Romantik sanatçılar çevresinin üyesi ve odak noktası olur. 1827'de Victor Hugo'nun, geniş yankılar uyandıran Cromwell adlı oyununun manifesto niteliğinde kaleme aldığı ön sözünde romantizmin temellerini atar ve 'Romantizm, edebiyatın liberalizmidir'der. 1829'da Bir Mahkum'un Son Günü kitabı yayınlandı. Kitapta adı hatta tam olarak niçin ölüm cezasına çarptırıldığını bilmediğimiz mahkumun, giyotin ile idama gitmeden önceki son günlerini anlatılır. Hugo'nun 1855'te, sürgün zamanında yazmaya başladığı, insanlık tarihini kaleme aldığı La Légende des Siècles (Yüzyılların Efsanesi) adlı eserinde Müslümanlıkla ile ilgili pek çok şiirinin olduğu biliniyordu. Fakat eserin Brüksel'de yapılan ilk baskısında yazarın Hz. Muhammed ile ilgili kaleme aldığı şiiri Mahomet diğer baskılardan çıkarılmış; şiir yazarın ölümünden sonra, 1895'te Fransa Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi tarafından yayınlanmıştı. Sefiller, hiç kuşkusuz Victor Hugo'nun en ünlü yapıtıdır. Kendisinin de belirttiği gibi, onun ölümsüz yapıtı Sefiller, insanın vicdanının şiiri, bir dram, tarih, siyasal bildiri ve bir romandır. Sefiller'i 17 yılda yazar. Roman ilk kez 1862'de yayınlanır. Kahramanları Jean Valjean, Cosette, Gavroche da edebiyatın ölümsüz kahramanları arasında yerlerini almışlardır. Victor Hugo, çeşitli şiir ve yazılarında, özellikle Les Orientales'de Türkler ve Osmanlılar aleyhinde çeşitli beyanlarda bulunmuş olsa da Türkiye'de 1862'de basılan Sefiller çevirisi Hikâye-i Mağdurîn'den beri Türk aydını ve okurunun yoğun ilgisine mahzar olmuştur. Öyle ki öldüğü yıl (1885), Hugo'nun Türk basınında tavan yaptığı yılların başlangıcı olmuş, hakkında yüzlerce haber, telgraf ve yazı çıkmıştır. Dahası, Türk edebiyatında ilk defa bir yabancı yazarın ölümü üzerine onun hakkında iki tane mersiye kaleme alınmıştır. Bu, Hugo'dan önce de ondan sonra da bir yazara gösterilen en yoğun ve sıcak ilgi olarak edebiyat tarihimizde hatırlanacaktır. Victor Hugo'nun ölümü üzerine çekilen ve basında çıkan taziye telgraflarının en ilginçlerinden birisi, elbette Sultan Abdülhamid'e ait olanıdır. Bizzat Padişah tarafından Hugo'nun ailesine çekilen bu taziye telgrafı, şairin ölümünden yaklaşık 10 gün sonra yani 3 Haziran 1885'te Tarik gazetesine çıkmıştır. Victor Hugo'nun şiirleri ve çizimlerinin bazıları, hiç ayak basmamış olmasına rağmen, ilhamını Doğu'dan almaktadır. Ancak Victor Hugo, Doğu ve Doğulular hakkında referans olacak bir kitap yazmak iddiasında değildir. Buna karşın, 19. y.y. Fransa'sında Oryantalizm çok revaçtadır ve Doğululuklar, romantikler ve oryantalistler üzerinde bir hayli etkili olacaktır. Derleme tamamen doğru olmayan - ve olmaya da çalışmayan- bir Doğu tasviri oluşturmaya katkıda bulunmuştur. Roman ve şiirleri ile tanınan Victor Hugo'nun büyük bir çizim tutkunu olduğu anlaşıldı. Ancak resimlerini kendisi için yaptığı gibi, çok az insanla paylaşmıştır. Yazar, aynı zamanda resimle de yakından ilgilenmiş ve pek çok resim yapmıştır. Hugo'nun yakın dostu ressam Eugène Delacroix, onun bu tutumunu şu sözlerle ifade etmiştir: 'O bir yazar olmasaydı belki de yüzyılın en etkili ressamlarından bir olabilirdi.' Fransız yazarın 1848-51 yılları arasında çizdiği 4000'den fazla illüstrasyon ve eskiz gün yüzüne çıkarıldı. Victor Hugo, genellikle kalem ve soluk siyah mürekkep kullanılarak çizilmiş çalışmalarını yazarlığa ara verdiği ve siyasete atıldığı bir dönemde gerçekleştirmiş. Hugo'nun çoğu insanın bilmediği bir resim yeteneği de vardı ve eserlerini nadiren gösterdiği dostlarından biri olan ressam Eugène Delacroix'nın ifadesine göre, 'O bir yazar olmasaydı belki de yüzyılın en etkili ressamlarından bir olabilirdi.' Hayatı boyunca çeşitli formlarda dört binden fazla çizim yaptığı bilinen Hugo'nun bir başka özelliği de, mürekkep bulamadığı zamanlarda kömür tozu, lamba isi veya kahve telvesi gibi alternatif malzemelerle resim yapmasıydı. Hatta söylentilerine göre bazı zamanlarda bu iş için kendi kanını bile kullanmıştı. 'Fakirlere 50.000 frank bırakıyorum. Mezarlığa onlara mahsus cenaze aracı ile nakledilmek istiyorum. Hiçbir kilisenin benim için ayin yapmasını istemiyorum. Bütün ruhlardan benim için dua etmelerini rica ediyorum. Tanrı'ya inanıyorum.' (Vasiyetinden) Victor Hugo 83 yaşında hayata veda etmeden önce beş cümlelik böyle bir vasiyet yazar. Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?

AKADEMİK

İLAHİYAT

Kur'an

TARİH

EDEBİYAT

SİNEMA

MÜZİK

EĞİTİM

FELSEFE

SOSYOLOJİ

PSİKOLOJİ

GALERİ

LİSTELER

FİKRİYAT TV

ESMA-İ HÜSNA

İSLAM

MÜZİK

FİKRİYAT AKADEMİ

Victor Hugo'nun bilinmeyen 30 tablosu